Της τύχης ήμουν κυνηγός

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Της τύχης ήμουν κυνηγός

Μ’αυτή με κυνηγούσε

Και της αγάπης ναυαγός

Γιατί με αγνοούσε

Στο βρώμικο παιχνίδι τους

Ήμουνα ο χαμένος

Στ'απατηλό ταξίδι τους

Ο πιο αδικημένος

Μα όλα πίσω τ’άφησα

Κι όλα με προσπερνάνε

Τον εαυτό μου αγάπησα

Κι όλα χαμογελάνε

Τ’ονείρου ήμουν κυνηγός

Μ’αυτό με ξεγελούσε

Και της ζωής μου οδηγός

Μ’αυτή αλλού τραβούσε

[M alive s]

Η διακρής αναζήτηση του ονείρου
συντροφεύει,διαγείρει,ανιχνεύει.