ΜΟΥ ΜΙΛΑΣ

[Κωνσταντίνος Μαλάμος]

Μου μιλάς και νοιώθω μόνος
τις ατέλειωτες στιγμές,
σαν αστέρι που φοβάται
τις βαθιές διαδρομές.

Προσμονή που διαφεντεύει
του μυαλού μας τις πληγές,
είναι κρίνο που δε λυγάει
στού αέρα τις ριπές.

Πάνω-κάτω το θυμάμαι
να μ’ αγγίζει ο ουρανός,
σ’ ένα κτύπο της καρδιάς μου
που χωρίζει απ’ το φως.

Ακατάπαυστα μου γνέφει
ένας ήλιος φωτεινός,
μ’ ένα χέρι που διατάζει
της ζωής το Άγιο Φως.

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Υπεροχο!!!

καλησπερα

[Ειρήνη]

Λυρισμός στο έπακρο!!!

Μια ομορφιά!!!

Καλησπέρα Κωνσταντίνε!

[Κατερίνα]

κάλωστομ Κωσταντίνο!! πολύ ωραίο

[Τάσος Π. Δασκαλάκης]

.

Πολύ καλό !!!!!!!!!!!!!

Καλό σου μεσημέρι Κωνσταντίνε !

[Katia]

Προσμονή που διαφεντεύει
του μυαλού μας τις πληγές,
είναι κρίνο που δε λυγάει
στού αέρα τις ριπές.... 

Ολο πολυ καλο αλλα αυτο το τετραστιχο το ξεχωρισα!!!!!!!!!

Γεια σου Κωνσταντινε!

[Παντελής]

είσαι ευγενικός πρώτα από όλα άνθρωπος Κωσταντίνε.

καλό σου βράδι.