Σαν τύμπανα

βαράνε οι μουσικές της ψυχής…

Κατάμαυροι καπνοί αναδύονται από της Χίου τα βουνά

Ο χρυσός ήλιος έχει σβήσει απ’ τον καταγάλανο ουρανό

Μεγάλη πυρκαγιά καίει του μυροβόλου νησιού τα σωθικά

Κι οι καρδιές μας…

ΜΑΥΡΑ ΧΡΟΝΙΑ

Μαύρα χρόνια-ενοχή,

Χαραγμένα στη ψυχή,

Νομίζω κρύβω στη σιωπή,

Τη κακή…

Αχ μωράκι μου φευγάτο

στην υγεία σου κι άσπρο πάτο

ας μου λείπεις, σήμερα θα πιω

θα σε φέρω στ’όνειρα μου

τα κρυφά παμπόνηρα μου

σαν κρασάκι θα σε…

Με πνίγει το παράπονο

  Που είσαι μακριά μου

Και η απόσταση φωτιά

  Που καίει τα όνειρά μου

Δεν έχω πια χαμόγελο

  Πικράθηκαν τα χείλη

Κι η μοναξιά μου δεν…

Ξεκούμπωσα αργά τη σάρκα σου.

Μαλακά πέρασα τα δάχτυλά μου κάτω από το δέρμα σου.

Ήταν ζεστά. Και απαλά. Σχεδόν βελούδινα.

Θέλησα να τα κρατήσω λίγο ακόμη ακριβώς εκεί, ακίνητα,…

Σύρσου μέσα μου.

Με το κεφάλι , με το χέρι , με το σώμα σου.

Άσε με να γίνω η γη που θα σε καρποφορήσει.

Μπορώ να γεννήσω την πλάση ολόκληρη που σε περιβάλλει.

Μπορώ να…

- Είμαι η ηχώ

των ανεκπλήρωτων ονείρων σου.

Έλα να…

Σ' ευχαριστώ, 

που μου έδειξες τον δρόμο

Της αλήθειας την σιωπή

Μυστικά καλά…

ΕΛΑ-ΕΛΑ

Έλα-Έλα,

Να χαρούμε ανθρώπινα,

Χαμογέλα,

Φόρα τα κατακόκκινα.…

Ελεύθερος να μείνω προσπαθώ

σε κόσμο που πουλά και τη σιωπή του,

έχω ανάγκη για να θυμηθώ

την άδολη κι ανόθευτη μορφή…

Εδώ θα αναρτήσω κάποια ποιήματα από την συλλογή μου που τα έχω κατατάξει στην κατηγορία "Εύθυμα αφηγηματικά". Να με συγχωρήσετε φίλοι μου για το μέγεθος τους, και ιδιαίτερα ο Ιάνης, αλλά λόγω…

Είμαι καλά ..



Κλείνω τα μάτια ζαλισμένη

Από το φως του Ήλιου..

Μα τα ανοίγω πληγωμένη

Από μαύρη μαχαιριά..

Δεν αντέχω το σκοτάδι…

Θολωμένη…

ΤΟ ΜΕΣΟΝΥΧΤΙ

Φεύγεις το ξέρω, ούτε θα κοιτάξεις πίσω  

ενός ονείρου έχει σβήσει η γραφή             

ότι κι αν πω ποτέ δεν θα σε μεταπείσω       

η ιστορία μας…

ΠΛΑΝΗΤΑΡΧΗΣ

Εγώ πλανήτης σ’ έναν άδειο ουρανό

να καρτερώ ανατολή να σε φωτίσει

κι εσύ υπέρλαμπρο αστέρι και τρανό

να ’χεις τον ήλιο από χρόνια τώρα…

-ντριιιν

-ω ,καλώς την Γεωργία μας !

-καλώς σε βρήκα Άντα μου !…

                      ΤΟ ΝΟΥΜΕΡΟ

Απ’ τη στιγμή που μ’ έφερε η μάνα μου στον κόσμο

με αριθμούς με γέμισε η πλάση και η ζήση 

δεν πλούμισαν τ’ όνομα με…

Τόσες νύχτες σκοτάδι και κρύο

ήμουν εγώ που ζούσα για δύο

εσύ είχες κάψει τις αναμνήσεις

με την αλήθεια…