Σκοτεινά δωμάτια

[Katia]

Βαθιά κρυφτήκαμε σε σκοτεινά δωμάτια

Το μπλε ξεχάσαμε για πάντα τ' ουρανού
Μ' έναν καφέ μαύρο ανοίγουμε τα μάτια
Άγρια μεσάνυχτα δαμάζουμε το νου

Κι όλο μετράμε της ζωής μας τα κομμάτια
Σκόρπια στα χέρια μας μια τράπουλα παλιά
Μάταια γυρεύουμε να λύσουμε τα μάγια
Λέμε για μας, η τύχη ξύπνησε στραβά...
_________
Δωμάτια σκοτεινά, κελιά δωμάτια
παγίδα στη ζωή μας στήσατε.
Της νύχτας τρωκτικά σε σώματα άδεια
δική σας πολιτεία χτίσατε.

Σκοτάδια πονηρά, έρμα σκοτάδια
ποιο όνειρο στη λήθη ρίξατε;
Μακριά απ' τα υγρά του νου πηγάδια
ποιον ήλιο της χαράς μας κρύψατε;
__________
Κάπου ξημέρωσε μα εδώ ειν' ακόμα βράδυ
Τα μάτια ξέχασαν τον ήλιο πώς κοιτούν
Ελπίδας λόγια που ήταν κάποτε ένα χάδι
σκόρπια πια γράμματα, δεν έχουν τι να πουν...

Πάρε σκοτάδι όσα απόμειναν... δικά σου!
Φταίμε κι εμείς που μόνο πόνο εδώ θα βρεις
Μ' απόψε άσε μας να βγούμε απ' τη σκιά σου
για μια φορά, στ' άδεια δωμάτια μη μπεις

© Copyright, Katia

music:ARBand

[Λουκάς Λιάκος]

"Στα σκοτεινά δωμάτια ειν' η ψυχή μας γυμνή και δε χωρούν εκεί μυστικά" ,λέει ο Σιδηρόπουλος.

Γεια σου Κάτια, χρησιμοποιείς το σκοτάδι και του δίνεις σχήμα, πρόσωπο, μορφή. Όμορφα και βαθιά με νόημα.

[Βασίλης Ασπρογειάτης]

Κάτια,

το ποίημά σου κρατά μαστίγιο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Φοβερό!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[Κατερίνα]

κλασσική δημιουργία αξίας, φιλενάδα

 

δημιουργία που δαμάζει τον νου του αναγνώστη , και τον κρατά αιχμάλωτο δια παντός!

 

φιλούρες

 

[giwrgos kelesidis]

Πως να το πουμε μαγικο ονειρεμενο και απλα τελειο.....