Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Εσύ που ήρθες ξαφνικά

Εσύ που ήρθες ξαφνικά μες την ζωή μου
σαν δώρο απ’ τον ουρανό,
αναστατώνεις ριζικά την ύπαρξη μου
γιατί έχεις γίνει ένα κομμάτι απ’ τον εαυτό μου
κομμάτι άγνωστο μα όμως δυό φορές δικό μου.

Ρ
Είσαι εσύ σαν το νησί
που δεν έτυχε να πάω
κι αν ποτέ δεν τόχω δει
νοιώθω πως το αγαπάω,
δεν μπορεί πιο δυνατή
ο Θεός χαρά να δώσει
έχω τόσο τρελαθεί και είναι η αγάπη τόση.

Εσύ που ήρθες ξαφνικά σαν Θείο δώρο
μου έχεις αλλάξεις την ζωή
κι όταν με πιάνεις ν’ αγαπώ έπ’ αυτοφώρω
είναι γιατί κυριαρχείς μες της καρδιάς τον χώρο.

Ρ
Είσαι εσύ σαν το νησί
που δεν έτυχε να πάω
κι αν ποτέ δεν τόχω δει
νοιώθω πως το αγαπάω,
δεν μπορεί πιο δυνατή
ο Θεός χαρά να δώσει
έχω τόσο τρελαθεί και είναι η αγάπη τόση.

Αναστατώνεις ριζικά την υπάρξή μου
εσύ που ήρθες Θείο δώρο στην ζωή μου
είσαι ο λόγος για να ζω την κάθε μια στιγμή μου.

Προβολές: 13

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 21 Νοέμβριος 2008 στις 8:59: Υπεροχο τραγουδι!!!
καλημερα Διαμαντη

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 21 Νοέμβριος 2008 στις 12:13: Αδαμάντινο!!!
καλημέρα Διαμαντή με τα ωραία σου....

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 21 Νοέμβριος 2008 στις 18:49: "Είσαι εσύ σαν το νησί
που δεν έτυχε να πάω
κι αν ποτέ δεν τόχω δει
νοιώθω πως το αγαπάω,"

Αγαπησιάρικο, μες τη γλύκα!!!
Υπέροχο Διαμαντή μου!!!!

Σχόλιο από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 22 Νοέμβριος 2008 στις 10:49: Eσύ πάντως δεν ήρθες ξαφνικά... επανέκαμψες δριμύτερος και γλυκύτατος!!!! Καλημέρα Διαμαντή!!!!