Ένας αόρατος εχθρός μα πολύ ύπουλος κι ισχυρός

Έχει φωλιάσει σαν κόμπρα στον πράο αγέρα

Και κάνει μαύρη τη ζωή μας κάθε μέρα.

Φοράμε μάσκα για να μην μας δαγκάσει

Κρατούμε απ’ τους άλλους τις σωστές αποστάσεις

Και πάλι η καρδιά μας απ’ τον φόβο πάει να σπάσει.

Πλένουμε ευλαβικά και συνέχεια…

Αξιοκρατία

Με ερωτούν:

Πότε θα υπάρξει αξιοκρατία;

Και τους απαντώ:

Όταν θα πάψουν να υπάρχουν

Κόμματα, κυκλώματα

Συγγένειες, φιλίες και κουμπαριές.

Στο καφενείο ένας αιωνόβιος γέρος

Καθισμένος μονάχος του σε μια γωνιά

Με την παλιά καφετιά μαγκούρα του

Σε μια ξύλινη καρέκλα ακουμπισμένη

Μετρά σαν φαντάρος τις λευκές μέρες

Που στη ζήση του ΄χουν πια απομείνει.

Τα μαλλιά του άσπρα σαν το μπαμπάκι

Το πρόσωπό του κατάφορτο ρυτίδες

Που ΄σκάψε ο αδυσώπητος ο χρόνος

Τα μάτια του τρεμοπαίζουν αδιάπτωτα

Πίσω απ’ τα χοντρά μαύρα γυαλιά του.

Έτοιμα σαν γκρι ήλιοι…

Ύμνος στον λεβέντη στρατηγό

Ω στρατηγέ, της πατρίδας μας λεβεντιά

Σαν είδες μες στης χρυσαυγής τη νηνεμία το φως

Ανθοβολούσαν με χαρά τα καταπράσινα βουνά

Και φτεροκοπούσε στον ουρανό ένας αετός.

Ω στρατηγέ, της πατρίδας μας καμάρι

Με το περήφανο, δίκαιο και άξιο παράστημά σου

Το…