Άτιτλο

[Nana. Pagonidou]

Ξεκούμπωσα αργά τη σάρκα σου.
Μαλακά πέρασα τα δάχτυλά μου κάτω από το δέρμα σου.
Ήταν ζεστά. Και απαλά. Σχεδόν βελούδινα.
Θέλησα να τα κρατήσω λίγο ακόμη ακριβώς εκεί, ακίνητα, ήταν όμως το κρύο τσουχτερό και έτσι ανοιχτό που σε κράταγα, κρύωνες.
Περπατήσαμε ώρα πολύ στο παγωμένο πεζοδρόμιο.
Η έκφρασή σου ήσουν αλλόκοτη. Σχεδόν αποστασιοποιημένη από όσα συνέβαιναν.
Εγώ, συνέχεια χαμογέλαγα. Χωρίς λόγο κανένα.
Και εσύ φόρεσες μια πικρή θλίψη στα μάτια σου που έκανε το σκοτάδι να μοιάζει ανυπόφορο.
Τα χείλη σου ήταν μοβ, βιολετί και η μύτη σου γαλάζια σχεδόν γκρι από το πολύ ποτό.
Ανάσαινες δύσκολα. Φταίει το κρύο σου ΄λεγα μα εσύ δεν έλεγες να με κοιτάξεις.
Μόνο περπατάγαμε. Αδιάκοπα. Ακούραστα. Με εκείνα τα άκαμπτα άκρα που δυσκόλευαν κάθε βήμα μας.
Εγώ συνέχεια μίλαγα. Και χαμογέλαγα και ήξερα πόσο πολύ εκνευριζόσουν με εκείνο το ανώφελο γέλιο μου.
Και όλο σε κοίταζα. Στραβά. Με το πλάι των ματιών μου να ξεμακραίνεις.
Ήσουν όμορφος.
Τόσο στην εντέλεια καταρρακωμένος.
Λάτρευα. Από πάντα το σώμα σου. Το ασύλληπτα ευθυτενή και άρτιο.
Σε άφησα.
Να απομακρυνθείς πάνω στο λευκό χιόνι που στόλιζε απαλά την άσφαλτο.
Ούτε μια στιγμή δεν γύρισες να με κοιτάξεις
Ούτε μια στιγμή να γνέψεις κάτι με το κεφάλι σου.
Δεν πείραζε.
Σε είχα συγχωρήσει το ίδιο εκείνο βράδυ
Για όλα όσα μου χες κάνει και για όλα εκείνα που θα μάθαινα
Αύριο.

[Nick Renito]

Το παράπονο σου είναι πικρό!..Η ανάμνηση σου όμως όμορφη!.. Έδωσες ωραίες εικόνες ,..με τις στιγμές του αποχωρισμού!.. 

Καλώς ήλθες στην "Ποιητική γωνιά" Νανά!..

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πανεμορφο!!!

Καλως ηρθες

[Nana. Pagonidou]

Σας ευχαριστώ όλους για τη θερμή υποδοχή. Σε βάθος χρόνου ελπίζω να μπορέσω να διαβάσω και τα δικά σας.

Να είστε καλά.

[Τάσος Π. Δασκαλάκης]

.

Πολύ καλό !!!!!!!

Καλώς ήρθες !

[Βαιος Μεταξογιεννης]

Εντυπωσιακή η παρουσία σου, πληθωρική και ιδιαίτερη!