Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Δεκέμβριος 2008 Καταχωρίσεις ιστολογίου (213)

Για σένα ζω ένα δράμα

Μουσική: Μάκης Γιαπράκας

Ερμηνεία: Γιώργος Σαράνος

(Δείτε το βίντεο)

Για σένανε μόνο ζούσα

και μόνο που σ’ αγαπούσα

δεν ήθελα πιο πολλά.

Να σε κοιτώ μέσ’ τα μάτια

και χάρισμα τα παλάτια

κι’ όλα της γης τα καλά.

Σου το’ χα πει στο’ χα τάξει

το δάκρυ σου να μην στάξει

ποτέ καυτό στην καρδιά.

Που να’ ξερα πως θα γίνει

σε μια βραδιά σαν καμίνι

και θα καώ στην… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Διαμαντής Παππάς στις 28 Δεκέμβριος 2008 στις 21:00 — 9 σχόλια

Μπαλάντα κλασσική, τους νόμους να τηρεί..

Την ομορφιά σου, ξέρουν οι λαοί,

απ' την αρχή του χρόνου προσκυνούν,

τον ερχομό σου, πλούσιοι, φτωχοί,

στον κύκλο κάθε μέρας, καρτερούν.

Όλα από τα μάτια σου περνούν,

από εσένα φτιάχτηκαν τα δάση,

τα 'θάματα' χάρη σε σένα ζούν..

Ω!! Ήλιε.!!... σε υμνολογεί η πλάση...

Μυριάδες περιμένουν την αυγή,

στην αγκαλιά σου θέ' να ζεσταθούν,

η παγωμένη σε προσμένει Γή,

της νύχτας τα κακά να σκορπιστούν.

Αρσενικά ελάφια περπατούν,

ο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 28 Δεκέμβριος 2008 στις 21:00 — 11 σχόλια

Erotiko

Kardies biblia anoixta
xoris selidodeixtes
filia poly biastika
zestes kai kryes nyxtes

Xadia apala se latreias xoro
perimenoyne axtides fotos
makria na fygo ego den mporo
ki as xero erotas pos den eisai sostos.

Ores klemenes fernoyne
bradies maskaremenes
ti monaxia zestainoyne
baries anases , xenes

Προστέθηκε από τον/την Mυρτώ στις 28 Δεκέμβριος 2008 στις 16:02 — 11 σχόλια

Πλήρες πρόσωπο υπέρβασης..

Κρυμμένοι πίσω από το ίδιο τοίχος,
υπνοβατούμε σε σώμα άφθαρτο
μέχρι την τελική συνάντηση,
σε πλήρες πρόσωπο υπέρβασης
και αναλογισμού σφαλμάτων...

μην πεις τίποτα τώρα καθώς,
η εκπλήρωση της φαντασίας
άρχισε να έρπεται ανερχόμενη,
με αμοιβαίους συνεχείς οργασμούς.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 28 Δεκέμβριος 2008 στις 12:38 — 10 σχόλια

Στης ακρίβειας το καιρό....!!! (πικρόχολο χιουμοριστικό)

Στο Κολωνάκι είχαν παλιά το στέκι οι λεφτάδες,

και στη Σκουφά στα μαγαζιά σκορπούσαν τους παράδες.

Στο Σύνταγμα και στην Ερμού κυρίες προχωρούσαν,

και πίσω υπηρέτριες τα ψώνια κουβαλούσαν.

Καθημερνώς αλλάζανε φορέματα καπέλα,

και γενικά πουλούσανε πολλά καντάρια τρέλα.

Τρόπους καλούς γνωρίζανε και Γαλλικά και πιάνο,

και τις Ευρώπες γύρναγαν καβάλα στο αεροπλάνο.

Μα οι συνήθειες άλλαξαν από τα χρόνια εκείνα,

αν κι οι λεφτάδες… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 28 Δεκέμβριος 2008 στις 11:30 — 7 σχόλια

ΝΑΙ...

Ναι…είναι ν’ απορείς,

Πόσο εύκολα ξεχνά κανείς,

Ότι αγάπησε…

Και από σχέση μιας ζωής,

Θηρίο γίνεται θαρρείς,

Που επαναστάτησε!

Ναι…είναι να απορείς,

Πώς ότι έζησες μισείς

Και το σκοτώνεις!

Στο όνομα βαθιάς πληγής,

Πέφτεις, κυλιέσαι κατά γης,

…το ισοπεδώνεις!

Μα ναι λοιπόν, μην απορείς,

Αν το κενό μες τη ζωή σου μεγαλώνει…

Αφού το χθες σου το μισείς…

Ούτε στο σήμερα θα ζεις,

Γιατί η ψυχή σου δίχως χθες… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 28 Δεκέμβριος 2008 στις 11:30 — 9 σχόλια

Σ' ενα Μηδεν οσο Εγω

Σ΄ ενα δωματιο σβηστό

καιω οξυγονο και πιοτο

η θυμηση σου αιμοραγει

στης νοσταλγιας το κορμι

Σ΄ ενα δωματιο κλειστο

ζει μια ανασα σου εδω

φυλακισμενη αναλαμπη

του σκορπιου παθους

Σ΄ ενα Μηδεν οσο Εγω

δεν χωρεσες μαζι μου.

Ησουνα Μερα στη στιγμη μου

Οι ωρες Σου χιλιες φωνες

δε χωρεσαν μαζι μου.

Στη σιωπηρη ρωγμη μου

Σ΄ ενα δωματιο σβηστό

καιει σαν τσιγαρο το Εγω

Η… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την agrafos στις 28 Δεκέμβριος 2008 στις 9:39 — 9 σχόλια

Τα αισθήματα μπερκέτι

Στης θάλασσας τα κύματα και στα μποφώρ του αέρα

ξεχάστηκαν οι στόχοι μου που σήκωσαν παντιέρα

κορώνα ρίχνω ή γράμματα και χάνω και το κέρμα

στεγνά η πραγματικότητα ζητάει κρύο αίμα.

Τα αισθήματα μπερκέτι

η αλήθεια τρέλα σκέτη

μες του νου μου το ταξίδι

παίζεται σκληρό παιχνίδι

Στα σύννεφα του ουρανού οι ευσεβείς μου πόθοι

ξεχάστηκαν να σεργιανούν κι ούτ' ένας δεν τους νοιώθει

χειροπιαστά και λογικά με στήνουνε στον τοίχο

κι αν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 27 Δεκέμβριος 2008 στις 23:00 — 11 σχόλια

Ασε τα όνειρα να’ρθούν

Ασε τα όνειρα να’ρθούν

μαζί με το φεγγάρι

γλυκό χαμόγελο να βρουν

οι νύχτες του Φλεβάρη.

Ασε τ’αστέρια να φανούν

ξανά στη γειτονιά μου

απ’το παράθυρο να μπουν

να κλέψουν την καρδιά μου.

R : Ελα να σεργιανίσουμε

μαζί ολο τον κόσμο

αγάπη να σκορπίσουμε

βασιλικό και δυόσμο.

Ασε την νύχτα στη φωτιά

του έρωτα που φταίει

και η ελπίδα στην καρδιά

φλόγα κεριού που καίει

© Copyright, Νικολακάκος… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 27 Δεκέμβριος 2008 στις 22:00 — 13 σχόλια

Ποιητική γωνιά (Αφιερωμένο σε όλους σας)

Να καταλάβω προσπαθώ γύρω μου τι συμβαίνει,

όλοι φαντάζουν άγνωστοι όλοι φαντάζουν ξένοι.

Βαδίζουν όλοι σκεφτικοί και γύρω δεν κοιτάνε,

ανθρώπου βλέμμα δε θωρρώ και δεν χαμογελάνε.

Κι ακούω ένα βουητό δεν ξεχωρίζω λέξεις,

μοιάζουν με άναρθρες κραυγές και σου ‘ρχεται να τρέξεις.

Να τρέξεις! Αλλά που να σταθείς; λίγο να ξαποστάσεις;

στενό δε βρίσκεις και γωνιά λίγο να ησυχάσεις.

Το γκαστρωμένο μου μυαλό που θέλει να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 27 Δεκέμβριος 2008 στις 21:30 — 15 σχόλια

Απ' το ένα ξαναρχίζω

Απ' το ένα ξαναρχίζω
τη ζωή μου να μετρώ
κι ό τι πόνεσε το χθες μου
στα σκουπίδια το πετώ.

Βρήκα άλλο μονοπάτι
που δε βγάζει σε γκρεμό,
με φαντάσματα τις νύχτες
έπαψα να πολεμώ.

Με σκιές και με ψιθύρους
έκοψα την επαφή
κι ό τι η ζωή χρωστάει
τώρα θα επιστραφεί.

Τη ζωή μου ξαναρχίζω
να μετρώ απ' την αρχή
και το παρελθόν το γκρίζο
διαγράφω μ' ένα Χι

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 27 Δεκέμβριος 2008 στις 21:30 — 16 σχόλια

Είστε όλοι κατηφείς και έχετε σεκλέτια, γι' αυτό τώρα διαβάστε με να σας 'γενούν τα κέφια.

Αφού είστε όλοι κατηφείς

και έχετε σεκλέτια,

σας γράφω ένα γρήγορο

να σας 'γενούν τα κέφια...

Τα χρόνια της ανεμελιάς,

της πρώτης μου αγάπης..,

πουλιά μας τραγουδούσανε,

γλυκοφυσούσε ο Μπάτης..

Η αυγή μας καλοσώριζε,

τ'άστρα κρυφογελούσαν,

η πλάση αγαλίαζε,

όλοι χαμογελούσαν..

Τ'άηδόνια κελαϊδούσανε

στις άνοιξης τα κλώνια.

Χαρούμενα κι ανέμελα,

τα ανθισμένα χρόνια..

Στα χρόνια της… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 27 Δεκέμβριος 2008 στις 16:46 — 7 σχόλια

Είμαι μονάχος (Με τραγούδι)

Είμαι μονάχος χωρίς αγάπη χωρίς στοργή,

και η καρδιά μου ένα λιμάνι ψάχνει να βρει.

Ψάχνω για να βρω καρδιά ανθρώπου να μ' αγαπήσει,

κι από τον πόνο κι από την θλίψη να μ' αναστήσει.

(Όμως όμως όλα είναι ίδια

θόρυβοι φώτα φτηνά στολίδια.) δις

Είμαι μονάχος μέσα στο κρύο μέσα στο χιόνι,

και η καρδιά μου ψάχνει για ταίρι γιατί κρυώνει.

Ψάχνω για να βρω αγάπης ήλιο να με ζεστάνει,

να ζωγραφίσω τα όνειρα μου ψάχνω μελάνι.

(Όμως… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 27 Δεκέμβριος 2008 στις 12:30 — 6 σχόλια

Θολό τοπίο οι εικόνες στο μυαλό

Θολό τοπίο οι εικόνες στο μυαλό
Σαν κοίταξα στα μάτια την αλήθεια
Τα βάσανα μου απάτητο βουνό
Και ψάχνω την χαρά σε παραμύθια

Δεν έζησα ούτ' ένα σ’αγαπώ
Και δεν μου γέλασε, καμιά ελπίδα
Σε λάθος δρόμο και χωρίς σκοπό
Πιασμένη στου ονείρου την παγίδα

Θολό τοπίο η μοναξιά και η σιωπή
Σαν άνοιξα την πόρτα της καρδιάς μου
Με πρόδωσε ψυχή μου η αντοχή
Και καίγομαι στο είναι της φωτιάς μου

Προστέθηκε από τον/την ermioni στις 26 Δεκέμβριος 2008 στις 19:00 — 11 σχόλια

Άγγελος ξανθός

Έλαμπες απόψε σαν αστέρι

τόσο όμορφη ποτέ δεν σ’ είχα ξαναδεί

κι όταν κατάφερα και σ’ άγγιξα στο χέρι

νόμιζα πως η καρδιά μου θα εκραγεί

Είσαι ένας άγγελος ξανθός

είσαι ο ίδιος ο Θεός

ότι πιο όμορφο ποτέ μου έχω δει

είσαι ένας άγγελος ξανθός

είσαι ο ίδιος ο Θεός

κι αν δεν στο έδειξα, σε έχω ερωτευθεί

Τα μάτια σου νομίζω με κοιτάνε

μπορεί να έφυγες, μα ακόμα είσαι εδώ

ακούω τα χείλη σου σε μένα να μιλάνε

γυρίζω γύρω μου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 26 Δεκέμβριος 2008 στις 16:47 — 4 σχόλια

Η μοναξιά των ποιητών

Γεννήθηκες με χάρισμα απ' τό Θεό σταλμένο,

ό κόσμος μέσ' τα μάτια σου, λουλούδι ανθισμένο.

Από μικράκι ήξερες τις λέξεις να τις πλάθεις,

μά η κοινωνία σ'εκανε πολύ νωρίς να μάθεις..

Άν σκάρωνες μια εύκολη για κάποιον κοροϊδία,

τότε τα διπλανά "μυαλά" σου δίναν σημασία.

Μα άν έγραφες ποιήματα με ομορφιά και χάρη,

σε κοίταγαν παράξενα λες κ' ήσουν απ' τον Άρη..!!

Κι έτσι πιά, το έκρυβες.., βαθειά μέσ' την ψυχή σου,

το χάρισμα τ'απόδιωχνες,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 26 Δεκέμβριος 2008 στις 13:00 — 9 σχόλια

Χριστέ μου σε παρακαλώ

Δύο χιλιάδες και οχτώ περάσανε πια χρόνια,

που ο Χριστός γεννήθηκε στο στάβλο και στα χιόνια.

Και ήρθε ο Θεάνθρωπος ελπίδα για να φέρει,

το γένος το ανθρώπινο να πάψει να υποφέρει.

Ο λόγος και τα έργα του μας δείξανε το δρόμο,

να ζήσουμε Eιρηνικά με του Θεού το νόμο.

Στις μέρες μας ξεχάστηκε ο λόγος του Κυρίου,

εδώ και χρόνια επικρατεί η δίψα του αργυρίου!!!

Χριστέ μου σε παρακαλώ, το θαύμα σου να γίνει,

έλα ξανά στον κόσμο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 25 Δεκέμβριος 2008 στις 11:00 — 7 σχόλια

Όρκος αγάπης

Σου ορκίστηκα να σε λατρεύω

κάθε μέρα πιο πολύ να σ’ αγαπάω

μα ότι είναι γύρω σου ζηλεύω

θέλω μονάχα εγώ να σε κοιτάω

Τον όρκο μου πιστά τον κράτησα

στην φωτιά γυμνός περπάτησα

για σένα

την μοναξιά για χάρη σου παράτησα

αισθήματα πρωτόγνωρα ανακάλυψα

κρυμμένα

Σου ορκίστηκα να σε φυλάω

σαν το πιο πολύτιμο πετράδι μου

η νύχτα να'ρθει γρήγορα παρακαλάω

σε αγαπώ να γράψεις στο σκοτάδι μου

Τον όρκο μου πιστά τον… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 24 Δεκέμβριος 2008 στις 23:30 — 8 σχόλια

Φιλους καινουργιους δωδεκα, εχω πια αποκτησει και ηρθε η ωρα για αυτους, η πενα να μιλησει..... Πρώτος ήταν ο Σπαρτινός, καλώς ήρθες μου γράφει είσαι ένας από μας, των ποιητών σινάφι. Για όλους, πά…

Φιλους καινουργιους δωδεκα, εχω πια αποκτησει

και ηρθε η ωρα για αυτους, η πενα να μιλησει.....

Πρώτος ήταν ο Σπαρτινός, καλώς ήρθες μου γράφει

είσαι ένας από μας, των ποιητών σινάφι.

Για όλους, πάντα.! έχει να πει, έναν λόγο καλό,

ευγενικός, ποιητικός, με το 'ευχαριστώ'...

Μονόφθαλμη, 'πολυλογού' .!, εξωτική, Νατάσσα,

ποιήματά σου μελετώ και μου 'χτυπούν τα μπάσα'..!

χαμένη στο λαβύρινθο με μια παράξενη γραφή,

Πολύφημε των ποιητών,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 24 Δεκέμβριος 2008 στις 19:01 — 12 σχόλια

Μας ήρθαν για τα κάλαντα (Ηχητικό ντοκουμέντο)

Ολιγόλεπτο ηχητικό απόσπασμα από την ραδιοφωνική χιουμοριστική εκπομπή του 9.84 "Μεταξύ σοβαρού και αστείου" που έγραφαν και παρουσίαζαν ο Γιάννης Πρεβενιός και ο Θοδωρής Φαράκλας.

Υπόθεση:
Μια παραμονή Χριστουγέννων (τότε που είχαμε ακόμα τις δραχμές)
το κουδούνι της πόρτας χτύπησε και τότε...........

Κάνε κλικ να το ακούσεις

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 24 Δεκέμβριος 2008 στις 16:00 — 7 σχόλια