Τα λόγια μας σκορπίσανε

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Τα λόγια μας σκορπίσανε
Στο δυνατό αέρα
Τα μάτια μας δακρύσανε
Που δεν γελά η μέρα

Που κυνηγάμε όνειρα
Χωρίς καμιά πυξίδα
Και μέσα στα λασπόνερα
Που ψάχνουμε ελπίδα

Κι η βροχή δεν θα αργήσει
Μ’αναμνήσεις να μας πνίξει
Την αγάπη να πουλήσει
Μοναξιά να μας τυλίξει

Τα λόγια μας σκορπίσανε
Μ’ένα πικρό αντίο
Την πόρτα πίσω κλείσανε
Και μείναμε στο κρύο


© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)

[Γιάννης Ποταμιάνος]

Κυνηγάμε όνειρα και ψάχνουμε για ελπίδες.
Απειλές του χρόνου που κάνει την ζωή ανάμνηση
Πικρό αντίο και μοναξιά

Μπράβο πολύ ωραία δοσμένα σε ένα ποίημα
Καλημέρα φίλε Γιώργο

[NaTaSsA]

αληθινό κι απίθανο!
τα σέβη μου!