Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ιστολόγιο του/της Lorenzo (11)

Ασκήσεις θανάτου

Συχνά για θάνατο έγραφα κι οι φίλοι

απορημένες μου 'ριχναν ματιές,

σα να μου λέγαν "τι είν' αυτά που λες,

ξέχειλο της ζωής σου είν' το καντήλι..."

Ήταν, βεβαίως και το παράστημά μου,

ωραίο,εφηβικό κι ευθυτενές...

Πώς να με φανταζόντουσαν δυο οργιές

κάτω απ' τη γη, με σκώληκες ψηλά μου...…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Lorenzo στις 30 Μάρτιος 2013 στις 16:00 — 20 σχόλια

Ο παρτιζάνος

Ο παρτιζάνος

Tον είδα τον πατέρα στον παράδεισο

με χίλιους Ελασίτες Ρουμελιώτες

αποσταμένους κι άγιους Δον-Κιχώτες,

να πίνει τσιπουράκι με γλυκάνισο.

Μισοί τα ντουφεκάκια τους καθάριζαν

απ' τη νοτιά, τη σκόνη και τη λάσπη

κι οι υπόλοιποι τ' αδέσποτα του Πλάστη

με τσάμικα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Lorenzo στις 27 Δεκέμβριος 2012 στις 23:57 — 33 σχόλια

Εγιόρταζε κι η πέτρα

O Πέτρος γιόρταζε προχτές.

Μα γιόρταζε κι η πέτρα.

Κι επήγα πάνω στις κορφές

της Γκιώνας χίλια μέτρα,

σπίτι της, να τραταριστώ

κι αγρίμι να προβιβαστώ.

Της πήγα δυο κυκλάμινα

του Μεγαλοσαββάτου,

να μου βαστήξει άμυνα,

σαν θα κινάω για κάτου,

πέτρα να γίνω, μη σκιαχτώ,

μες στον Αχέροντα σαν μπω.

.....................................

Στο σαλονάκι της, αητοί,

ασπάλαθοι,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Lorenzo στις 1 Ιούλιος 2012 στις 12:00 — 17 σχόλια

Κόκκινο ! (ΤΡΑΓΟΥΔΙ)

Καλή χρονιά !

Γιομάτη με κόκκινο...!

Πολύ κόκκινο... !

Κόκκινο,σαν το λιόγερμα στο δείλι.

Κόκκινο, σαν των κοριτσιών τα χείλη.

Κόκκινο, σαν τα ρόδα του Απρίλη.

Κόκκινο, σαν τα συνθήματα στους τοίχους και…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Lorenzo στις 31 Δεκέμβριος 2010 στις 15:58 — 9 σχόλια

Το νου σας στα παιδιά, αδερφοί! -ΤΡΑΓΟΥΔΙ- (στον άρχοντα το στιχοπλάστη)

Το νου σας στα παιδιά, αδερφοί !

(Όπου εδώ, ο ήρωας-ποιητής Λορέντζος Μαβίλης, πολεμώντας με τους συντρόφους του ερυθροχίτωνες Γαριβαλδινούς,το Νοέμβρη του 1912, για να λευτερώσει τα Γιάννενα απ' τους Τούρκους,λίγο πριν πέσει ηρωικά στα υψώματα του Δρίσκου, προαισθανόμενος το τέλος του,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Lorenzo στις 22 Οκτώβριος 2010 στις 17:30 — 51 σχόλια

1935

(...στη φωτογραφία του 1935,αποπάνω : 6 γαβριάδες κι ένας 15χρονος που βαράει την καμπάνα, για τη φτωχολογιά του κόσμου όλου...)

1935

Χίλια εννιακόσια χρόνια και… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Lorenzo στις 20 Οκτώβριος 2010 στις 18:03 — 13 σχόλια

Τη μάνητα της πέτρας συλλογιέμαι

Την κρίση και τη μάνητα της πέτρας συλλογιέμαι

κι έχω ένα πλάκωμα βαρύ κι ασήκωτο στα στήθια

και στον καθρέφτη του βουνού, χαράματα κοιτιέμαι,

ποιος είμαι ο έρμος,να μου πει, στα ντρέτα και στ' αλήθεια.

***************************************

Άι χρόνια-ποταμάκια μου, μες στα βουνά κλεισμένα,

γυράθε λόγκος κι ερημιά και κάτω η μαύρη γης

κι απάνω ο Πρωτομάστορας, Πρωτοπελεκητής,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Lorenzo στις 11 Ιούλιος 2010 στις 18:30 — 13 σχόλια

Στ' Αθάνατου την κρήνη

Τζίτζικας να 'μουν, "τζι" και "τζι"

να κάνω του Ήλιου μάγια,

να στάζει χιόνια τη Λαμπρή,

τον Αλωνάρη βάγια.

Να χώνομαι βαθιά-βαθιά

στης γης τις χαραμάδες,

να σμίγω ζούδια ταπεινά

κι αργάτες μερμηγκάδες,

να παίρνω τον ιδρώτα τους

και να τον βγάζω πάνω,

στις θημωνιές, στα λιόδεντρα,

κι ακόμα παραπάνω,

για να τον πίνει ωσάν καφέ

κι ωσάν γλυκιά ρετσίνα,

στου Παρνασού τον… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Lorenzo στις 29 Ιούνιος 2010 στις 18:40 — 12 σχόλια

Mαντουβάλα

Μαντουβάλα

Ήρθα και σ' ηύρα μ' οξυγόνο και ορό.

Στο 'χε η γυναίκα σου ετοιμάσει το κοστούμι

κι έπεφτε ακόπαστα η βροχή με το τουλούμι,

στα δυο της μάτια, Ιούνη μήνα στις οχτώ.

Βρόνταγε κι έπεφταν αράδα κεραυνοί,

στο θάλαμο, στα νιάτα σου, στη γειτονιά σου

και μαύρο χιόνι μέτρα εφτά δεξά-ζερβά σου

κι ας με τα κοντομάνικα ήταν οι γιατροί.

Κι αν δεν τον ύστατο χαμένο έδινες… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Lorenzo στις 14 Ιούνιος 2010 στις 16:27 — 12 σχόλια

Τώρα στο Θιάκι ο άνεμος . . .

Τώρα στο Θιάκι ο άνεμος

Τώρα στο Θιάκι ο άνεμος καπνούς θα δρεπανίζει

και σύγνεφα μεσούρανα και ρόδα της αυγής

κι εσύ καψαδερφούλα μου, στη μέρα που ροδίζει

τα γαλανά ματάκια σου θα στρέφεις να με δεις.

............

Τώρα στο Θιάκι τα πουλιά, τώρα στο Θιάκι τ' άστρα

τραγούδι για τη μοίρα μου θα λέν' λυπητερό

κι εσύ καψαδερφούλα μου, με το ψωμί στη γάστρα,

θα ψένεις και το δάκρυ σου για… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Lorenzo στις 13 Ιούνιος 2010 στις 17:22 — 8 σχόλια

Eσείς, της Γης τ' αλάτι . . .

Εσείς, της Γης τ' αλάτι . . .

Eσείς του κόσμου οι ταπεινοί , εσείς της Γης τ' αλάτι,

εσείς της Γης οι απόκληροι, της πλάσης οι φτωχοί,

εσείς μονάχα το βαρύ σταυρό που 'χω στην πλάτη,

μπορείτε να τον νιώσετε πόσο πολύ πονεί :

Να γεννηθείς μοναχικός, ν' αρέσκεσαι μονάχος,

θεό σε κάνει και θεριό, σαλό και ποιητή,

στου πλήθους τ' αρχιπέλαγο να στέκεις έρμος βράχος

και να σου σκίζει η… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Lorenzo στις 13 Ιούνιος 2010 στις 17:00 — 7 σχόλια