Ξεκούμπωσα αργά τη σάρκα σου.

Μαλακά πέρασα τα δάχτυλά μου κάτω από το δέρμα σου.

Ήταν ζεστά. Και απαλά. Σχεδόν βελούδινα.

Θέλησα να τα κρατήσω λίγο ακόμη ακριβώς εκεί, ακίνητα,…

Σύρσου μέσα μου.

Με το κεφάλι , με το χέρι , με το σώμα σου.

Άσε με να γίνω η γη που θα σε καρποφορήσει.

Μπορώ να γεννήσω την πλάση ολόκληρη που σε περιβάλλει.

Μπορώ να…

- Είμαι η ηχώ

των ανεκπλήρωτων ονείρων σου.

Έλα να…

Σ' ευχαριστώ, 

που μου έδειξες τον δρόμο

Της αλήθειας την σιωπή

Μυστικά καλά…

ΕΛΑ-ΕΛΑ

Έλα-Έλα,

Να χαρούμε ανθρώπινα,

Χαμογέλα,

Φόρα τα κατακόκκινα.…

Ελεύθερος να μείνω προσπαθώ

σε κόσμο που πουλά και τη σιωπή του,

έχω ανάγκη για να θυμηθώ

την άδολη κι ανόθευτη μορφή…

Εδώ θα αναρτήσω κάποια ποιήματα από την συλλογή μου που τα έχω κατατάξει στην κατηγορία "Εύθυμα αφηγηματικά". Να με συγχωρήσετε φίλοι μου για το μέγεθος τους, και ιδιαίτερα ο Ιάνης, αλλά λόγω…

Είμαι καλά ..



Κλείνω τα μάτια ζαλισμένη

Από το φως του Ήλιου..

Μα τα ανοίγω πληγωμένη

Από μαύρη μαχαιριά..

Δεν αντέχω το σκοτάδι…

Θολωμένη…

ΤΟ ΜΕΣΟΝΥΧΤΙ

Φεύγεις το ξέρω, ούτε θα κοιτάξεις πίσω  

ενός ονείρου έχει σβήσει η γραφή             

ότι κι αν πω ποτέ δεν θα σε μεταπείσω       

η ιστορία μας…

ΠΛΑΝΗΤΑΡΧΗΣ

Εγώ πλανήτης σ’ έναν άδειο ουρανό

να καρτερώ ανατολή να σε φωτίσει

κι εσύ υπέρλαμπρο αστέρι και τρανό

να ’χεις τον ήλιο από χρόνια τώρα…

-ντριιιν

-ω ,καλώς την Γεωργία μας !

-καλώς σε βρήκα Άντα μου !…

                      ΤΟ ΝΟΥΜΕΡΟ

Απ’ τη στιγμή που μ’ έφερε η μάνα μου στον κόσμο

με αριθμούς με γέμισε η πλάση και η ζήση 

δεν πλούμισαν τ’ όνομα με…

Τόσες νύχτες σκοτάδι και κρύο

ήμουν εγώ που ζούσα για δύο

εσύ είχες κάψει τις αναμνήσεις

με την αλήθεια…

ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΔΟΥΛΙΚΟ

Ε! αφεντικό,

Δεν είμαι δουλικό,

Ζητάω μερδικό,

Δε κάνεις…

Πρόβαλα πρώτα το κεφάλι απ΄ το σοκάκι,

κυνηγημένο αγρίμι από αόρατο εχθρό.

Ασθμαίνον δέμας διερεύνησα τα πέριξ

για ν΄ αποφύγω οποιονδήποτε…

Με αφορμή το χαμόγελό…

“ηρέμησε” μου είπες

λες και τάχα να βλεπες την ταραγμένη μου καρδιά

που έτρεχε για να προλάβει τον ρυθμό σου.

Στους χρόνους πάντα ήμουνα σωστός,

τα πρόσωπα…

Διοσμαρίνι

Τα πλήκτρα ηχούσαν μυστικά

κι εντός μας έφερναν γαλήνη

βροχή οι νότες με θηλιά

χρύσωναν στον καμβά τη μνήμη.

Ποθούσαν έναστρο…

Η ΨΥΧΗ ΠΟΝΑ

Η ψυχή πονά,

Σα τη μάνα γεννά,

Στην ανηφοριά,

Τη παρηγοριά.…