Νίκος Γρηγοριάδης, Το τελευταίο μήνυμα

[Ενότητα Το τελευταίο μήνυμα]

Τώρα ο μόνος που τον κυνηγάει είναι ο χρόνος –

με τους εχθρούς του έχει συμφιλιωθεί από καιρό∙

τα λένε…

Σε Ποια Σημαία να πιστέψω ...

Σε Ποιόν Θεό ...

Αφού Πατρίδα

και Θρησκεία αναζητώ ...

Για ποια " Ειρήνη" πρέπει

να πολεμήσω ...

Αυτός Ο Δρόμος

δεν μας βγάζει…

Από ταξίδι γύρισα,

στα μπαρ της οικουμένης,

ψάχνοντας να 'βρω τον ανθό

αγάπης προδωμένης.

Ψάχνοντας να 'βρω τη φωτιά

όπου ποτέ δεν σβήνει

και του θεού τη…

Γιώργος Θέμελης, ''Δενδρόκηπος ''

Στην πλατιά λεωφόρο προς το προάστιο,

- Ένας μονήρης δενδρόκηπος με στέγες χαμηλές -

Ψυχή...

Κάτι αγαθά σκυλιά χωμένα στο πετσί τους

Κ'…

Μανόλης Αναγνωστάκης, Η αγάπη είναι ο φόβος...

Η αγάπη είναι ο φόβος που μας ενώνει με τους άλλους.

Όταν υπόταξαν τις μέρες μας και τις κρεμάσανε σα δάκρυα

Όταν μαζί τους πεθάνανε…

Αχ θαλασσα αγαπημενη θαλασσα γαλαζια πρωτη μου αγαπη πρωτε ερωτα μου εσενα πρωτογνωρισα κι εγινες ζωη μου ενα αμουστακο παιδι με πηρες αγκαλια σου και δεθηκα μαζι σου και τωρα ζω μακρυα σου…

Βαριοβαρουν τα κυματα καταπλωρα στη μασκα σαν πολεμοχαρα θερια σαν λυσσασμενοι σκυλοι μουγκριζουν ασταματητα μια ερχοντε μια φευγουν κι οι ναυτες απ την κουπαστη τ αστερια αγναντευουν…

Γεώργιος Μιχαήλ Σύρμας ή Μιχαηλίδης.(Γιώργος Βιζυηνός)

''Το φάσμα μου''

Μέσ᾿ στὰ στήθια ἡ συμφορὰ

σὰν τὸ κῦμα πλημμυρᾷ,

σέρνω τὸ βαρύ μου βῆμα

σ᾿ ἕνα…

Γεώργιος Βιζυηνός «Αποχαιρετισμός»

α. Ἡ μάννα

Φουρτούνιασεν ἡ θάλασσα καὶ βουρκωθήκαν τὰ βουνά!

εἶναι βουβὰ τὰ ἀηδόνια μας καὶ τὰ οὐράνια σκοτεινά,

κι ἡ δόλια μου ματιὰ…

ΣΕ ΣΤΕΝΑΧΩΡΗΣΑ

Σε στεναχώρησα,

Δεν με συγχώρησα,

Μαζί μου απόρησα,

Σε ταλαιπώρησα.

Σε στεναχώρησα,

Δεν αδιαφόρησα,

Μα σε ξεχώρισα,

Με…

Ένα κλαράκι , μάνα μου,…

ΠΕΤΑΜΕΝΟ ΚΟΓΧΥΛΙ

.

Έλα, ακούμπησε τα χείλη…

Ήσουν θεός αυτόνομος,

μα απόμεινες φιγούρα,

ατέλειωτη φαγούρα

και φάλτσο μουγκριτό

και τώρα είσαι αδύναμος,

μικρός σε μαύρη τρύπα,

απότιστη τουλίπα

και άχρηστο…

O Εαυτός μας...

< Απελπισία>

Που να διαλέξει να κρυφτεί

για να μπορέσει να σωθεί

ο εαυτός μας.,

Πως να μπορέσει να κρυφτεί

για να σωθεί,

απο μια…

Στην απαντοχή του κόσμου

δύο φυλλαράκια δυόσμου

χάριζαν την ευωδιά τους…

Πάντα στο προσκεφάλι μου

κοιμάμαι μ' έναν χάρτη,

τα όνειρά μου μην χαθούν…

ἀπὸ καρδιᾶς σοῦ στέλνω: πολλὲς εὐχὲς - φαρμάκι,

ἄν τυχὸν γίνεις κι' ἐσὺ μιὰ μέρα γιουσουφάκι.

~ Ἐπειδὴ…

το λιμανι της ελπιδας εχαθη

βαρυ το πεπλο της ομιχλης

εκαλυψε το φως

σαν την ψυχη στον αδη

άχαρη η ελπιδα πλεον μοιαζη

ο θανατος ηταν…