Καναπεδάτο ...

[Στιχοπλάστης]

============================

'

'

Χάλασε το ασανσέρ κι ανέβαινα τη σκάλα.

Ακούω μιλάει ψυθιριστά η αφρατούλα Βέτα.

Είναι μαζί η φίλη της η Σούλα η σγουρομάλλα.

Ίσα την βλέπω πάνωθε, στους ώμους μια ζακέτα.

 

«Ξέρεις.., μ’ αρέσει Σούλα μου πολύ καναπεδάτο

σαν έρθει σπίτι ο Χρήστος μου αργά το μεσημέρι …

Παίρνω έναν πολύ βαθειά και μοσκομυρωδάτο

μαθές και καθημερινά και δίχως χασομέρι ! »

 

«Δεν περιμένω Σούλα μου, πότε να σκοτεινιάσει

γιατί μπορεί ο Χρήστος μου να μου χτυπήσει πάτο,

μπορεί από τη στέρηση φούσκωμα να τον πιάσει

γι’ αυτό έμ’ κάνω γρήγορα, ..έμ΄ και καναπεδάτο ! »

 

Μού ‘ρθε νταμπλάς ρε μάγκα μου και ξαναστήνω ώτα.

Τώρα της Σούλας η φωνή ακούγεται να λέει:

«Σ’ εμένα Βέτα το πρωΐ έρχεται η Παναγιώτα

τον παίρνει στην καρέκλα μου και σε ευτυχία πλέει »

 

«Στο καρεκλάτο Βέτα μου ποτέ δε μού ‘χε αρέσει,

μ’ αρέσει μονοκόματος και σε φαρδύ κρεβάτι.

Στον καναπέ ο κώλος μου πολύ έχει πονέσει

και στην καρέκλα μια φορά μου βγήκε τό ‘να μάτι ! »

'

.          ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !

 

Ρε φίλε μου τι γίνεται στην πολυκατοικία ..!..

..ρωτήθηκα σκεπτόμενος πώς να τις πλησιάσω,

η γκλάβα πάνω έφτιαχνε ψυχρή δολοπλοκία

κι η κάτω λέει φέρε μου καρύδια για να σπάσω !

'

Τσάκ ! κι εμφανίζομαι σαν το σπαθί το δυάρι !

«Κορίτσια καλημέρα σας ! πως είστε και πως πάει ?

έχω ζωάκι ακούραστο, άγριο μα χαδιάρη !

Να σας το φέρω αργότερα, σπίτι να σας φυλάει ?  (!) »

 

«Μη μου το φέρεις μοναχά πάνω στο μεσημέρι

παίρνω τον υπνάκο μου » Μου αποκριέται η Βέτα

Και σκέφτομαι πως έπαθα ξανά μανά χουνέρι

κι άσπρισα απ’ το σικλέτι μου σαν Δωδωνίσια φέτα !

.

.

[αισχυλος]

φοβερος μου εφτιαξες την διαθαιση ρε!!!!

[Ειρήνη]

Φοβερή η ομοιοκαταληξία του Σπήλιου χα χα χα χα χα

[alter ego#--ξινή]

Με Σπήλιο χαχαχα

[ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ]

Ευτυχως υπαρχεις και εσυ Στιχοπλαστη με τη σατιρικη σου ποιηση να φτιαχνει η διαθεση.

Κορυφαιος στο ειδος σου  πολλες φορες περνας μυνηματα με ευχαριστο τροπο κατι πολυ δυσκολο και ιδιαιτερο

Μπραβο σου φιλε