Είναι νωρίς.

Στις χαραμάδες

ανάμεσα

από τα πάλαι ποτέ σφιγμένα δόντια,

ακόμα βρίσκει κανείς

γενετικό υλικό

από την αλήθεια παλαιότερων λέξεων.

Σε…

Το είδος,

δεν έχει εκλείψει.

Αποτελώ,

άλλο ένα δείγμα "Σοφού ανθρώπου".

Μπορώ κι εγώ να υπολογίζω το βήμα μου,

μέσα στον συνωστισμό.

Ήδη,

και…

ΜΑΥΡΟ ΣΟΥΡΟΥΠΟ

Μαύρο το σούρουπο,

Όπως και η ψυχή μου,

 Έφυγες πια ταίρι μου,…

Το δείπνο είναι έτοιμο.

Πάντα θα είναι.

Στο τέλος του

κάτι θα λείπει

και μια πείνα

θα έχει κορεστεί.

Αλλά προς τι τα λόγια;...

Δεν υπάρχει κάποια…

Απλωμένο χέρι,

χωρίς κοίταγμα.

Ανταπόκριση,

με τα ίδια χαρακτηριστικά.

Αποκλεισμένη από παντού η γαλήνη,

ψάχνει ήχο ικανοποίησης

για να…

Έξι κομμάτια,

αποτελούν τον ορισμό

της υποκειμενικής αλήθειας.

Τα πέντε δώρα,

τα έδωσαν οι αισθήσεις.

Η αφή,

τη διάπλαση.

Η γεύση,

τη…

Πριν μπω στο δωμάτιο,

αφήνω

όλους τους ματωμένους μου χιτώνες,

στους θύτες.

Σε πρόσωπα,

σε πράγματα

και σε λέξεις.

Έχουν πλέον…

*

Όταν  θα  νοιώσω  την  ανάγκη  να  Σε  βρώ

πάλι  στις  εκβολές  του  νου  θα  Σε  ζητήσω,

ελπίζω  μόνο  πως …

Απ' όλους

τους προσδιορισμένους ηθικούς αυτουργούς,

ο μόνος που δε σωφρονίστηκε,

είναι η πρόθεση.

Μάλιστα,

το προνόμιο που κατέχει

είναι ριζωμένο στην…

Θα κρεμάσω

τα δαχτυλικά μου αποτυπώματα,

σαν ενθύμιο πλήρους νοήματος,

αφού κάποτε

σε διέτρεχα ολόκληρη.

ΧΑΘΗΚΑ...



Χάθηκα…

Στην άκρη κοντοστάθηκα,…

*

Στάθηκα  μπρος  τον  εαυτό  μου  δικαστής 

με  ύφος  βλοσυρό  και  οργισμένος ,

κι   όταν  στα  μάτια  κοιταχτήκαμε  ξανά

τότε  τον  ρώτησα  ...  προς …

Πρόκειται για εύκολη επιλογή.

Το άγνωστο σκιαγραφεί έντονα

το κίνητρο,

πάνω στο τέλμα,

ενώ ο δρόμος της πεπατημένης

έχει σπαρθεί μ' εξαντλητικές συγκρίσεις.

Κάποια πράγματα δεν αλλάζουν.

Όπως το ότι είναι δήθεν κάτοικος

στο βασίλειο των δεδομένων.

Ενώ στην πραγματικότητα,

παραμένει επισκέπτης,

υπήκοος,

εν…

Αυτοσχεδιάζουμε πλέον,

τις αφηρημένες συντεταγμένες του κόσμου μας.

Ο υποβολέας του στίγματος,

είναι νεκρός.

Έφτασε σε ηληκία κραυγής.

-Όχι δικής…

Πρώην στιγμή

και νυν ανάμνηση,

ζεστό ακόμα κομμάτι

στην προθήκη της εύκολης ανάσυρσης,

στο εξής θα διατιμάται

υπό το βάρος της κάθε περίστασης.

Για…

Πως να ξεφύγεις

από τα νύχια που έχουν

αυτά τα παλιά ποιήματα;

Είναι αδύνατον.

Δε γράφτηκαν ποτέ.

Επίλογος.

Δυστυχώς.

Αυτά,

τα κλεισμένα εδώ,

τέρατα,

είχαν αρχή,

μέση και τέλος.

Απλώνονταν σε χάρτινα αδιέξοδα,

έφτιαχναν ακίνδυνες…

Πολύ απέχει απο έναν συμβατικό τριγμό.

Η ταραχή που προκαλεί,

έχει περάσει απο ξηρά

και δαγκώνει,

κάτω από τη ψυχή.

Τέτοια ώρα,

νομιμοποιείται το ξέσπασμα…