ΕΠΕΣΑ ΚΑΙ ΞΕΣΗΚΩΘΗΚΑ

Έπεσα και ξεσηκώθηκα,

Ο έρμος το πλερώθηκα,

Όμως δεν παραδόθηκα,

Και πάλι ξημερώθηκα.

Έπεσα και ξεσηκώθηκα,

Ο άτυχος παλαβώθηκα,

Από ένα θαύμα σώθηκα,

Μα ακόμα δεν λυτρώθηκα.

Έπεσα και ξεσηκώθηκα,

Ο δόλιος αχ! τυφλώθηκα,

Μα το σταυρό φορτώθηκα,

Και έτσι συμμορφώθηκα.

Έπεσα και ξεσηκώθηκα,

Ο άμυαλος τσακώθηκα,

Όλος σου φανερώθηκα,

Μα γι’ αυτό δεν πληγώθηκα.

+ 14/11/16…

*~*~*~*~*

****************************************************************…

&!&!&!&

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&…

Ἐργασία στὸ ἐξωτερικό

Πάνας έγραψε: Και η μεγάλη ερώτηση... Αν φέρω τα χρήματα στην Ελλάδα.. πόσα θα μου πάρουν;

Στὰ δίχτυα μὴν πέσεις τῆς ἀλλοδαπ'-ἑλληνίδος Ἐφορίας.

Κρύψ' τὰ λεφτὰ "μασούρια" - ξέρεις - κι' ἄνευ ἄλλης μακρηγορίας.

- Κι' ἄν, ἀπ' ἔξω,…

*!*!*!*

*****************************************************************…

Σε μαύρο πλοίο, λευκή σημαία,

κρύο ταξίδι ζεστής ψυχής,

τσούζουν τα μάτια στην προκυμαία,

μέσα στα βάθη της εποχής.

Λευκό ταξίδι με μαύρο ήχο,

οι γκρίζες σφαίρες της λησμονιάς,

με ζωγραφίζουν σε άδειο τοίχο,

μες την ομίχλη της παγωνιάς.

Λευκά φωτάκια σε μαύρο πλάνο,

κι ένας αέρας να μ' οδηγεί,

με γονατίζει, μα δεν σε χάνω

κι ας με γυρίζει σ' όλη τη γη.

Πάνω στην πλώρη με μαύρο ρούμι

κι ένα τσιγάρο με διαπερνά,

και η…

*****************************************************************************************…

**************************************

&!&!&!&…

ΑΓΑΠΟΥΛΑ ΜΟΥ

Φιλεναδούλα μου,
Μάλαμα καρδούλα μου,
Καθαρή ψυχούλα μου,
Χαρωπή φωνούλα μου.

Ομορφούλα μου,
Πάνω στην κορυφούλα μου,
Σαν την καλή αδελφούλα μου,
Κυρά μου, αγαπούλα μου.

Δεσποινιδούλα μου,
Στην ματιά αυγούλα μου,
Στην μικρή καμαρούλα μου,
Αληθινά χαρούλα μου.

Ομορφούλα μου…

+ 12/11/16
Παντελής.
Εμπνευσμένο και αφιερωμένο,
με την αγάπη μου!!!
καλό σας Σαββατοκύριακο!!!

*!*!*!*

*******************************************************

&!&!&!&…

Ας πατήσει επιτέλους κάποιος το "pause" ...

Είναι τόσο όμορφη Η ζωή ,
όταν ξεγελιέσαι έστω για λίγο
και ξεχνάς τόσο πόνο τριγύρω σου ...

Είναι δύσκολο να περπατάς μες στην Κόλαση της Αλήθειας
όταν σου ταξαν έναν κόσμο γεμάτο Ψεύτικους Παραδείσους ...

Δεν θέλω να κοιμηθώ μ`ένα παραμύθι ακόμη γαμώτο ...

Δεν είναι της μόδας !

Μαρία Νάντη

Ζὠη οπως ἀλλες ζωἐς      

με τρἰα γρἀμματα μὀνο 

μια βὀλτα μια ανἀσα

λἰγη χαρἀ απ᾽ τον πὀνο

Στιγμἠ μὀνο λἰγες στιγμἐς

την μονἀξια σου σκοτὠνω 

για χρὀνια στην ταρἀτσα

στον ἠλιο σου εγω ξαπλὠνω

Φωνἠ οπως αλλἐς φωνἐς

 στὀμα απο λἐξεις τρὐπιες

στο σεντονι της ουσἰας 

το ποτο της θλιψης ηπιἐς

Μικρἠ σαν   τὀσο μικρἐς

με σὠμα ψυχἐς και  λὐπες 

στο σκοτἀδι της …

ΕΧΕΙΣ ΔΥΝΑΜΗ ΜΕΓΑΛΗ

Σου το ξαναλέω πάλι,

Να μην λυγάς σαν το ατσάλι,

Ότι και να λεν οι άλλοι,

Να βαστάς στην βιοπάλη.

Σου το ξαναλέω πάλι,

Να μην σκύβεις το κεφάλι,

Έχεις δύναμη μεγάλη,

Ν’ ανάβεις κερί στο μανουάλι.

Σου το ξαναλέω πάλι,

Να μην πιάσεις το μπουκάλι,

Για καμιάς γυναίκας κάλλη,

Να πάνε οι κόποι χαλάλι.

Σου το ξαναλέω πάλι,

Να μην πέσεις στην κραιπάλη,

Έχεις δύναμη μεγάλη,

Να βρεις μια θερμή…

Κι είναι πόνος το ταξίδι

είν' αγιάτρευτος καημός,

το σκοτάδι μαύρο φίδι,

ναρκοπέδιο ο ουρανός,

και στα χερια μου κρατάω εισιτήριο

το πικρό του χωρισμού το δηλητήριο.

Τις νύχτες όταν σε θυμάμαι,

οι μνήμες μου μαύρα πουλιά…

Να ανοίξει θέλω
η δική σου η καρδιά
την πόρτα την μεγάλη
αυτή κρατάει τα κλειδιά
για της αγάπης τα φιλιά
του έρωτα το συναξάρι
ρίξε αν θέλεις μια ματιά
και αμέσως θα καταλάβω
θα δω τα αστέρια πιο λαμπερά
και θα χορεύουν σαν τρελά
στην πρώτη μας την αγκαλιά
στα πρώτα αξέχαστα φιλιά
του έρωτα το συναξάρι

Το βασιλικό στο αυτί σου
και το βλέμμα σου το ίσιο
μια στιγμούλα εγω να σε έχω
μια στιγμούλα να σε αγγίξω
λίγο να σε αγκαλιάσω
την καρδιά μου να σου δώσω
και στα αστέρια ψηλά να φτάσω
δώσε μου την ευκαιρία
για να σου μιλήσω
δώσε μου την ευκαιρία
για να σε αγαπήσω

ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΜΑΝΤΑΤΑ

Να σου πω ίσα και σταράτα

Τα δικά μου τα μαντάτα,

Πήρα την κακή την στράτα,

Και χαράμισα τα νιάτα.

Τα μπράτσα μου τρύπες γεμάτα,

Όμορφη γαλανομάτα,

Είμαι άτομο απ’ τα φευγάτα,

Και πατώ όπως η γάτα.

Να σου πω ίσα και σταράτα,

Τα αποτελέσματα μου νάτα,

Σκέφτομαι πάλι όλο σάλτα,

Και κομμάτιασα τα πιάτα.

Τα στήθη μου πληγές γεμάτα,

Τα μυαλά μου ανάθεμα τα,

Χωρίς να βάλω γραβάτα,

Και με…

Η Παρέλαση στην Θεσσαλονίκη ήταν καθόλα υπέροχη !!!!

Συγχαρητήρια πολλά, καθώς Και στον σκηνοθέτη για τα πετυχημένα πλάνα του.!

Εκείνο όμως που παρατήρησα ήταν, ελάχιστη εως ανύπαρκτη, η αναφορά απο τον σχολιαστή και αρχηγούς για τα αίτια, της σημερινής παρέλασης. Γερμανία, Γερμανοί, Ιταλοί, και ολα όσα ακούγαμε να λέγονται άλλοτε,με στόμφο, καμάρι, και ηρωισμό Τίποτα.



Και ξανά, είπαμε το Όχι

χωρίς την μπότα του εχθρού και του φαντάρου μας την λόγχη..

στην…

Ζουράρης: «Αἰθσθάνομαι ὑπουργὸς σὲ κυβέρνηση χώρας ὑπό κατοχή».

- Ἔλα τώρα, ποὺ δὲν σ' ἀρέσει! Οἱ μετριοφροσύνες δὲν περνᾶνε πιά. Ὑποτάξου καὶ μὴ λὲς κουβέντα.

Κάνε καὶ τὸν σταυρό σου, "- Δόξα Σοι, ὁ Θεὸς!..."

.Ὄφ κώρς, δόξα Τον. Μάιντ...νὰ μὴ σὲ βάζανε, λέει,  ὑφυπουργό, -  ὅ,τι πιὸ τέριμπλ φὸρ γιού!...

~

Νέον…

Την έδιωξα ησύχασα
δεν θέλω τίποτα άλλο
το πως τα κατάφερα
συζήτηση θέλει κι άλλο
μου είχε φάει την ζωή
βραχνά είχα μεγάλο
την έδιωξα ησύχασα
και δεν το συζητάω
μην μου την θυμίζετε
για να σας αγαπάω
σας λέω την έχώρισα
και μια χαρά περνάω