Το νου σας στα παιδιά, αδερφοί! -ΤΡΑΓΟΥΔΙ- (στον άρχοντα το στιχοπλάστη)

[Lorenzo]

 

Το νου σας στα παιδιά, αδερφοί !

(Όπου εδώ, ο ήρωας-ποιητής Λορέντζος Μαβίλης, πολεμώντας με τους συντρόφους του ερυθροχίτωνες Γαριβαλδινούς,το Νοέμβρη του 1912, για να λευτερώσει τα Γιάννενα απ' τους Τούρκους,λίγο πριν πέσει ηρωικά στα υψώματα του Δρίσκου, προαισθανόμενος το τέλος του, γυρνά κι απευθύνεται στο βοριά, με λόγια προφητικά.
Ζητά απ' το βοριά, να μπαίνει μες στα σχολειά, στους δίσεκτους χρόνους που θα 'ρθούνε(που 'ρθαν σήμερα δηλαδή..!) και να εξιστορεί στους δασκάλους και στους μαθητές, αυτό που θα δει εκεί μπροστά σε λίγο :τη θυσία του δηλαδή!
Κι έτσι, να γιγαντώνονται όλοι, δάσκαλοι-μαθητές-λαός, να ματαβρίσκουν τον μπούσουλα,τα ιερά κι όσια, το νήμα το χρυσό που μας έδενε κάποτε μέχρι πριν λίγα χρόνια,με τον Όμηρο, το Μακρυγιάννη, τον Ελύτη, το Μίκη κ.λ ... )

Το νου σας στα παιδιά, αδερφοί !
Θά 'ρθουνε χρόνια δίσεκτα
και τέρμινα-αλυσίδες.
Δεν θα 'χουν λόγο οι ποιητές
και θα 'χουν οι κιοτήδες.

Τότε, βοριά, μες στα σχολειά,
να λες, εδώ τι είδες,
ν' αναριγούν οι δάσκαλοι ,
να πιάνουν τις γραφίδες,

να φκιάνουν γίγαντα λαό
κι έφηβους Διγενήδες,

λεβέντες Μακρυγιάννηδες,
Διάκους , Θεμιστοκλήδες,
Ελύτες, Θοδωράκηδες,
Κάλβους και Περικλήδες,

στα γράμματα, στην ανθρωπιά,
στο σθένος , στην αξιότη,
να ξαναγίνει ο Έλληνας
φάρος στην ανθρωπότη.
.....................................
Θά 'ρθουνε χρόνια-πυρκαγιές
και δίσεκτα, αδερφοί μου
κι αλιά απ' αυτούς που θα καούν,
κι αλιά κι απ' τη φυλή μου....

Το νου σας μόνο στα παιδιά,
σ' αυτή την καταιγίδα.
Κάντε κηπάρια τα σχολειά !
Εκεί 'ναι η ελπίδα !

Εκεί το στάχυ το τρανό,
που δεν το σκιάζει κόσσα,
σαν έχει ρίζα άσωστη
του Σολωμού τη Γλώσσα.
.....................................................
Το νου σας στα παιδιά, αδερφοί !
Στη φωτοβόλα νιότη !
Στην Άνοιξη ! Στον Ποιητή :
το Μέγα Πατριώτη.

Τετάρτη, 7 Αλωνάρη του 2010
..αγναντεύοντας το Δρίσκο

[Ειρήνη]

Άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε......
Μιλάτε με τη γλώσσα του φανατισμού κατατάσσοντάς μας αμμέσως και σαφώς στους εθνικιστές!
Πού το βρήκατε γραμμένο?
Οι φανατικοί είστε εσείς!!!!!!!!!!!!
Εμείς τι κάναμε? Υπερασπιστήκαμε τη Δημιουργία του ΠΟΙΗΤΗ . Ούτε προπαγανδίσαμε όπως εσείς....!
Και δεν καταλαβαίνω γιατί ήρθατε καρφωτοί εδώ ειδικά.
Σας χτύπησε στο μάτι ο Lorenzo?
Βέβαια χτυπά στο μάτι για το ταλέντο του........!!!!!!!!!!

Πιστεύετε ό τι θέλετε, για το τι πιστεύω εγώ δεν θα δώσω λογαριασμό σε κανένα.
Ούτε δίνω , ούτε ζητάω συγχωροχάρτια.
Αλλά δεν μπορώ και να σωπάσω όταν έρχεστε να υποβαθμίσετε ένα ολοκληρωμένο έργο
του όποιου Δημιουργού πόσο μάλλον του Lorenzo!!!
Α και καθόλου γλυκιά δεν είμαι, ακριβώς το αντίθετο σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις.....

[Κατερίνα]

Άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε λέει η Ειρήνη
τρεις λαλούν και δυο χορεύουν θα πω εγώ...

Ούτ' εγώ είμαι γλυκιά
απεναντίας θα λεγα ... από ξινή μέχρι δηλητήριο.
Δεν πρόκειται να μπω σε κανένα τριπάκι ,
άκυρες λοιπόν οι τελετές υποδοχής.
Δεν κρίνω τις αλήθειες των άλλων
δεν δέχομαι κουβέντα για τις δικές μου.
Ποτέ δεν πούλησα πνεύμα και μούρη...
σκέτο σακατιλίκι που δεν με αφορά,
όπως και οι εκτός θέματος προγραμματισμένες δηλώσεις.

Πολύ στόμα λίγη ουσία.

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Δεν καταλαβα καλα το λογο αυτης της επιδρομης με σχολια απαξιωτικα για την ιστορια μας και την καταγωγη μας λες και ολοι εμεις ειμαστε βλακες επειδη επικροτησαμε ενα ποιημα –αριστουργημα (κατα την γνωμη μας παντα )απο καποιον που αδιαφορει για την γωνια μας και δεν συμμετεχει για μεγαλο χρονικο διαστημα ? Το να μην θεωρεις πατριδα σου τον τοπο που γεννηθηκες ειναι δικαιωμα σου αλλα δεν χρειαζομαστε κηρυγματα για να διαμορφωσουμε γνωμη τωρα που περασαμε τα 50 μας . Εκτος και αν ειναι κακο που δεν ξερουμε την Νελλυ Ζακς .Εγω ξερω ενα πραγμα αν δεν υποστηριξεις το σπιτι σου θα πεσει και θα σε πλακωσει και εγω υποστηριζω το σπιτι μου,την πατριδα μου,το Δια μου,τον Επικουρο μου,τον Ριτσο μου,τον Ελυτη μου κ.ο.κ Ο ελληνικος λογος ειναι πλουσιος πολυ πλουσιος για να μπορεσει καποια Νελλυ Ζακ να με κανει οπαδο της. Ειναι καλα να τα διαβαζουμε ολα αλλα οταν φτανουμε στο σημειο να αρνιομαστε την καταγωγη μας και την ιδια την πατριδα μας απο μοντερνισμο ειμαστε αξιοι της μοιρας μας.Και εσυ Νουφαρο ποια ειναι η συμμετοχη σου στη γωνια για να ειναι σεβαστη η γνωμη σου?Ηρθες και εσυ στα ξαφνικα να μας διδαξεις συμπεριφορα?Αντε και λιγα ειπα

[noufaro]

εγω προσωπικά δεν κατεκρινα καμια δημιουργια και κανενα προσωπικό ποιητικό εργο κανενός. Δεν μιλησα καν για το τραγουδι αλλα για την αισχρολογια.
κατηγόρησα το χλευασμό που ηταν αντικειμενικά απαράδεκτος .
ειδατε τις γελοιογραφιες?? τις αισχρολογίες?? και τις υπερασπιζεστε ακομα και τωρα??? ξαναδειτε τις παρακαλώ ...και ξαναδιαβαστε του χωρολάτρη τα σχολια..
εγω κατεκρινα μονο την αισχρολογια στην οποια σιωπησατε
και μπορω ευκολα να διαγραφω αφου μια διαφορετικη αποψη εδω κανει μη σεβαστη τη γνωμη μου!

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Δεν ειναι η διαφορετικοτητα της γνωμης αλλα η στιγμη που προσπαθησατε να υπερασπισθηται τον φιλο Χωρολατρη που ηρθε να μας πει εθνηκιστες και συν τοις αλλοις βλακες και μονο η γνωμη η δικη του και της Νελλυ Ζακς ειναι η σωστη.Ο καθενας ειναι υπευθηνος για τα λεγομενα του και αντι να μας πειραζει η απαξιωση της ιστοριας μας και ολων αυτων που εδωσαν την ζωη τους σε αγωνες για τον μη αφανισμο της φυλης μας μας πειραζουν γελοιογραφιες και οπως λετε αισχρολογιες.Και μια απαντηση στα δυο ερωτηματα σας 1) οι αγωνες των εργαζομενων οντως δεν εχουν πατριδα αλλα οι εργαζομενοι εχουν και 2)Η γενια της Νελλυ Ζακς οπως βλεπουμε ουτε την διαβαζει ουτε δινει σημασια σ'αυτα που λεει αλλα δεν τα εγραψε αυτα που εγραψε για τους πατριωτες της αλλα για τον υπολοιπο κοσμο να γινουν ολοι απατριδες και να εχουν μονο αυτοι πατριδα.Αν συμμετηχατε στη γωνια οπως ολοι μας ειπα θα ηταν πιο σεβαστη η γνωμη σας

[Κώστας]

αχαχαχαχαχαχαχαχαααααααααααα!!!!!!!!!!!!
...τώρα τα 'δα όλα τούτα......ήμουν στο χωριό και τάιζα τ'ς πρατ'νούλες...
...στιχοπλάααααααστ'...!!!!!!!!!!!!
..στο 'χα πει σ' ανύποτο χρόνο και στο ματαλέω....
..δεν παίζεσαι ωρέ με τίποτε...!!!!!!!
...ΜΕ ΤΙΠΟΤΕ!!!!!!!!!!!!!!!
...........
...τα φωτοσχόλια που 'καμες, όλα τα λεφτά...
..πώς αλλιώς ν' αντιμετωπίσεις έναν καβαλημένο ντενεκέ, που παριστάνει τον καμπόσο, αραδιάζοντας μπουρδοφιλοσοφίες και τσιτάτα..???????

[Lorenzo]

Είναι κάμποσοι άνθρωποι που σπαταλιούνται εδώ κι εκεί,ασταμάτητα,
σχεδόν αρρωστημένα, στο πώς θα πουλήσουν πνεύμα και μούρη.
Αυτό καταντάει ανυπόφορο, πέρα από βαρετό και γραφικό.
Κι αν συμβαίνει σε κάνα ..φιλοσοφικό φόρουμ της πλάκας, λες "-Ε, κομμάτια να γίνει.Έτσι συμβαίνει σε τέτοια "χωράφια"..Το 'ξερα..".
Όταν όμως ο ..αεριτζής του πνεύματος προσπαθεί να μπει σε "χωράφια",
που απ' ό,τι φαίνεται εκ των υστέρων δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει,
τότε αυτός κυριολεκτικά ..σπάει νεύρα με τις εμμονές του,σαν τον 7χρονο μαθητή που κραδαίνοντας έναν τόμο της εγκυκλοπαίδειας Αντιγόνη Μεταξά, ανοίγει και ξεφουρνίζει κατά ριπάς, τσιτάτα, θεωρίες και ..ρητά, άσχετα με το θέμα, σχετικά όμως με τις εμμονές του.
Πιο καθαρά :Ακούγεται εδώ αποπάνω ένα τραγούδι.
Τα τραγούδια, το τραγούδι μάλλον, έχει τους δικούς του κώδικες.
Στοχεύει κατευθείαν στο θυμικό...
Πλάθει εικόνες.
Δημιουργεί ατμόσφαιρα...
..Με εικόνες, ήχους, ανάσες , κρεσέντα και σιωπές.
Κι όλα αυτά, πολύ-πολύ σύντομα!Σε 2-3 λεπτά! Σε 2 κουπλέ
κι ένα ρεφρέν.
Έχει και λέξεις-κλειδιά το τραγούδι, γενικά.
Εδώ, αυτές οι λέξεις είναι "ποιητής", "κιοτής","δάσκαλος", "δίσεκτοι καιροί","σχολειά",
"γίγαντας λαός", "Μακρυγιάννης", "Θεοδωράκης","γλώσσα ελληνική", "Σολωμός".
Ο ..παιδικός τρόπος λοιπόν, με τον οποίο ο φίλτατος μπήκε φουριόζος να πουλήσει μούρη και πνεύμα, για ..πατριδοκάπηλους, εθνικισμούς κ.λ , τόσο άγαρμπα αλλά κι αφόρητα, δεν απέχει απ' τον τρόπο κάποιου που θα σχολίαζε το τραγούδι (Τραγούδι είναι,είπαμε!ΤΡΑΓΟΥΔΙ.) ως εξής, σε σχέση και με τις λέξεις-κλειδιά "ποιητής", "κιοτής","δάσκαλος", "σχολειά",
"γίγαντας λαός", "Μακρυγιάννης", "Θεοδωράκης","γλώσσα ελληνική", "Σολωμός" :
"Διαφωνώ κάθετα ! "Ο σολωμός είναι απ' τα πλέον λιπαρά ψάρια! " Το 'πε ο Μαμαλάκης.
Το ίδιο κι η γλώσσα και ειδικά η γλώσσα η ελληνική που αλιεύεται στ' ανοιχτά του Ηρακλείου, εκεί που ψάρευε μικρός κι ο Θεοδωράκης, διαβάζοντας τ' απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη, μες στη βάρκα του δασκάλου του, ο οποίος δάσκαλός του ήταν μεγάλος μάγκας , αφού τη μέρα που 'πεφταν οι γερμαναράδες με τ' αλεξίπτωτα στην Κρήτη, ναι μεν χέστηκε απ' το φόβο του, αλλά πρόλαβε κι έκοψε απ' τ' αναγνωστικό της Έκτης, τρεις σελίδες με τον εθνικό ύμνο και τη φωτογραφία του ποιητή, και σκύβοντας πίσω απ' την έδρα, σκουπίστηκε αστραπιαία, την ίδια στιγμή που ο γίγαντας-λαός με τσουγκράνες και μαχαίρια, μάχονταν τους Ναζήδες."
...........................
ΥΓ Kάμποσα πράματα,γύρω απ' το γράψιμο, τη μουσική κ.λ, και την τέχνη γενικότερα, καθώς και γύρω απ' τον τρόπο προσέγγισής της(της τέχνης, δηλαδή), τον τρόπο τον αγνό κι άμεσο, τον τρόπο του λαού, ούτε διδάσκονται, ούτε τα βρίσκει ο καθείς να τα διαβάσει κάπου.Τα μαθαίνουν, με Ψυχή και Νου μονίμως κολλητά στης γης τον ανασασμό, καλά , φυσικά και τελείως αβίαστα κι εντρυφούν με μοναδικό τρόπο σ' αυτά, μονάχα όσοι δεν έχουν κάνει σκοπό της ζωής τους να φωνάξουν παντί τρόπω "-Εγώ ! " , αλλά αρκούνται, ειρηνεμένα κι ευγενικά, στο ρόλο του ενδιάμεσου ανάμεσα στη Φύση(=Αρμονία-Αλήθεια-Καλό) και τον Ταπεινό.
Όσοι, δηλαδή, υμνούν και τραγουδάνε τα άξια και τα ωραία, έχοντας συμφιλιωθεί με τη βεβαιότητα ότι ποτέ δεν θα μάθει -κι ευτυχώς- κανείς τ' όνομά τους, πέρα από δυο φίλους και τη μάνα τους.

Ίσως πάλι και να 'ναι βαθιά πεπεισμένοι μέσα τους, ότι η Αρμονία κι η Ομορφιά δεν χρωστάνε ποτέ στον υπερφίαλο ματαιόδοξο, αλλά στο φτωχό Ταχυδρόμο (της γειτονιάς)Του Φωτός και Της Αλήθειας.Ο ταχυδρόμος της γειτονιάς έρχεται από χίλιους δρόμους, κάθε φορά κι απ' αλλού, σαν άλλος.Είναι όμως πάντα ο ίδιος.Παλιά, τέτοιος μεγάλος ταχυδρόμος ήταν ο λαός, με την αξεπέραστη δημοτική ποίηση.
Μεγάλος ταχυδρόμος τούτος ! Ο μέγιστος ..!
Μικρότεροι, αλλά το ίδιο τίμιοι ταχυδρόμοι,υπάρχουν παντού και πάντα.
Διακονοι όλοι της Αλήθειας, του Ανυπότακτου και του Ευγενούς.
Πάντα ανώνυμοι.
Πάντα διακριτικοί.
Πάντα δίπλα στο λαό, το γίγαντα-λαό.
Είναι αγνοί κι απονήρευτοι κι έτσι μονάχα -αγνά κι απονήρευτα- πρέπει να τους πλησιάζει κάποιος.
Είναι και τίμιοι.
Κάνουν τίμια τέχνη.

Τίμια τέχνη παναπεί
να πλάθεις με το αίμα
και να λαλείς σαν το τρελό
τ' αηδόνι μες στο ρέμα

για την αυγή, το μέρμηγκα,
τ' άστρο και τον τσοπάνη
και για τον πετροκότσυφα
στου κυνηγού την κάννη.

Όπου,
αυγή = η προσδοκούμενη αυγή του ΝΕΟΥ ανθρωπινώτερου επιτέλους κόσμου,
μέρμηγκας = ο εργατάκος,
άστρο = το Φως της Αρμονίας,
τσοπάνης = ο ταπεινός κι ο ανίσχυρος
πετροκότσυφας στου κυνηγού την κάννη = ο έρμος ο θνητός.

Kαι βέβαια, το τρελό αηδόνι(=Καλλιτέχνης Δημιουργός) που λαλεί μες στο απόσκιο ρέμα (=λιτό κι ήσυχο καραούλι-ασκηταριό, λαλεί (=δημιουργεί) ΜΟΝΑΧΑ για τα/τους παραπάνω, χωρίς καμιά έγνοια να ..ξεχωρίσει και να ..δοξαστεί.
Γιατί, πάντα λαλεί(=δημιουργεί, πλάθει) με το αίμα του(= το αίμα στις πληγές απ' το βαρύ Σταυρό που φορτώνεται ο αληθινός δημιουργός-καλλιτέχνης,για μυριάδες ανυποψίαστους).

..Αυτά...
Στο ..επανειπείν, μετά από πολύν καιρό..Όσο πιο πολύν, τόσο πιο καλά. Το διαλύχτιο (=διαδίχτυο), εννιά στις δέκα, είναι ένας γυαλιστερός, γοητευτικός λαβύρινθος όπου χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα, ο ταπεινός την καθημερνή μάχη για το δίκιο του κι η καθημερνή μάχη για το δίκιο τον ταπεινό, ο άνθρωπος τη ζωή κι η ζωή τον άνθρωπο...

[Βάλια Τσακίρη]

ομως

[Χωρολάτρης]

Μάλιστα!
Φίλτατε κύριε Λορέντζο λοιπόν..
Καταρχήν χαίρομαι ιδαιτέρως για την παρεμβασή σας..Και χαίρομαι ακόμα πιο ιδαιτέρως που αν και "επανιπείν μετά από καιρό"όπως είπατε ,χαίρετε τον άκραν σεβασμόν καθώς διαπιστώνω εν αντιθέσει με κάποιους (π.χ Νουφαρο) που η σεβαστικότητα της γνώμης του εξαρτάται -σύμφωνα με τα λεγόμενα του κυρίου Σπαρτίνου -από τον χρόνο συμμετοχής του στην σελίδα..

Μιλήσατε για πολλά..όπως δεν μιλήσατε όμως και για επίσης πολλά .Δεν είδα π.χ κάπου να μας λέτε αν σας ενοχλεί ή αν σας ευφραίνει η αντιμετώπιση ενός σχολίου μου και η συνέχεια που δόθηκε μετά από τους Αρχοντες φίλους σας.
Μάλλον το προσπεράστε επι τροχάδην για να εγκατασταθείτε στα γρήγορα στις επεξηγήσεις της δημιουργίας σας που σας την προσέβαλε βαναυσα και αρωστημένα κάποιος που ήθελε να πουλήσει μούρη..

Νομίζω λοιπόν ότι κάνετε εξ αρχής ένα σπουδαίο λάθος.Θελήσατε να μιλήσετε τόσο πολύ για την πείνα, ώστε ξεχάσατε τελείως να υπερασπιστείτε το ψωμί..δικαίως λοιπόν και μετά το τέλος των λεγομένων σας ένοιωσα πως επιτρέψατε στον εντός των ερμαρίων χώρο στα ποντίκια να γεύονται ελευθερίες τρομακτικές.

Το ψωμί λοιπόν φίλτατε κύριε για μένα είναι ο Ανθρωπος.Το πως ικανοποιεί τις ανάγκες του ,το πως "ξοδεύεται " στον κόσμο μέσα ή σε ποιο στόμα ιδέας , αντίληψης ή τέχνης ίσως θελήσει να φαγωθεί,έρχεται πολύ μετά.Πρώτα ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ.. Να την βράσω στην ουσία την τέχνη του όταν σφυρίζει αδιάφορος μπρος σε τέτοιου είδους αισχρότητες που αντικρύζει μπροστά του και αφορούν ασφαλώς κάποιον συνάνθρωπό του..

Δεν είδα επίσης και σε πολλά άλλα να αναφέρεστε..Λ.χ μου έκανε μεγάλη εντύπωση ότι προσπεράσατε τελείως την άποψη του κυρίου Σπαρτίνου και πάλι που διέγνωσε αυτόν τον φοβερό δόλο της κακούργας Νέλλυ Ζακς που θέλει να μας την "φέρει" με αυτά που λέει και να μας κάνει όλους απάτριδες για να έχει πατρίδα μόνον αυτή..Εξαιρετική άποψις..Δεν συμφωνείτε;

Προχωρώ όμως..είναι ασφαλώς δικαιωμά σας να θέλετε να σταθείτε εκεί που επιλεκτικά θέλετε..

Ερχομαι λοιπόν σε αυτά που είπατε..Και σας ερωτώ..και μαζί ερωτώ και όλους αυτούς που προσεβλήθησαν από τις απόψεις μου..

Εβρισα μήπως κανέναν και δεν το κατάλαβα;..Απεκαλεσα κάποιον¨"εθνικιστή " επειδή του άρεσε το τραγούδι σας; Είπα κάποιον βλάκα και δεν το είδα;..

Αυθαίρετα συμπεράσματα είναι όλα αυτά αγαπητέ μου κύριε από προσαρμοσμένα στις ανάγκες τους μυαλά.. .. Οπως βέβαια αυθαιρετείτε κι εσεις στην εκφορά του λόγου σας σε σχέση με μένα για δυο βασικούς λόγους:

Πρώτον διότι δεν έχετε καταλάβει ότι όταν φεύγει ένα έργο από τα χέρια του δημιουργού του(και πόσο μάλλον όταν δημοσιεύεται κάπου που υπάρχει η δυνατότητα σχολιασμού) αυτομάτως έχει απολλέσει την σφιχτή αίσθηση πατρότητας που εσεις διατηρείτε πάνω του ..Αρα υπο αυτή την έννοια πρέπει να είστε έτοιμος και ώριμος να δεχτείτε την όποια κριτική ..εκτός και αν κριτική θεωρείτε τα "αχ" και τα "βαχ" των αβασταχτων και κούφιων θαυμαστικών!

Ο δεύτερος λόγος είναι συνέχεια του πρώτου..Και έχει να κάνει πάλι με την κριτική που στην ουσία δεν έκανα στο τραγούδι σας..Το τραγούδι σας λόγω τεχνικών αδυναμιών, ούτε καν το έχω ακούσει..μόνο διαβάσει..Το ότι επέλεξα κάτι από την θεματολογία που έχει προκειμένου να διατυπώσω την άποψη την δική μου, είναι ποινικό αδίκημα;..Και ποιος είστε εσεις που σφραγίζετε την πολλαπλότητα της αντίληψης ενός θέματος μέσα στην στέρνα των δικών σας νερών;

Δηλαδή αν π.χ άκουγα τον "Γιάννη τον φονιά" ή τον "Τζώνη τον μπόγια" και διατύπωνα μια απόψη για την συμπεριφορά που εγώ θα είχα σε έναν δολοφόνο πάει να πει ότι σας θεωρώ αυτομάτως ηλίθιο που γράψατε ένα τέτοιο τραγούδι;..

Μάθετε να εφαρμόζετε τα δικαιώματα σας ως δημιουργός μα σεβαστείτε συνάμα και τα δικαιώματα του αναγνώστη..

Ερχομαι τώρα στην ανάλυση των στιγμών και των σημασιών και των ανασαιμιών του τραγουδιού σας που μόνος σας κάνατε..Μήπως είμαι υποχρεωμένος να το δω κι εγω έτσι και δεν το έχω καταλάβει;..
Εχετε μήπως κάποια αλάνθαστη συνταγή ευρείας κυκλοφορίας για το τι πρέπει να μου δημιουργήσει το χορτάρι,η γεύση ,η αφή;
Για το τι βάρος πρέπει να έχουν κάποιες λέξεις ή έννοιες μέσα μου αν τις συνδεσω με το παρελθόν ή το μέλλον μου μήπως;Ή μήπως για το αν πρέπει να αναφέρω ονόματα για να αιστανθώ την αίσθηση της πατρίδας;

Για μένα αγαπητέ μου με το να κάτσω και να γράψω πέντε πρωτοκλασάτα ονόματα που αποτελούν αξίες πια προκειμένου να ενισχύσω την δύναμη και την συγκίνηση ίσως αυτού που δημιουργώ ,δεν μου λέει τίποτα..Και πρόσεξε τώρα..¨οχι για αντιπάθεια προς αυτούς..τουναντίον μάλιστα στο μέτρο βέβαια που δεν επεισερομαι σε σοκάκια παράξενα ..όχι από έλλειψη αγάπης προς αυτούς..αλλά από έλλειψη δύναμης ίσως που θα νοιώσω πως λειψή την έχω προκειμένου να αναζητήσω μια κάπως πιο ανώνυμη φιγούρα στα μέτρα του καιρού των ματιών ή της μνήμης μου και που σίγουρα γνωστός δεν θα γίνει ποτέ του..

Ξέρεις αλήθεια πόσοι αληθινοί Κολωκοτρώνηδες σηκώσαν και σηκώνουν τα όπλα τους στου εχθρού την μανία;..Πόσοι που δεν θα τους μάθει κανείς και ποτέ του..Πόσοι που δεν θα δημιουργήσουν προφανώς τα ρίγη συγκίνησης αμα μπούν σε δυο στίχους..

Αυτούς θέλω εγώ..Οι άλλοι δεν με έχουν ανάγκη..αφομοιώθηκαν σχεδόν πάνω μου και μέσα μου ολα αυτά τα χρόνια..Τους αγάπησα ίσως παραπάνω με αυτό τον τρόπο από όσο θα τολμούσα να τους λατρέψω..και μαζί με κείνους που από όλο τον υπόλοιπο κόσμο τους βρήκα σιμά τους να στέκονται, ροβολάμε όλοι μαζί κατά την στρούγκα του απογέματος για να μετρηθούμε με τα χρώματα ανενόχλητοι απ τα κράτη ..ανόμοια ηττημένοι από κάτι ίσως που στον καθέναν θα το λέγαν ζωή..

Ελπίζω να το διαβάσεις σωστά..
Καληνυχτα..

[Ειρήνη]

www.poihtikhgwnia.com