Πρόβαλα πρώτα το κεφάλι απ΄ το σοκάκι,

κυνηγημένο αγρίμι από αόρατο εχθρό.

Ασθμαίνον δέμας διερεύνησα τα πέριξ

για ν΄ αποφύγω οποιονδήποτε γνωστό.

Διάβηκα γρήγορα του δρόμου το ποτάμι.

Κάθε ματιά ξωπίσω μαχαιριά.

Κίτρινα φύλλα προσκυνούσαν το χειμώνα

που ’ρχόταν βάρβαρα στην πόλη, στην καρδιά.

Στην πόρτα κοντοστάθηκα μήπως αδράξω

τη θέρμη από ξένια χνώτα εξουσίας.

Το πρόσωπο χαστούκισε με…