Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ιανουάριος 2009 Καταχωρίσεις ιστολογίου (204)

Ισόβια ερωτευμένος

Ανάμεσα απ΄τα κάγγελα

κοιτάζω το φεγγάρι

και της σκλαβιάς ο πόνος μου

καθόλου δε μετράει

μπροστά σ΄αυτόν της σκέψης της

που ακόμα με κεντάει

Πάνω στην πόλη φέγγει μια

ολόγιομη σελήνη

κι εγώ από κάτω την κοιτώ

νοιώθωντας τη γαλήνη

στη σάρκα μου και στην ψυχή

σαν θυμηθώ εκείνη

Που νά΄ναι άραγε ρωτώ

ξανά τον εαυτό μου

κι αν είναι μόνη ανησυχώ

μα στο κελί μου εγώ γυρνώ

για να μην μπω στον πειρασμό

να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την PEIRAIOTISSA στις 5 Ιανουάριος 2009 στις 14:29 — 13 σχόλια

Είσαι το φάρμακο μου

Κι αν είμαι άρρωστος βαριά
γιατρός δεν θα με γιάνει,
ένα φιλί σου μορφονιά
περδίκι θα με κάνει.

Κι αν είμαι άρρωστος πολύ
μην έρθει παθολόγος,
παυσίπονο τα χάδια σου
και ο γλυκός σου λόγος.

Και το ψηλό το πυρετό
αμέσως θα τον ρίξω,
μόλις εσένα κούκλα μου
στην αγκαλιά μου σφίξω.

Κι αν η ματιά μου είναι θολή
απ' την πολύ την ζάλη,
εσύ είσαι η αντιβίωση
αγάπη μου μεγάλη.

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 5 Ιανουάριος 2009 στις 13:00 — 12 σχόλια

ΝΑ ΠΕΣΕΙ ΜΙΑ ΒΡΟΧΗ...

Βαριανασαίνει η αντοχή,

και το σχοινί τεντώνει.

Θεέ μου να πέσει μια βροχή

να ξεπλυθούν οι πόνοι.

Η κουρασμένη η καρδιά,

το λυτρωμό γυρεύει,

αγάπη και παρηγοριά

μα η πίκρα διαφεντεύει!

Ξεσηκωμένη η λογική,

ορμάει και ξεσπαθώνει,

Κι έτσι και σπάσει το σχοινί…

ο λογισμός παγώνει!

Αχ, να’ χε στόμα το χαρτί και τούτη εδώ η πέννα,

θα’ χε ραγίσει η σιωπή, θα ράγιζε κι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 5 Ιανουάριος 2009 στις 11:30 — 12 σχόλια

Πόνος μεταλλαγμένος..

Φοβάσαι την αγάπη μου,
και ενώ χρειάζεσαι χρόνο
πριν ξεκινήσεις μαζί μου,
πρέπει να με δοκιμάζεις κι’ άλλο..

Αλλά αν δεν θέλεις μέλλον με εμένα,
πρέπει να τελειώσουμε τώρα,
κι’ ίσως αυτό γίνει μεγάλος πόνος,
μεταλλαγμένος, καθώς δεν θα είναι
εύκολο να τον ξεπεράσουμε σήμερα.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 5 Ιανουάριος 2009 στις 10:46 — 10 σχόλια

Μη με σταυρώνεις

Πώς να κρατήσω τις ώρες που περνάνε

να σταματήσω τον ήλιο να μην βγει,

τα δυό σου χέρια που πια δεν μ’ αγαπάνε

θα με σταυρώσουν σαν έρθει η αυγή.

Ρ

Κι αν έχω μάθει μια ζωή ν’ αδιαφορώ

δεν θα αντέξω τον δικό σου το σταυρό

για σένα αγκάθινο στεφάνι κι αν φορέσω

με μια σου λέξη όλα θα στα συγχωρέσω.

Ποτέ η νύχτα δεν είχε τόσο μαύρο

λες και να πήρε το χρώμα απ’ την ψυχή,

στον Γολγοθά… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Διαμαντής Παππάς στις 5 Ιανουάριος 2009 στις 9:50 — 6 σχόλια

Νύχτα αλήτισσα που πας

Νύχτα αλήτισσα πού πας

Πού σεργιανάς με τ’άστρα

Και μένα πίσω με ξεχνάς

Στης μοναξιάς τα κάστρα

Και ξημερώνει Κυριακή

Κι είναι συννεφιασμένη

Τα όνειρα μου φυλακή

Κι η πόρτα κλειδωμένη

Αγάπη η αλήθεια σου

Φαρμάκι με ποτίζει

Καημό τα παραμύθια σου

Που και βουνά ραγίζει

Γύρισε πίσω πάρε με

Ελα λευτερωσέ με

Και αγκαλιά σου κλείσε με

Η έλα σκοτωσέ με

© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 4 Ιανουάριος 2009 στις 21:00 — 12 σχόλια

Επαιξα στην Αγαπη μας

Ζήτησα της αγάπης σου

τα χάδια

μου είπες να το παίξουμε

στα ζάρια

αν θα φέρω ντόρτια

η εξάρια

τα φιλιά σου θα μου αφήσουνε

σημάδια

έτσι που το θες όμως, κυρά μου

θα σε παίξω, με τα ζάρια τα δικά μου

αν και ξέρω δεν θα σε κερδίσω

θα τα ρίξω δεν θα κάνω πίσω

έπαιξα στην αγάπη μας

τα ζάρια

νόμιζα θα φέρω πάλι

εξάρια

μα κακή μου τύχη

ήρθαν άσσοι

τώρα τα φιλιά σου πια τα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 4 Ιανουάριος 2009 στις 14:28 — 8 σχόλια

Ο έρωτας και η λογική

Ο έρωτας κι η λογική μαλώνουν σαν κοκόρια,

κι αυτός στη μέση ανήμπορος, τον τρώει η στεναχώρια.

Ο έρωτας ωρύεται “αγάπη έχουν μεγάλη”

κι η λογική ανταπαντά “και που αυτό θα βγάλει;

Αφού η μοίρα το ‘φερε και οι δυο είναι παντρεμένοι,

αν σμίξουνε, οι γύρω τους θα ‘ναι δυστυχισμένοι.”

Ο έρωτας εψέλλισε “κι αυτοί τι θα γενούνε;”

κι η λογική απάντησε “κρυφό να σε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 4 Ιανουάριος 2009 στις 2:00 — 14 σχόλια

Θα έλθεις όταν..

Θα έλθεις όταν
θα 'χεις απολησμονηθεί,
τότε που ο έρωτας κρινόταν
τον είχες αποποιηθεί.

Θα έλθεις άμα
θα 'χει η αγάπη κουραστεί,
κανένα δεν τη σώζει θαύμα
εάν δεν έχει μοιραστεί.

Θα έλθεις όμως
δεν θα 'μαι εκείνη τη φορά,
σκληρός του έρωτα ο νόμος,
το πούλημα δε συγχωρά.

Θα έλθεις όταν
δεν θα υπάρχει προσμονή
κι ο έρωτας που σου δινόταν
θα είναι πια ξερό κλωνί.

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 3 Ιανουάριος 2009 στις 23:00 — 7 σχόλια

Πρώτο βήμα

Με αστραπές τις φλόγες καίω
κανόνες αψηφώ και νόμους
κύματα παίρνω απ΄το Αιγαίο
κι απάνω τους χαράζω δρόμους.

Ας κάνω εγώ το πρώτο βήμα
άλλος ας πει την πρώτη λέξη
το όριο που μας κρατάει
να δούμε πόσο θα αντέξει.

Άνοιξε τα χαρτιά και ρίχτα
έχουνε οι καιροί μεστώσει
δε με κουράζει πού ’ναι νύχτα
μα που αργεί να ξημερώσει.

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 3 Ιανουάριος 2009 στις 23:00 — 8 σχόλια

Tόσα όνειρα, τόσες ελπίδες

Κάναμε λάθη
πάρα πολλά
έρωτας, πάθη
τρελά μυαλά

Και μένω μόνoς
μόνη και'σύ
διπλός ο πόνος
αχ βρε ζωή

R
Tόσα όνειρα, τόσες ελπίδες
χάθηκαν όλα γίναν ρυτίδες
τέρμα η αγάπη και η χαρά
τρέχει η ζωή μας χωρίς φτερά

Κυλά ο χρόνος
με τελειώνει
σκληρός ο δρόμος
και με πληγώνει

Bήμα στο κύμα
και τρικυμία
γλυκό το κρίμα
κι αδυναμία

Προστέθηκε από τον/την ermioni στις 3 Ιανουάριος 2009 στις 20:30 — 8 σχόλια

Να στείλω ένα γράμμα

Λέω να γράψω

ένα γράμμα

σ’ ένα τυχαίο παραλήπτη

που να μιλάει για εσένα

αφού εσύ

όλο μου λείπεις

θα ζωγραφίσω εικόνες μοναξιάς

φεγγάρι δίχως φως στην νύχτα

και μια καρδιά με μαχαιριά

γεμάτη μόνο πίκρα

λέω να στείλω

τώρα γράμμα

στον ουρανό ψηλά να πάει

ίσως να βρει κάποια ναι καρδιά

εκεί ψηλά

να συμπονάει

θα ζωγραφίσω εικόνες μοναξιάς

φεγγάρι δίχως φως στην νύχτα

και μια… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 3 Ιανουάριος 2009 στις 18:15 — 8 σχόλια

Me 3exnas

De rwtas pote ti kanw

an 8a zisw an 8a pe8anw

de koitas pote emena

xanesai se matia 3ena.

Me 3exnas ki ayto me pligonei

egine h agaph mas skoni

me ponaei afto kai moy leipei

trela8ikan ths kardias moy oi xtypoi.

De rwtas pia poy paw

giati den soy xamogelaw

de koitas allo emena

m ebales sta 3eperasmena

Me 3exnas ki ayto me pligonei

egine h agaph mas skoni

me ponaei afto kai moy leipei

trela8ikan ths… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Mυρτώ στις 3 Ιανουάριος 2009 στις 13:06 — 8 σχόλια

Το ξέσπασμα 1/01/2009 8:32:49 PM Το ξέσπασμα Εγώ τις μύχιες σκέψεις σου Έμαθα να διαβάζω, Και τις καλές επικροτώ Τις λάθος τις δικάζω. Σαν δεις ότι κατάλαβα Τι σκέφτεσαι και πάλι, Δεν αντιδράς εσύ…

Το ξέσπασμα

1/01/2009

8:32:49 PM

Το ξέσπασμα

Εγώ τις μύχιες σκέψεις σου

Έμαθα να διαβάζω,

Και τις καλές επικροτώ

Τις λάθος τις δικάζω.

Σαν δεις ότι κατάλαβα

Τι σκέφτεσαι και πάλι,

Δεν αντιδράς εσύ σωστά

Έχεις μεγάλη ζάλι.

Κι αρχίζεις να επιτίθεσαι

Να νιώσεις δυνατός,

Μόνο που ξευτελίζεσαι

Και φταίς εσύ γι΄αυτό.

Η δύναμη δεν είν΄ εκεί

Όπως εγώ πιστεύω,

Μα ν΄ έχεις θάρρος να μου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την agrampeli στις 3 Ιανουάριος 2009 στις 11:30 — 9 σχόλια

ΕΙΠΕΣ ΠΩΣ ΕΦΥΓΑ...

Είπες πως έφυγα μα είμαι πάντα εδώ,

εσύ προσπέρασες χωρίς να με κοιτάξεις,

κι εγώ που πίστευα σε γνώριζα καιρό,

αναθεώρησα του νου μου τις διατάξεις!

Είπες πως χάθηκα μα ήμουνα εκεί,

σιωπηλά σε μια γωνιά να περιμένω,

η παρουσία σου φιγούρα μαγική,

μέσα σε όνειρο που μοιάζει στοιχειωμένο!

Τώρα θυμήθηκες τα ρέστα να ζητήσεις,

για ένα κεφάλαιο που θέλησες να κλείσεις!!

Τώρα το σκέφθηκες να βγεις και από πάνω…

στην ίδια θέση θα με… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 3 Ιανουάριος 2009 στις 11:30 — 9 σχόλια

Της καρδιάς μου νοσοκόμα

Μη μου δίνεις εξιτήριο

μη μου λες είμαι καλά

της καρδιάς μου το μαρτύριο

πάρτο λίγο σοβαρά.

γέφυρα

Καλύτερα στα χέρια σου

και διασωληνωμένος

παρά μες τα νυχτέρια μου

μονάχος και χαμένος.

Ρ

Της καρδιάς μου νοσοκόμα

μη με βγάζεις απ’ το κώμα

στην εντατική μαζί σου

άφησε με για να ζω.

Της καρδιάς μου νοσοκόμα

έχω εξάρτηση ακόμα

δεν αρκεί μια νοσηλεία

για να πεις θα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Διαμαντής Παππάς στις 3 Ιανουάριος 2009 στις 10:25 — 8 σχόλια

Ο επικείμενος ανασχηματισμός (Πολιτική σάτιρα)

Θα κάνει ανασχηματισμό δηλώνει ο μεγάλος,

θα έρθει ο ένας από δω, θα πάει εκεί ο άλλος.

Και θα λυθούνε λέει ευθύς του Έλληνα τα ζόρια,

θα γαληνέψει η θάλασσα θα πέσουν τα μποφόρια.

Πολλοί οι υπουργήσιμοι και κάνουν τους σωτήρες,

μα στη κασίδα του Έλληνα θα μάθουν οι φωστήρες.

Θα μάθουν ότι χρειάζεται αυτοί για να πλουτίσουν,

κι εμάς τους άλλους σίγουρα όλους θα μας @%@ίσουν!!!

(α πα πα είστε πονηροί και καχύποπτοι..... θα μας… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 2 Ιανουάριος 2009 στις 18:30 — 9 σχόλια

Γιατί να είμαι Ελληνας;;

Με γέννησες σε λάθος εποχή

Δεν με ρώτησες γιατί!

Με έκανες εξάρτημα σου

Μέσα στο μηχάνημα σου

Μου λέγες να καμαρώνω

Για τα λάθη σου που θα σηκώνω

Με ένταξες στην δική σου κοινωνία

Τι λάθος τι μεγάλη τιμωρία

Να καμαρώνω

Για τα ανύπαρκτα σχολεία

Να καμαρώνω

Για το σύστημα υγείας

Να καμαρώνω

Για την κοινωνική σου ασέλγεια

Να καμαρώνω

Για σένα ναι ανύπαρκτη πατρίδα

Μεγάλωσα δεν είμαι πια παιδί

Και… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 2 Ιανουάριος 2009 στις 13:37 — 13 σχόλια

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ ΓΩΝΙΑΣ, ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΔΙΚΟ ΜΟΥ

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

ΚΑΙ ΚΑΛΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ

ΣΠΑΡΤΙΝΕ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΝΑ ΜΑΣ ΦΙΛΟΞΕΝΕΙΣ

ΣΤΗ ΖΕΣΤΗ ΓΩΝΙΑ ΣΟΥ

Μουσικη: Τασος Θ.
Στιχοι, ερμηνεια: arpistre
Μπουζουκι: Τασος Θ.

Προστέθηκε από τον/την Τάσος Θ. στις 1 Ιανουάριος 2009 στις 23:30 — 11 σχόλια

Εγώ για σένα....

Εγώ για σένα δεν θα πεθάνω
αυτή την χάρη δεν θα σου κάνω
έπαιζες πάντα σε δυό ταμπλό
και το αντίο εγω θα σου πω

Ποτέ δεν πίστεψα τα ψεματά σου
κι ήταν ανάλογα τα βηματά σου
με τ'ονειρό μου θα φύγω μακριά
και θα με ψάχνεις στη μόναξιά

Εγώ για σένα δεν θα πονέσω
και με τον χρόνο θα τα βολέψω
καινούργια αγάπη τώρα θα βρώ
να μ'αγαπά και να την αγαπώ

Προστέθηκε από τον/την ermioni στις 1 Ιανουάριος 2009 στις 22:24 — 12 σχόλια