Σιγά σιγά,

γίνεται παχύσαρκη η ηλικία.

Χάνει τα περιθώρια της,

ξεκαθαρίζουν οι εφιάλτες

κι εκείνοι που πέρασαν

από τη σάρκα της ζωής,

έχουν μιά τάση μονιμοποίησης

υπο…

Πολλοί θα μεμφθούν

το βλέμμα που υποστάλθηκε,

αλλά κάποιες φορές,

δεν είναι εύκολο

να σηκώνεις

το εξαντλητικό βάρος

από τα κάγκελα

των εισαγωγικών,

σε λέξεις και…

Για μένα τουλάχιστον,

η γεύση της επαφής μας

δεν είναι

ουτε κάν γλυκόπικρη.

Κι αυτό,

διότι έζησα,

για λίγο,

στην υλική ζέστη,

ενώ ήθελα να χαθώ

στη…

Δικό σου παιδί

είναι η αληθινή νίκη.

Εχει πάρει μάλιστα,

τα μάτια σου,

που κατάφεραν

να παραμείνουν ανοιχτά

χωρίς την προστασία

της…

Με το κεφαλαίο "Υ",

από τη διατύπωση της υπόσχεσης,

φτιάχτηκαν

και οι Υποσημειώσεις

που προέκυψαν

στο πέρασμα του χρόνου.

Αναπόφευκτα,

το ίδιο μέγεθος…

Πολλές από τις μνήμες του,

ήταν γεμάτες

με σωρούς αποτσίγαρων.

Όσο για τον ίδιο,

τον κάπνισαν τα χρόνια,

μέχρι που έσβησε

μέσα στις πυρκαγιές,

κι έτσι,

δεν υπάρχει…

Ζήτημα περιθωριοποίησης

μέσα στη σιωπή,

προέκυψε,

για λόγους πρακτικούς,

από τότε που η γραφή

υποκαθιστά τη φωνή,

παρόλο που,

εκ των πραγμάτων,

το…

Άνοιξε τις φτερούγες και πέτα στην έρημη χώρα.

Στη χώρα που κατοικεί το αμάλγαμα της ανομίας.

Εκεί που η ενθυλάκωση συνιστά την ύψιστη αξία του δημοσίου βίου.

Πόσα, πράγματι,…

ΩΡΑΙΑ ΛΟΓΙΑ ΧΟΡΤΑΣΑ

Από ωραία λόγια χόρτασα,

Κοντά σου δε ξαπόστασα,

Και να γλυτώσω…

Έχουν σπάσει οι αρθρώσεις

της συνειδητοποίησης.

Σφίχτηκαν

γύρω από το ανεπανόρθωτο

μιάς αποτυχημένης νύχτας,

αλλά εκεί δεν βρισκόταν

έστω κάποιο κατάλοιπο από θάνατο

σε…

Και πάλι καίγονται

κόκκινες προσδοκίες.

Κι ο καπνός τους,

πάει πάλι την ίδια διαδρομή.

Προς το ηλιοβασίλεμα.

Κάπως έτσι

βρίσκεται πάλι σ' αναντιστοιχία

η ώρα…

Ακμαία απόσταση,

κουλουριασμένη

σε μεσόκοπο πάθος.

Απόσταση,

στη λίπανση της οποίας

πλειοψηφούν πια

τα τεχνητά δάκρυα

και ό,τι υπολογίζεται πως θα…

Μέχρι τα χείλη

να βρούν τη δύναμη

να συναντηθούν,

για πρώτη φορά

εκτός του αγνώστου...

Μέχρι τότε,

σερνόταν

πάνω στο υπόλοιπο κορμί,

για μερόνυχτα,

το τελευταίο…

Τα σπίτια που έμεινα,

οι ρίζες που άφησα,

τα δέντρα που μεγάλωσαν

και η νύχτα που διαλέγει

το πρόχειρο κατάλυμα

του δρόμου,

όταν θέλει να ξεφύγει

από το φεγγάρι…

Στο κατέβασμα της σκάλας,

θα βρεθούν αργότερα,

όλα τα πεταγμένα γρήγορα,

κομμάτια της προσωπικής αιδούς

που κρυώνει,

εξακολουθώντας

να μένει μακριά σου.

Για να ντυθείς…

Από τη μεριά

του εαυτού μου,

κρατάω μόνο

το ότι κάνω ακόμα

τη μεγάλη Ευχή,

ενώ από εκείνη της Μοίρας,

μου χαρίζεται,

προς το παρόν,

μιά άδεια θέση

στο…

Όλες τις φορές,

μόνο το άγριο καρδιοχτύπι

βρήκε θέση

στη μοναξιά του σκοταδιού.

Το όποιο μέσο χρησιμοποιήθηκε

για να διασχιστεί η μέρα,

σταμάτησε στα…

Οφείλεται ευγνωμοσύνη

στον ύπνο Της,

που διατηρεί ερμητικά κλειστή

την έξοδο του παραδείσου

κι εντελώς αθώα

αυτή την απεικόνιση πρωτόπλαστης

πάνω στο…