Σε μια εξέδρα θεατών
θα σπαταλάς τα χρόνια
απ'τη ζωή σου είσ' απών
και λιώνεις σαν τα χιόνια

Μόνος σου παρακολουθείς
καράβια να σαλπάρουν
τυχαία ρότα δεν θα βρεις
μιας κι οι θεοί λουφάρουν

Και όλο θα χειροκροτάς
των άλλων τα ταξίδια
και τ'όνειρό σου θα σκορπάς
στα ξένα τους παιχνίδια

Σε μια εξέδρα θεατών
θα μεινεις μια φιγούρα
π'αναπολεί το παρελθόν
και βλέπει μια μουτζούρα


© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)

Προβολές: 24

Σχόλιο από τον/την Gavri Irene / Γάβρη Ειρήνη στις 10 Σεπτέμβριος 2009 στις 20:34
Αν δε χτίσουμε το παρόν και το μέλλον
δε θα μπορέσουμε να αναπολούμε το παρελθόν!
Μας ξυπνάς από τη λήθη ….. πολύ καλό , υπέροχο!!!

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services