Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Άτιτλο

Ο κρότος τίναξε το μειράκιον στον αέρα!

Τ' όνειρο διεκόπη άλλη μια φορά.

Ένας κρότος σαν κι αυτούς που το θορυβούν απ' τα γεννοφάσκια του.

Σαν κι αυτούς που θα το θορυβούν για πάντα.

Είναι ο κρότος της γονικής ανατροφής.

Δίνετε ζωή και υφαρπάζετε ανεμελιά!

Δίνετε πνοή και αφαιρείτε αέρα.

Κι εγώ νηπενθής κοιτώ, μηρυκάζω τον πόνο.

Δεν σταματά η μαχλοσύνη, δεν τελειώνει η ξεδιαντροπιά.

Έτσι συνεχίζεται από γενιά σε γενιά.

Προβολές: 72

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 9 Δεκέμβριος 2011 στις 19:12: Κι εγώ νηπενθής κοιτώ, μηρυκάζω τον πόνο

Πολύ όμορφο!!!

Σχόλιο από τον/την Αρτέμης Αξαρλής στις 9 Δεκέμβριος 2011 στις 19:31: Δεν σταματά η μαχλοσύνη, δεν τελειώνει η ξεδιαντροπιά.

Έτσι συνεχίζεται από γενιά σε γενιά. Η πεμπτουσία στο συμπέρασμα σου.

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 9 Δεκέμβριος 2011 στις 20:58: Πολυ ωραιο!!!

καλησπερα

Σχόλιο από τον/την Katia στις 10 Δεκέμβριος 2011 στις 4:31: Μ' αρεσε παρα πολυ το "ατιτλο" σου!!!!! Τοσο που βρεθηκα να διαβαζω τις παλιοτερες αναρτησεις σου τη μια μετα την αλλη και ειλκρινα δε θα σταματουσα αν δεν εφτανα ως και την πρωτη... Εξαιρετικες ολες!!!!!!!!!!! Πλουσια γλωσσα, ωριμη σκεψη, κατασταλαγμενες αποψεις, εντονα συναισθηματα και ολα τα θεματα σου δυνατα και ενδιαφεροντα, δοσμενα με εναν πολυ ιδιαιτερο και ποιητικο λογο που γοητευει!!!!

Αυτο που τελικα μου μεινε απο τα γραπτα σου, ειναι κυριως μια αισθηση απογοητευσης απο ανθρωπους και καταστασεις και θυμος! Δεν ξερω.. ισως και να φταει η δικη μου κουραση.

Σε καλημεριζω Πετρο και αποχωρω!

Α! και μια παρατηρηση... Καλο θα ηταν σε ορισμενα να προσθεσεις απο κατω και ενα γλωσσαρι... χαχα!

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 10 Δεκέμβριος 2011 στις 12:34: .

Εξαιρετικό !!!!!!!!!!!!!

Καλό σου μεσημέρι !

Σχόλιο από τον/την Βασίλης Ασπρογειάτης στις 10 Δεκέμβριος 2011 στις 14:23: Κάθε λέξη σου και μιά μαχαιριά!!!!!!!

Αριστούργημα!!!!!!!

Συγχαρητήρια Πέτρο!!!!!!!!!