Λέω νὰ τὸ μοιραστῶ καὶ μὲ σᾶς, ἄν καὶ δὲν ἔχω παράπονα. Στὴν Ποιητικὴ Γωνιά, φιλικά.

Εικόνα . Κλινοσοφιστεῖες
ποὺ ἐνδρέπονται νὰ ποῦν τὸ ὄνομά τους,
ἀλλὰ...καὶ ποὺ δὲν τὸ βάζουν κάτω!


Κλείνουν συντόμως τὰ 8 μου χρόνια στὸ Φόρουμ.γκρ
Λίγες μικρὲς ἀπαραίτητες, νομίζω, ἐξηγήσεις - ὅσο πατάει ἡ γάτα!

Zoom in (real dimensions: 208 x 208)ΕικόναΕικόνα . Ἀλλὰ νὰ πατάει,
ὄχι λόγια!
Λόγια ἑλληνοπρεπὴ καὶ σταράτα,
ἀντρίκια - καὶ τίποτ' ἆλλο.

~
Εικόνα * Γράφει ὁ Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.



wooded glade έγραψε: Τα κουμούνια λένε κατάφωρα ψεύδη γιατί κανένας δεν θα τα πείραζε τότε.(...)

Λύσσαξες μὲ τὰ "κουμμούνια". 72 χρόνια ζῶ μὲς τὶς προστυχιὲς καὶ τὶς ἀπατεωνιὲς καὶ τὶς ρουφιανιὲς
αὐτοῦ τοῦ τόπου,
ρουφιανιὲς ποὺ εἶναι ἡ χαρὰ τοῦ κατεστημένου,
φτάσαμε ἐδῶ ὅπου φτάσαμε ἀπὸ δεξιοὺς, ἀπὸ ἀριστεροφανεῖς δεξιώτερους, - τὸ λέτε καὶ μόνοι σας:
"ἀριστεροὶ μὲ δεξιὲς τσέπες" - , καὶ σᾶς φταῖνε οἱ κουμουνιστές.
.Ὅσον ἀφορᾶ τὴν Ἑλένη Παπαδάκη (τῆς ἔχω κάνει ἀλλοῦ "μνημόσυνα"), ναί, πρέπει νὰ ἦταν ἡμεγίστη
ἠθοποιός, μοῦ τὰ ἔχουν πεῖ αὐτὰ ἀπὸ τότε ποὺ ἤμουν πέντε χρονῶν ἄνθρωποι ποὺ ἤξεραν ἀπὸ θέατρο,
ποὺ τοὺς λάτρευα, ἐπειδὴ μοῦ μιλοῦσαν γιὰ θέατρο μὲ δέος, ὥσπου πέθαναν ἕνας-ἕνας, ἀλλὰ...
.Ἀλλά, δὲν σκοτώσανε μόνον τὴν Ἑλένη Παπαδάκη.
Σκότωσαν χιλιάδες ἀνθρωπάκια.Κάθε ζωὴ ἔχει τὴν ἴδια ἀξία, δὲν ἀξίζει μόνον τῶν μεγάλων ἠθοποιῶν.
Καὶ τῆς 100χρονης γιαγιᾶς σου τὴν ζωή μόνον ὁ θεὸς καὶ ἡ φύση ἔχουν τὸ δικαίωμα νὰ τὴν ἀφαιρέσουν.
Κάθε τόσο, στὴν Κατοχή, γίνονταν μπλόκα.
Μαζεύανε οἱ Γερμαναράδες τὸν ἀντρικὸ πληθυσμὸ καὶ φωνάζαν ἕναν δεξιό, τὸν πιὸ ἄνανδρο, τὸν κου-
κούλωναν νὰ μὴν φαίνεται ἡ μούρη του (ἔμ, πῶς ἀλλοιῶς;), μὲ δύο τρύπες στὴ θέση τῶν ματιῶν (ποιός
ξέρει ἄν δάκρυσαν ποτὲ γι' αὐτὸ ποὺ ἔκαναν, νὰ καταδίδουν τὸν συμπατριώτη τους), καὶ τὸν πρόσταζαν
νὰ καταδείξει ἕναν, δύο, τρεῖς,...κουμουνιστές, ὅσους εἶχαν προγραμματίσει νὰ συλλάβουν γιὰ τὰ περαι-
τέρω. Ὄχι δεξιοὺς ποτέ. Οὔτε φασίστες. Οὔτε ξεπουλημένους προπαντός.
Πολλὲς φορὲς ἔδειχναν καὶ τὸν πατέρα μου, ὅπως ἄλλωστε τὸ ἴδιο συνέβαινε καὶ σὲ πολλὰ ἆλλα ἀνθρω-
πάκια ποὺ δὲν πείραξαν ποτὲ κανέναν, ἀλλὰ τὴν τελευταία στιγμὴ οἱ καταδότες ἄλλαζαν γνώμη, ποιός
ξέρει γιατί. Ἴσως γιατὶ ἡ συνείδηση συνοδεύεται κι' ἀπὸ τρομερὲς τύψεις πότε-πότε, τὶς Ἐρινύες. Αὐτὸ
γινόταν καὶ μ' ἄλλους ἀνθρώπους βέβαια, μὲ ὅλους. Γιὰ ἐλᾶτε στὴν θέση αὐτῶν πού, ἄς ποῦμε, σήμερα
γλύτωναν. Αὔριο ὅμως;
Καὶ ντρέπομαι γιὰ λογαριασμό μου, πού, μόνον τώρα, σὰν νὰ νιώθω βαθύτερα καὶ τὴν θέση τῶν Ἑλληνί-
δων. Μᾶννες, γυναῖκες, κόρες, ἀδελφὲς, κρυμμένες κάπου - πίσω ἴσως ἀπ' τὶς κουρτίνες - νὰ σφαδάζουν
ἀπὸ τὴν ἀγωνία γιὰ τοὺς δικούς τους ἀνθρώπους: πατεράδες, ἆντρες, ἀδελφούς, γυιούς. Ἡ τύχη τους
κρεμόταν ὄχι ἀπὸ τὴ θέληση τοῦ θεοῦ καὶ τῆς φύσης ἀλλὰ ἀπὸ τὸ δάχτυλο ἑνὸς προδότη, δάχτυλο γυμνὸ,
προσώπου καλυμμένου. Ἐδῶ, δὲν θυμᾶμαι ταινίες τοῦ Φώσκολου (μόνον τὴν " Ὑπολοχαγὸ Νατάσα" ἔχω
δεῖ) ἀλλὰ βρῆκα τὸν παραλληλισμὸ ποὺ θἄπρεπε κι' αὐτὸ μοῦ ἀρκεῖ: τὰ ψευδώνυμά σας, τὰ πλῆκτρα σας
καὶ τὴν ἀνωνυμία σας. Ὅλοι ἆντρες, ὅλοι γενναῖοι, ὅλοι ἔντιμοι, δράκουλες τοῦ πλησίον.
Πολλὲς φορὲς γράφετε σὰν νὰ ἔχετε ἀπωλέσει κάθε συνείδηση.
.Ἀπὸ προδοσία δεξιῶν πῆραν καὶ τὸν πατέρα μου ὅμηρο στὴν Γερμανία. Κανεὶς ποτὲ δὲν ἤξερε τὰ φρονή-
ματα τοῦ πατέρα μου, οὔτε ἐγώ.Ἕνας ἥσυχος ἄνθρωπος ποὺ τ' ἄρεσε τὸ κρασάκι, ἡ καντάδα καὶ ἡ ὄπερα.
Γύρισε ξυπόλυτος, ξεβράξωτος, μὲ προβιὰ κι' ἀμέτρητες ψεῖρες, σκελετωμένος, ἀπὸ τὰ γερμανικὰ στρατό-
πεδα. Μὲ βρῆκε γεννημένο πιὰ καὶ δὲν ξέρω πόσων μηνῶν. Μόνον τὴν περιγραφὴ τοῦ γυρισμοῦ νὰ θυμηθῶ,
τρελλαίνομαι. Ἀμέτρητες φορὲς τὴν ἔχω ἀκούσει. Κι' ἔκτοτε, ζούσαμε ὅλοι μὲ τὸν φόβο τῆς δεξιᾶς.
Κι' ἐνῶ πηγαίναμε ν' ἀνασάνουμε κάπως μὲ τὸν Γεώργιο Παπανδρέου (ἀντικουμουνιστὴς κι' αὐτός): εἶχε ρη-
τορικὴ γοητεία, εἶχε καὶ Πρόγραμμα. Σίγουρα θὰ ἦταν καλλίτερος ἀπὸ τὴν ΕΡΕ, ἄν παρέμενε στὴν κυβέρνη-
ση ὅσο θἄπρεπε. Ἦρθε ἡ Χούντα. Καὶ μετά, οἱ τάχα μου ἀριστεροί. Σιγὰ μὴν ἦταν ἀριστεροὶ οἱ Πασόκοι καὶ
οἱ τοῦ Ἐσωτερικοῦ. Τοὺς εἴδαμε ἄλλωστε.
Θέλω νὰ δῶ καὶ τὸν λαό. Πότε θὰ ξυπνήσει.
Ποτέ.
Κι' ἄλλωστε τώρα ἔχουμε Ἀλλοδαπ'-Ἑλλάδα, μεῖγμα ἀνικανότητος καὶ χὸτ ντὸγκ τοὺρκ-χαβά.
* * *
.Ἀφορμὴ γι' αὐτὰ ποὺ τώρα γράφω μοῦ ἔδωσαν, αὐτὰ τὰ 8 χρόνια μου στὸ Φόρουμ, πολλὰ καὶ διάφορα,
καθὼς βέβαια καὶ ἡ καταφορεμένη πιὰ συκοφαντία κατὰ τῶν κουμουνιστῶν ποὺ ἔχω προτάξει. Ὄχι, δὲν
τοὺς βγάζω ἁγίους, κι' ἄλλωστε ποτὲ δὲν ἔγινα μέλος κανενὸς κόμματος (δοκιμαστικὰ στὸ ΔΗΚΚΙ, κάποτε).
Καὶ μόνον ἐπειδὴ τὸ θέλω, διατηρῶ τὴν ἀτέλεια τοῦ ἠθοποιοῦ, γιατί μόνον γιὰ ἠθοποιὸς ἤμουν περισσότε-
ρο ἀπὸ ἱκανὸς ἀπὸ κάθε τί ἆλλο κι' ἄς μὴν μὲ ἤθελε τὸ σύστημα. Ζῶ καὶ εἶμαι μιὰ χαρὰ καὶ δὲν χρειάζομαι
παρὰ νὰ παραταθεῖ, ὥς τὸ τέλος μου, ἡ λίγη θεϊκὴ προστασία ποὺ μὲ φωτίζει.
Στὸ θέατρο, ἐκεῖ, εἶδα καὶ ὁλόκληρη τὴν πουστιὰ τῆς προδοσίας. Σὰν νὰ ἔζησα στὴν Κατοχὴ καὶ στὰ Δεκεμ-
βριανά - νὰ γιατὶ ἔχω τὴν ἀνδρεία νὰ μιλῶ καὶ νὰ γράφω μὲ ὄνομα καὶ ἐπώνυμο. Μὲ κούτελο π' ἀστράφτει
ἀπὸ καθαρότητα καὶ τιμή.
Δὲν περιμένω νὰ μοῦ τὸ ἀναγνωρίσετε. Τὰ λέω καὶ μόνος μου. Ἔχω ἀκούσει καὶ ζωντανὲς κριτικές.
.Ἐσεῖς μοῦ λέτε πὼς: κακῶς παίρνω στὰ σοβαρὰ τὸ Φόρουμ.
Καὶ μοῦ δίνετε συμβουλές: νὰ μπαίνω καὶ νὰ περνῶ τὴν ὥρα μου, - τίποτ' ἆλλο.
* * *
Τὴν ὥρα μου τὴν περνάω πάντοτε μὲ μεγαλεῖο,
εἴτε χαϊδεύω γάτες,
εἴτε γράφω,
εἴτε θυμᾶμαι διάφορα καὶ κλαίω ἤ συνηθέστερα γελάω,
ποτὲ πάντως χωρὶς πίκρα. Ἡ πίκρα εἶναι τὸ δροσιστικό μου.

Προβολές: 310

Απάντηση σε αυτό

Απαντήσεις σε αυτή τη συζήτηση

Μου άρεσε η ειλικρίνεια!!! Να το πω αγανάχτηση ;;ετσι θα το πω.!!!

Αλήθεια εχει μέσα της,αλήθεια.!

Καλημέρα και καλη εβδομάδα.

Το ξαναδιάβαζα..< το συνηθίζω αυτο  οταν κάτι με το πρωτο διαβασμα  με αγγίξει.>

-Ἡ πίκρα εἶναι τὸ δροσιστικό μου.- Το πιστευω.

Να είσαι καλά ....σε καταλαβαινω ..

αγαπητέ μου κύριε Ιάνης οι στιγματισμένοι δεν έχουν θέση στην κοινωνία,

ένιωσα τον εκφοβισμό στην παιδική ηλικία και φυσικό

ήταν να γίνω προβληματικός άνθρωπος, να μην σας τα πολυλέω

γιατί δεν έχω δικαιώματα και πρέπει να την βγάζω

με μια χαμηλή αναπηρική σύνταξη, αφού δουλεύω στα χωράφια

και πρέπει να πιστεύω ότι μου κάνουν χάρη αγοράζοντας 

τα καλά προϊόντα μου πιο φτηνά.

σας ευχαριστώ για τον κόπο να διαβάσετε το σχόλιο μου.

Για τρίτη φορα  ξαναδιάβασα το κείμενό σας.!! Οχι πως ειναι δυσνόητο, τις σκεψεις σας  ήθελα να μελετησω ξανα έχουν ενδιαφέρον, μιλούν για μια εποχή που <μόλις> δεν πρόλαβα.

Να είστε καλα και Καλή χρονιά.!!

Ιάνη Χάθηκες 

Τι κάνεις;

Να είσαι καλά και  όποτε έχεις κέφι μας ξαναθυμάσαι.

Εγώ πάντως αποζητώ τα κείμενά σου.

Καληνυχτίζω/

ζητούνται συνάνθρωποι!!!

καληνύχτα αγαπητέ μου κύριε Ιάνης. 

Απάντηση σε συζήτηση

RSS

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services