Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Η μνήμη και οι... "δήμιοι"

Με μία γομολάστιχα
να γίνονταν να σβήσεις
του δρόμου σου τα άτυχα
από τις αναμνήσεις.

Να πέρναγαν αδιάφορα
μέσα από τη μνήμη
αισθήματα παράφορα
και της καρδιάς σου δήμ(ι)οι

Όσα σε διαλύουνε
και φίλους λιποτάχτες.
από το νου να φύγουνε
ας έβγαζες τους φράχτες.

Άνοιξε μ' ένα "δόξα σοι"
του νου το φωτοδότη
και μην αφήσεις πρόσβαση
σ΄άλλον "Ισκαριώτη".

Προβολές: 321

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 9 μέλη

Τα σχόλια είναι κλειστά για αυτή την καταχώριση ιστολογίου

Σχόλιο από τον/την ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ στις 16 Νοέμβριος 2011 στις 18:01: Για σου Ειρηνη με τα πολυ ωραια σου

και μεις να καμαρωνουμε που ειμαστε παρεα σου

Σχόλιο από τον/την panagiotis7 στις 16 Νοέμβριος 2011 στις 19:54: Πολύ όμορφο

Σχόλιο από τον/την XARMOLYPH στις 18 Νοέμβριος 2011 στις 20:07: ...Όσα σε διαλύουνε
και φίλους λιποτάχτες.
από το νου να φύγουνε
ας έβγαζες τους φράχτες...

...εξαιρετικό!

...πολλοί οι λιποτάχτες κ'οι κάλπικοι...όταν το κέρμα...χτυπά...απ'την ηχιά του...καταλαβαίνεις...τι μέταλλο κουβαλά...μέσα του...