Κάτι θυμάμαι...

Αμυδρά.

Πόσο ιδρώτα

έβγαλε

αυτός ο εφιάλτης!

Δυσκολεύτηκε

κάπως περισσότερο

η τρυφερότητα,

αλλά σε λίγο

θα τον…

Λίγο γάλα

από το μαστό

της ευθύνης,

να πιεί,

το προοριζόμενο

για την απόπειρα επανόρθωσης,

επίθετο.

Να πάρει

όση δύναμη του…

Αδύνατον

να περιγραφούν με ασφάλεια

τα σημεία επαφής.

Δε χωρά πια

στην καθομιλουμένη της οντότητας,

το να είμαστε μαζί.

Η σημασία…

Από τον πηλό του επικέιμενου,

στο ατσάλι του γεγονότος.

Αλλού φάνηκε

με τι τρόπο

βαθαίνει το χρόνο

η δεύτερη ευκαιρία,

κι αλλού

ακούστηκε

το…

Περιμένουν σε τάξη...

Μια δυνατότητα,

η ακριβής ώρα της,

οι "κατάλληλες συνθήκες",

η απόλυτα πειθαρχημένη αρμονία

από το χτύπο,

του καλά κουρδισμένου…

Ό,τι χρειάζεται,

για να καταστούν

ακόμα πιο διεισδυτικοί

οι κυνόδοντες

του Μεγάλου Λάθους,

φυλάσσεται

από τα χρόνια

που…

Όλα τα χαρτιά μας ανοιχτά.

Από τη βαριά σιωπή

ως το καθαρτήριο ξέσπασμα,

μονόδρομος:

Θα προκύψει

το φύλο της αξιοσύνης.

Μια σταγόνα σου,

ανεξαρτήτως προθέσεων,

με άγγιξε.

Κάτι που φέρνει ωκεανό,

και διαλύει

το στίγμα μου

σε αχαρτογράφητα ταξίδια.

Αποδεικνύοντας πολύ…

Προσοχή!

Υπάρχει ξαστεριά ατομικών πεισμάτων.

Σε γενικές γραμμές,

πολλή αφή

διαφεύγει αραιωμένη

προς τον ουρανό,

απευθυνόμενη

προς ανάξιους…

...δεν κρατούσε μαστίγιο

η κρίσιμη απόφαση,

και κάθε νύχτα

αγριεύουν,

όλο και πιο πολύ,

τα όνειρα...

Πιο εύκολα,

απ' ότ,τι νομίζεις,

βρίσκεις

τους κρυστάλλινους ανθρώπους.

Όσο εύκολα τους ρωτάς,

μέσα από μια αίσθηση

προσωπικού δικαίου,

φτιάχνοντας…

Με τη ψηλάφιση

και το ψιθύρισμα,

τελειώνει,

σχεδόν,

το αλφάβητο του Νοήματος.

Αλλά ούτε καν στη ψυχή

δεν ολοκληρώνεται πραγματικά.

Όχι πριν το…

Να υπάρχεις.

Μόνο αυτό.

Και θα 'σαι,

μ' αυτόν τον τρόπο,

πάντα εδώ.

Ρίγος

πάνω στην ηρεμία

των δισταγμών.

Για να πεθαίνουν οι…

Εμείς καταδυθήκαμε
σε μιά μη κτητική αγκαλιά.
Τα χαμένα μας όρια,
στα αζήτητα.
Είναι το πρώτο μας φιλί
που δε φοβάται τον πνιγμό.

Να!

Αποκαλύπτονται

οι νεκρές γωνίες,

που αλλοίωναν το τοπίο.

Κομμάτι κομμάτι,

όπως εξελίχθηκε

η εξόντωση του ιλίγγου,

που ακολούθησε την…

Στο εξής,

θεωρούμαι μόνος.

Μπορώ

-και το κάνω-

να φιλήσω

το σαρκίο της επιβεβαίωσης,

αλλά η πικρία δεν φεύγει.

Είναι σε τήξη,

κάτι βαρύγδουπες λέξεις,

που τις…

Κρίμα,

διότι από τότε

που εμφανίστηκαν

οι ρίζες της κραυγής

στο σκοτεινό θάλαμο του δωματίου,

καμιά έξωθεν κατανόηση

δεν έβγαλε εγκαίρως νύχια

για την έλλειψη…

Κύριος εαυτών,

μπροστά

στον πολυραγισμένο καθρέφτη.

Παίζοντας

με το χρώμα της φωτιάς,

όταν το δάχτυλο,

στα πλάισια της θέλησής

ν' ασκηθεί επιβολή,

διατρέχει το…

Ομοιότητες αρώματος,
ανασαίνει,
συχνά,
η μνήμη.
Έτσι ζει
και συνεχίζει να σπαρταρά,
μέσα μου.