Τα καψοσχολιαρόπαιδα

[Άγγελος Παπαγεωργίου]

Τόσα χρόνια με τα παιδιά μέσα στην τάξη,σε σχολειά (τον τελευταίο καιρό) μεγάλων αστικών κέντρων, έχει στοιχειώσει μέσα μου, ο μεγάλος καημός τους : "-Δεν έχουμε ελεύθερο χρόνο, κύριε. Τρέχουμε απ' την ώρα που θα φάμε, για μεσημέρι:Φροντιστήριο Αγλικά...Κολυμβητήριο....Γαλικά...Διάβασμα μετά για το σχολείο...Για τα φροντιστήρια μετά...Δεν προφταίνουμε να παίξουμε....Στον ελάχιστο χρόνο που μας μένει, βλέπουμε τηλεόραση, γιατί πού να βρούμε κοντά χώρο να παίξουμε..."
(Άλλα κάνουν κι άλλα πολλά μαζί ( !) :Τένις...Υπολογιστές -τα μεγαλύτερα....Πιάνο...Κι ας μην υπάρχει υποψία ταλέντου..Έτσι για την ικανοποίηση κάποιας ματαιοδοξίας των γονιών, τις περισσότερες φορές..)
..................
Αλλά και πού να παίξουν πλέον στις μεγαλουπόλεις τα παιδιά, ανθρώπινα κι όμορφα, όπως παλιότερα που 'χαμε τις αλάνες και ζυμωνόμασταν με το χώμα και το χαιρόμασταν.....
Κι αναρρωτιέμαι, αν αξίζει τον κόπο να βασανίζουμε τα παιδιά, ζορίζοντάς τα ν' αποκτήσουν ένα σωρό "εφόδια"-δεξιότητες κ.λ , τρέχοντάς τα με ρυθμούς εξοντωτικούς και κάνοντάς τα χίλια κομμάτια, ώστε να τα προλάβουν όλα,μην αφήνοντάς τα να χαρούν την παιδική τους ηλικία και κάνοντάς τα τελικά νευρωτικές μικρομέγαλες δυστυχισμένες κατά βάθος ανάπηρες οντότητες.... Απ' τα δέκα τους....

http://aggelospapagewrgiou.blogspot.gr/

Τα καψοσχολιαρόπαιδα

Τα καψοσχολιαρόπαιδα
μού 'ρχονται το πρωί,
χωρίς ποδάρια, ακέφαλα,
να μάθουνε γραφή.

Στο στήθος τους σφυρίζουνε,
κανάλια εσπερινά,
στον ίσκιο τους απόκοσμα
τσιμεντοπετεινά.

-Πού 'ναι τα κεφαλάκια σας,
παιδάκια μου καλά ;

-Τα 'κοψε η μάνα, δάσκαλε,
και τα 'ναι στ' Αγγλικά.
Τα πηγαινέλα, ώρες τρών',
τα καθημερινά.
Ποδάρια αλλού, χεράκια αλλού,
προφταίνουμε πολλά....

-Και πού 'ν' τα ποδαράκια σας ;
-Τένις και Γαλικά.
..........................................
Ντύνω τον Κάλβο αρχάγγελο,
τους γλυκοτραγουδά.
Μισά τον κάνουν Ισπανό,
μισά απ' τον Καναδά.

Ζώνεται εφτά ωδές-σπαθιά,
στα σπίτια τους τραβά,
να κόψει τα καλώδια
τα τηλεοπτικα.

Μα τα καλώδια είναι χοντρά,
πόντους ογδόντα δυό
κι έχουνε ρίζα στο χαλί
και κλώνους στο μυαλό..
........................................
-Παιδάκια μ' , τίνος είσαστε ;
-Είμαστε και δεν είμαστε.
.........................................
Σπέρνω γραφές στον πίνακα,
γυρνώ καμιά φορά,
βλέπω γερόντια αμίλητα,
να κλαίν' του θανατά...

-Παιδάκια μ' , πού γεράσατε ;
-Στα οχτώ μας ακριβώς.
Χωρίς παιχνίδι, δάσκαλε,
τριπλά γράφει ο καιρός.

Αλάνες δεν χαρήκαμε,
ούτε κυνηγητό,
το χώμα δεν γιορτάσαμε,
θα μας γιορτάσει αυτό,
με θυμαράκια, τρόχαλα
και σκώληκες σωρό.
........................................
Σκάβω κι εγώ τον πίνακα,
με πέτρινες γραφές,
βγαίνουμε έντεκα παρά,
στης Τύμφης τις πλαγιές.

Αρώματα και χρώματα,
που φύτεψε η ροδιά,
γαρούφαλα, πευκόφυλλα,
βράχια μενεξεδιά,

δάσκαλοι-πετροτσέλιγκες
με μούσκλα ,γελαστοί,
και ζουζουνάκια κι έλατα
και πρίγκηπες αητοί

κι άγιο που θρέφει τα παιδιά,
το χώμα της βροχής,
με ματωμένα γόνατα,
πεσμένα καταγής...

Και να ! πώς γίνεται η μιά
ζωή, εφτά κι οχτώ !
(Αχ ο καθείς μας μια φορά,
περνάει στον κόσμο αυτό.)

-Παιδάκια μ' , πώς πορεύετε ;
-Να κάτσουμε εδώ,
με τ' αστεράκια, τα βουνά
και τον καλό Θεό !
............................................
Χτυπάει κουδούνι.Μία και.
Απόξω οι γονείς
δεκάξι αλυσοπρίονα,
κραδαίνουν ο καθείς.

Βγαίνουνε τα καψόπαιδα.
Γίνεται μακελειό:
χέρια, ποδάρια , γόνατα,
κομμάτια χίλια δυό.

Κομμάτι πάει στα Γαλικά,
κομμάτι για χορό,
κι άλλο για υπολογιστές
κι άλλο για τάε-κβο-ντό.
.....................................
-Παδάκια μ' , τίνος είσαστε ;
Ποια μάνα σάς φιλά ;
-Του κάτω κόσμου είμαστε.
Αλάλητα πουλιά.
Χωρίς παιχνίδι ανέμελο.
Στα δέκα μας νεκρά.
Died το φωνάζουν στ' Αγγλικά.
Mouerto Ισπανικά.
............................................
Γυρνώ ξανά στον πίνακα,
τον σκάβω και περνώ
θρανία δέκα κι είκοσι ,
στη Τύμφης το βουνό.

Αύριο που θ' ανέβουμε,
στο πρώτο το διάλειμμα
απάνω στην κορφή,
δεν θα ματακατέβουμε,
στα Γιάννενα τα γυάλινα .
Θα κάτσουμε εκεί.

Εκεί θα 'ναι το κούρνιο μας,
εκεί και το σχολειό,
με τ' αστεράκια, τα βουνά
και τον καλό Θεό . . .

[Ειρήνη]

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ε,να μη συμφωνήσω με την Ελπίδα?

[Χωρολάτρης]

Αυτό που για με υπερέχει στην πολύ όμορφη δημιουργία σου τούτη,είναι η μεγάλη αγάπη που βγάζεις για τα παιδιά..Κατόπιν θα στεκόμουν στα σίγουρα στην "κοφτή" εκφορά των αιωρούμενων προτάσεων μέσα στο πλέγμα μιας στιχουργικής ικανότητας..Θα μπορούσα ίσως να "τραβήξω" και το προετοιμαζόμενο συμπέρασμα των δεδομένων της κατάβασης που κάνεις προς την έννοια μιας βουερής διαμαρτυρίας..
Εν τούτοις πιστεύω πως όλα τούτα που γίνονται, λειτουργούν και σαν ένα ανούσιο γεύμα που ο συνεστιαζόμενος μόνος του κάποια στιγμή θα καταλάβει πως δεν του αρέσει τελικά και θα τραβήξει μονάχος του προς την αλήθεια των¨"ασπούδαστων " όρεων..
Οι μυστικοι δεσμοί της αλήθειας δεν διδάσκονται έναντι παρελθόντος ή γεύσης..Οι μυστικοί δεσμοί της αλήθειας ανακαλύπτονται εν κινήσει ..Και ίσως για αυτό και μόνο να πρέπει να αφήσουμε τα παιδιά να χαράξουν αυτόνομα τον δρόμο της παγερής ακαταστασίας τους εως αυτοπροσδιοριστουν σαν οντότητες και τραβήξουν για τα κει που είναι σίγουρο πως αληθινά το γνωρίζουν..

[Κατερίνα]

θέλω πολύ να σε δω να διδάσκεις Άγγελε

ξέρουν τα παιδιά πόσο τυχερά είναι που σ΄ έχουν δάσκαλο;
ευλογία !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[Κατερίνα]

http://www.esnips.com/web/agiapetra

όσο για την Αγία Πέτρα τι να πω
η μαγεία η Πέτρας κι η μαγεία του λόγου σου και των μελωδιών σου
σ΄ ένα απίστευτο μουσικό έργο!!
δεν είναι μόνο σπάνιο το ταλέντο σου είναι κι αστείρευτο!!!

[ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ]

Μα τα καλώδια είναι χοντρά,
πόντους ογδόντα δυό
κι έχουνε ρίζα στο χαλί
και κλώνους στο μυαλό..
Πολύ καλό και με υπέροχα νοήματα !!!!!!

[M alive s]

Υγιείς σκέψεις που το ιδανικό ανταμώνουν,
ευαισθησία αποτυπώνουν,σφυγμούς ανεβάζουν.
Και στο φως οδηγούν.

[ermioni]

[Άγγελος Παπαγεωργίου]

Τα καψοσχολιαρόπαιδα:

χορταριασμένα οικόπεδα.

Θεοπαρατημένα.

Στραβομεγαλωμένα.

[Ειρήνη]

Και ΠΟΙΗΤΗΣ και ΔΑΣΚΑΛΟΣ με όλη τη σημασία!!!!!!!!!!

Εκτός από την αξία του ως ποίημα είναι και μάθημα  για γονείς και  δασκάλους!!!!

 

Να χειροκροτήσομε για άλλη μια φορά!!

[Κατερίνα]

σπέρνεις γραφές στον πίνακα

της γλώσσας αρχιφύλακα

και μέσα στα μαθήματα

κεντάς άγια ποιήματα!!!

 

προσκύνω Άγγελε