Το παραμύθι

[PEIRAIOTISSA]

Σαν να ημέρεψε νομίζω
το θηρίο της ψυχής μου..
και ξανά η αγάπη ελπίζω
να γλυκάνει τη ζωή μου

Δεν θυμάμαι πια καθόλου
πόσο πόνεσα για σένα..
πόσα βράδυα ξαγρυπνούσα
με τα μάτια μου κλαμμένα

Να ζητάω τα φιλιά σου
τα κλεμμένα από μιαν άλλη
και τη δανεική αγκαλιά σου
μοναχά για ένα βράδυ

Τώρα έχει καιρός περάσει
κι οι πληγές μου έχουν κλείσει..
μα ποτέ δεν θα ξεχάσω
πόσο σ΄είχα αγαπήσει

Σ΄όλους λέω το παραμύθι
κι όλοι τό΄χουνε πιστέψει
μα στα χείλη μου έχω ακόμη
του πικρού φιλιού τη γεύση

[Νίκη-Αννα Π.]

΄Ομορφο το παραμύθι σου Αθηνά! Φιλιά.

[Βαγγέλης Βουτσίνος]

Δεν θυμάμαι πια καθόλου
πόσο πόνεσα για σένα..
πόσα βράδυα ξαγρυπνούσα
με τα μάτια μου κλαμμένα

Να ζητάω τα φιλιά σου
τα κλεμμένα από μιαν άλλη
και τη δανεική αγκαλιά σου
μοναχά για ένα βράδυ

ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ...
ΚΑΛΗΜΕΡΟΥΔΙΑ ΑΙΘΕΡΙΑ ΥΠΑΡΞΗ...