Το έπος του Στιχοπλάστη (Α' μέρος)

[Στιχοπλάστης]

Μεγάλη μούσα Ερατώ δύναμη πότισέ με
έπος να γράψω λυρικό, στο πνεύμα φώτισέ με.
Δώσε και σύ Πολύμνια στο Στιχοπλάστη γνώση,
πριν να τελειώσει μη σκεφτεί, να πάει να ξαπλώσει...

Μεσάνυχτα μιάς Κυριακής στο πλοίο ανεβαίνω,
με ασαφή προορισμό στο άγνωστο πηγαίνω.
Μεγάλο πλοίο, τό 'φτιαξε, ένας εφοπλιστής,
γιά να μαζεύει ποιητές τούδε και στο εξής..

Όνομα είχε όμορφο, ποιητική γωνία,
ζούσε μέσα στα σπλάχνα του, μεγάλη κομπανία.
Ο ιδιοκτήτης ήτανε ελληνοαμερικανός,
δεν έμαθα το όνομα, μα ήταν Σπαρτινός.

Απ' έξω ήταν τεράστιο, απόκρημνο βουνό
και από μέσα έκρυβε ένοχο μυστικό.
Τρείς κόσμους που 'φαγώνονταν' σαν τσαλαπετεινοί,
στο πιό ψηλό κατάστρωμα, ζούσαν οι Σπαρτινοί.

Τα μεσιανά επίπεδα ανήκαν στους Γαμήτες
πού ήταν περισσότεροι και δεν ήταν κοπρίτες.
Κάτω στ' αμπάρια-τάρταρα του καραβιού τα κούφια
μέναν οι Sakides, στοιχειά, αχώνευτα και τζούφια..

Τον έναστρο καθαρό ουρανό, διέσχιζε κομήτης,
γερμένος πλάϊ στην κουπαστή ο Κώστας ο Γαμήτης.
Πάνω ψηλά στα Σπαρτινά βολτάρει το Ελενάκι,
πλούσια τα ελέη του και μίνι φουστανάκι..

Πασίγνωστος και ξακουστός για τις σαράντα πήχες
ο Κώστας βλέπει το Ελενά- και τού 'φυγαν οι τρίχες..!!
Σφυρά για μιά βοήθεια και έρχεται ο Πετρής
που ξεστομίζει: "Μάνα μου..! Φάτονε να πρηστείς..!!"

"Κόφτα αυτά κι ανέβαινε επάνω στην ψ@λή
και φέρε μου το Ελενά-" λέει ο Κώστας στον Πετρή.
Σαν γάτα τρέχει ο Πετρής, χουφτώνει την Ελένη,
την αναρτά στο 'άγκιστρο' και ξανακατεβαίνει.

Πρέφα τους πήρε ο Πρίγκηπας και με φωνή πού τρέμει
βαράει το συναγερμό. "Μας φάγαν το χαρέμι..!!"
Στη Νέα Υόρκη στέλνουνε, σήμα κι ειδοποιούν,
"Την όμορφη Ελένη μας, άλλοι μας τη γ@μούν".

Τότε η Σοφία η Σπαρτινή, φύτρα των Μυρμηδόνων,
συμβούλιο πολεμικό, καλεί των Αμαζόνων,
γιά τη στυγνή απαγωγή να κάτσουν να μιλήσουν
και τους Γαμήτες να σκεφτούν πως να τους πολεμήσουν.

Πρώτη φτάνει η ξακουστή μορφή των Αμαζόνων,
η πιό τρανή πολέμαρχος των τελευταίων χρόνων..
Σαπφώ της Νάξου προσφωνούν τη θρυλική Ειρήνη,
είσοδο κάνει τρομερή με ένα σούπερ μίνι....

Ακολουθεί η όμορφη, αοιδός η Κατερίνα
πού 'χει προσόντα σοβαρά και δυό μπαλόνια φίνα.
Η Ερμιόνη έφτασε στα πέτσινα ντυμένη,
κάποια 'δουλειά' της χάλασαν και είναι αγριεμένη..

Και το καρέ των αρχηγών με τη Νατάσσα κλείνει
πού 'ρθε με μιά ζωνόφουστα που μόλις είχε πλύνει.
Η Σοφία η στρατηγός με τις μεγάλες 'μπάλες'
ανακυρύτει επίσημα: "Πόλεμο στις κουφάλες..!!"

[Πετρής]

το βοσκαρούδι ο Πετρής κατέφθασε και νάτος
μη με φοβάστε κοπελιες κι είμαι πολύ χορτάτος.
Βάλτε αν θέτε νυχτικιές ράσα ή και χιτώνες
δεν πλησιιάζω αν δε θεν εγώ τις Αμαζόνες.

[ορφανιδης νικος]

βρε τι που γίνετε εδω και γω ο δόλιος λείπω
απ'τα καλα τα έχασα!!μ'αφήσατε στον τοίχο
θα περιμένο τι θα πεί αυριο ο στιχοπλάστης
και απο την αγωνία μου δεν θα μου κλείσει μάτι
καλό βράδυ σε όλα τα παιδιά!!!!!!!!!!!

[Πετρής]

παίρνω μαζί τη λύρα μου και θα σας παίζω αβέρτα
μα θα πετιέμαι πού και πού μέχρι την τουαλέτα.....
Θα κλείνω προηγούμενα το μάτι στην Ελένη
δεν ξέρει η ομορφονιά το τι την περιμένει....

[Στιχοπλάστης]

Βρε καλώς τον Κρητικό
που τού 'ναι 'χορτασμένη'..
Πρόσεχε οι Σπαρτινοί
στην έχουνε στημένη...

[Πετρής]

είμαι ένας αντρούκλαρος κοντά στα δύο μέτρα
λιώνει η απαλάμη μου ακόμα και την πέτρα

[Πετρής]

μ όλο το Σπαρτινέικο εγώ τα βγάζω πέρα
θα πάθουνε του Κρητικού ότι να δουν τη χέρα!

[Στιχοπλάστης]

Μη σκέφτεσαι Γερόλυκε
κι έρχεται η σειρά σου
δεν γίνεται 'κατάσταση'
χωρίς την αφεντιά σου.

Έχεις στο έπος τούτο εδώ
ήδη γραμμένο ρόλο
πολλούς θα σώσεις μοναχός
από κρυμμένο δόλο

[Πετρής]

δε θα λειπε ο Ορφανί από το γλέντ' ετούτο
θα παίζω γω τη λύρα μου κι εκείνος το λαούτο!!!

[Πετρής]

το δεύτερο ανυπόμονα θα περιμένω μέρος
να μη ξεχνάμε αύριο γιορτάζει και ο Έρως!!!!

[Γιάννης Πρεβενιός]

Καλησπέρα φίλε Στιχοπλάστη