Αποκοιμησε την μνημη

Περπατησε στο ονειρο

Μην βλεπεις

Μην νιωθεις

Μονο επιβιωσε

Κλεισε τα ματια

Κλαψε τις λεξεις του μελανιου στο παγωμενο χαρτι

Ξεχασε τις λαμψεις της φωνης

Αναισθητοποιησε την καρδια να μην νιωθει τα δηλητηρια

Καψε τους φοβους της

Ζησε σαν αυτοματο

Μονο για να χαμογελας στο κενο

Μονο για να επιβιωσεις

Κλεισε τα ματια

Ξεχασε τις ματιες που μαχαιρωνουν

Ζησε με το μισο μονο

Περπατησε μεσα στην…

περναει ο καιρος ασκοπα πανω από την ψυχη που αγρυπναει

περναει ο καιρος κι η μελαγχολια ντυνεται τα σκουρα ρουχα της

να φυγω από την απογοητευση

να φυγει από το στομα μου η γευση της σταχτης

ν’αποδρασω από την ναρκη που είναι το συνωνυμο της ταξης

περασε το καλοκαιρι ,το φθινοπωρο κι ο χειμωνας

περνουν κι οι ωρες κουφιες

καμμια αφιξη δεν ειδε η καρδια μου,μονο αναμονες σε αιθουσες χλωμες

να φυγω από την θλιψη

να φυγει η πικρα των αδειων…