Της ψυχής μας το στέκι
H νύχτα συντροφάκι μου που δεν αποχωρούμαι,
απ' ανθρωπάκι τόσο δα είμαστε κολλητάρια,
εαν δε δω το πρώτο φως της μέρας δεν κοιμούμαι,
τ' αστέρια αν δεν κοιμηθούν και δύσουν τα φεγγάρια.
Όταν ο ήλιος κρύβεται πίσω απ' το κορφάρι,
ο κοιμισμένος αετός με ένα τίναγμά του
ξυπνά από το λήθαργο και το μυαλό στροφάρει,
και μέχρι τα ουράνια τον πάνε τα φτερά του.
Το στρώμα δε με δέχεται εάν δεν ξημερώσει,
κι η πούλια στην αγκάλη της αν δεν με νανουρίσει,
αφού τα σκήπτρα η νυχτιά στον ήλιο παραδώσει
και φεύγοντας μ' ένα φιλί να μ' αποχαιρετήσει.
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση 1 Μου αρέσει
Ξεκίνησε από τον/την Liontas. Τελευταία απάντηση από τον/την Δημήτρης Φάββας Νοέ 25, 2021. 24 Απαντήσεις 6 Μου αρέσουν
© 2024 Created by Nikolakakos Georgios (spartinos). Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά