Φίλος από τα παλιά

[Χρήστος Σκανδάμης]

Φίλος από τα παλιά


Ένα φίλο είδα χθες απ’ τα παλιά
και ξυπνήσανε δεκάδες αναμνήσεις
που ‘χαν σβήσει απ’ του χρόνου τη φθορά
και μου φέρανε ωραίες συγκινήσεις.

Θυμηθήκαμε μαζί τα παιδικά
και τα άγουρα εφηβικά μας χρόνια
τα σκιρτήματα καρδιάς ερωτικά
και τα πρώτα μας του έρωτα καψόνια.

Ξαναγίναμε για λίγο τα παιδιά
που ‘χαν μπρος τους ανοιχτούς όλους τους δρόμους
που δεν δίσταζαν μπρος στην κακοτοπιά
κι αψηφούσανε τους νόμους κι αστυνόμους

είχαν φόβους όμως είχανε κι ελπίδες
που δεν ήξεραν της μοίρας τα γραμμένα
που δεν έβλεπαν παρά μόνο μπροστά
και που πίσω τους δεν είχανε κανένα.

Και σαν ήρθαν στο μυαλό μας όλα αυτά
μας κυρίεψε γλυκιά μελαγχολία
για της όμορφης της νιότης τα καλά
που γεμίσαν την ψυχή μας νοσταλγία,

γιατί τώρα όλα είναι τελειωμένα
δεν υπάρχει παρά μόνο παρελθόν
ένα αβέβαιο και άχαρο παρόν
και καμία προσδοκία για εμένα.

                                        12-1-2014
                                          ΧρΙστοΣ

[NO]

Φίλε Χρήστο, από τα καλύτερα που έχω διαβάσει τελευταία. Συνδυάζεις άψογα το νοσταλγικό με το σημερινό και το καθημερινό, με μια άψογη τεχνική ποίησης. Μου άρεσε πολύ.

[Ειρήνη]

[Ειρήνη]

Νοσταλγικό και ωραιότατο!!!