Όταν διεισδύω

μέσα σου

και σ' αφουγκράζομαι,

συλλήβδην

αλλάζει ρότα

η ψυχή

την ώρα

που τα άδηλα

και κρύφια σου

αποκαλύπτεις.



Σε κίνηση

ταριχευμένη

μετατρέπονται

οι ανάσες,

τα απόκοσμα

αναρριγούνε

σύγκορμα.



Ώσπου

οι σπινθήρες

απ' τα μορς

που εκπέμπεις

γιγαντώνονται



κι ενώ εκείνη

αποζητάει

την αποτέφρωσή της

- λυτρωτική,





ο Ίμερος

που… Συνέχεια

Το φύσημα του αγέρα

αρμάτωσε

τραγούδι θλίψης

εμμελούς

και στείλε μου το

γρήγορα



Να αναστενάζουν

οι φωνητικές χορδές

απ' την αφή

των φθόγγων



και εκείνες της κιθάρας

να ριγούν

κάτω από των δαχτύλων

το άγγιγμα.



Να αιμορραγούν

ανέγγιχτες,

να εκλιπαρούν

την εξιχνίαση.



Πιες το κρασί

ανέρωτο,

για να εξορίσεις

τα απέρωτα

με καλοπίχερο

να τα ξορκίσεις



Το… Συνέχεια

Βάλε

το όνειρό σου

πάνω από

τα μάτια μου

σκιά μου



Νοιώσε

τον καρπό σου

απαγορευμένο,

να ταξιδεύει

σαρκώδης,

μέσα

από την

κοιλιά μου



Σπείρε

στο δέρμα μου

κάμπο γαλήνης

τα φιλιά σου,

κρυφά

από τον Ήλιο

για να μην

ζηλεύει.

Κρυφά

κι απ' την Σελήνη

για να μην

ανταριάζεται



Ξαπλώσου

πάνω μου

σαν Γη υγρή,

κι απλώσου

απ' άκρη

σ'άκρη… Συνέχεια

Φωνή

έδωσες στο χέρι μου

χωρίς

να με ρωτήσεις.

Θα σου το πω άλλη μια

φορά,

μετά θα το βουβάνω,



για να χαθεί

το νόημα

από την ώρα ήδη

που θα γράφεται,

να 'ναι βαθιά

θαμμένο.



Να μην υπάρχουν πια

"τοιουτοτρόπως".

Γιατί,

τα "τοιουτοτρόπως"

είναι αφόρητα,

ακατασίγαστα,

αχαλίνωτα,

εντόνως σφοδρά.



Είναι από αυτά

τα λογικά

που οδηγούν

στην Τρέλα.



Και ενώ… Συνέχεια

Να είχα τον τρόπο

ή την δύναμη

μέσα στις φλέβες

των λέξεών σου

να προσκρούσω

-αφού θέα τις έχω -

μέσα τους

να στραφώ,

να ακτινογραφήσω,

να ακτινοβολήσω

τους ιστούς

των λόγων σου



να τους αποψιλώσω,

να τους απεκδύσω

των φόβων,

να ανακόψω

τον τραγικό τους

χορό,

για να τους καταστήσω

κρύσταλλα



να δω μέσα

στην σκέψη σου,

με τα αριζήλωτά της

χρώματα,

να βάψω

την… Συνέχεια

Μέσα σε κύκλους

ανάδρομης κίνησης,

σε αέναους κύκλους

μέσα,

παραφυλάς



Πεθυμιά μου;

Όνειρό μου,

ή Εσύ.



Κοίταξέ με.

Κοίτα με.

Κάρφωσε

τα μάτια σου

μέσα

στα δικά μου.



Και τώρα,

αυτοστιγμεί,

χωρίς περι-στροφές,

αποτράβηξε

τα Πάμψυχα,

Παμφάγα

για μένα

Λόγια σου,

που εμμένουν.



Εκείνα

που Στιλέτο,

προσηλωμένα

μπαινοβγαίνουν

μέσα

στον… Συνέχεια

Μπήκες κρυφά στον ύπνο μου

μου έκλεψες την ανάσα,

μπήκες βροχή στον κήπο μου

μπήκες βροχή στο σπίτι.



Μου ξέπλυνες τα όνειρα

μου στέγνωσες την δίψα,

τον πυρετό μου δρόσισες

μου έπνιξες τον πόνο.



Με βύθισες στον ώμο σου

σαν το κλειδί στην πόρτα,

μου 'στρωσες φύλλα της μυρτιάς

με όλα της τα άνθη



μου κέντησες τα μάτια μου

με τα δικά σου λόγια,

την σκέψη σου έκανες ρυθμό,

ηχόχρωμα απαλό για να με… Συνέχεια

Χθες σε συνέλαβα

να μ'ερευνάς

μέσα από αυτή

τη θάλασσα

απρόσωπων προσώπων

που ο ίδιος

θεμελίωσες.



Σε είδα χθες

μέσα στο πρω'ι'νό

ανταύγεια ήπια

συγκρατημένη,

να με ατενίζεις

από πάνω σου,

με μιά λαχτάρα

άφατη

να σε ορθώνει,

ζωή να δίνει

στις κινήσεις σου

τις καθημερινές,

τις ασχολίες σου

να χρωματίζει

απαντοχής χαλάρωση.



Με την λαχτάρα

να πονάει

σαν… Συνέχεια

Πες μου

σε πιο τέταρτο

κατά τη διαδοχή

της μέρας και

της νύχτας,

μπορείς να με

χωρέσεις,

να με συμπεριλάβεις

στην ζωή σου.



Να το χα'ι'δέψω

χάδι φονικό,

για να το

ξεριζώσω

από το διάστημα

των είκοσι τεσσάρων

ωρών μου,

να το ξεβράσω

από μέσα μου.



Αθώα

να το αγκαλιάσω,

όσο ο Στραγγαλιστής

το θύμα

στον βωμό

της αγχόνης.

Αθώα

όσο ο Δήμιος

τον… Συνέχεια

Δεν θα τινάξω

τα φρεσκοπλυμένα

του μυαλού μου

σήμερα,

είναι το σώμα σου

αποτυπωμένο

πάνω τους.



Θα μανταλώσω

τα παράθυρα

πριν φύγεις

την μυρωδιά σου

να φυλακίσω,

για να εμποτίσω

κάθε σπιθαμή

απ' άκρη σ' άκρη

όλους τους χώρους

που περπάτησα

με σένα μες την

σκέψη μου,

σ΄ όλα τα αντικείμενα

πνοή να δώσω

απ' την πνοή σου.



Τις πόρτες

θα ασφαλίσω

τίποτα ξένο

να μην… Συνέχεια

Κάτω από έναστρο

ουρανό

ερημικού τοπίου,

όμοιου

με σάρκας μοναχικής,

τακτοποιούσα

τ' άστρα

επανατοποθετώντας τα

σε σχήματα

παυσίλυπα.



Τότε αναφάνηκες

εκ τού μη όντος

χωρίς να σε

προσμένω,

γαλήνια έγινες

ένα με τη γη

και εμένα.



Παράτησα

τον ουρανό

και στο απάνεμο

της αγκαλιάς σου,

κατέγραψα

με ακρίβεια

την εικόνα

της ανάσας σου

σε… Συνέχεια

Από το πρώτο φώς
του πρωινού,
μέσα στην ησυχία
που λατρεύω,
μάταια προσπαθώ
να εντρυφήσω
στα "μαύρα γυαλιά"
του Barthes.
Ίσως γιατί διαγώνια,
απέναντι μου σκριβώς,
έξω στον κήπο
η γάτα του σπιτιού
-εδώ και ώρα πολύ-
με χάρη νωχελική
αιλουροειδούς,
ξαπλωμένη
πάνω στα ξύλινα
κάγκελα
έχει στραμμένα
πάνω μου
τα πράσινα λειβάδια
των ματιών της.