H νύχτα συντροφάκι μου που δεν αποχωρούμαι,
απ' ανθρωπάκι τόσο δα είμαστε κολλητάρια,
εαν δε δω το πρώτο φως της μέρας δεν κοιμούμαι,
τ' αστέρια αν δεν κοιμηθούν και δύσουν τα φεγγάρια.

Όταν ο ήλιος κρύβεται πίσω απ' το κορφάρι,
ο κοιμισμένος αετός με ένα τίναγμά του
ξυπνά από το λήθαργο και το μυαλό στροφάρει,
και μέχρι τα ουράνια τον πάνε τα φτερά του.

Το στρώμα δε με δέχεται εάν δεν ξημερώσει,
κι η πούλια στην αγκάλη της αν δεν με νανουρίσει,
αφού τα σκήπτρα η νυχτιά στον ήλιο παραδώσει
και φεύγοντας μ' ένα φιλί να μ' αποχαιρετήσει.

Προβολές: 62

Σχόλιο από τον/την Katia στις 11 Δεκέμβριος 2011 στις 13:00

Αυτο θα μπορουσε να ειναι και ο δικος μου υμνος... Πολυ καλοοοοοο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services