Συγχρονοι Εφιαλτες

[Ηρακλής βαϊτσαρας]

Μέσα σε τροχούς στριφογυρίζεις ανυπέρβλητος
Χωρίς τύψεις αλέθεις αλήθειες
Χαρίζεις δεκανίκια χάρτινα στα παζάρια και στις αγορές
Βουτάς στις λάσπες την αξιοπρέπεια και την κρεμάς στο τοίχο
Εμφιαλώνεις την βρομερή ανάσα σου και την πουλάς στους απελπισμένους
Τα βράδια τα πίνεις με το χάρο και την αυγή μακελεύεις ψυχές
Χωνεύεις τις σάρκες και ρεύεσαι ικανοποιημένος

Η νύχτα απ’ τις τσέπες σου ξεχειλίζει
Τα μαλλιά σου σκουπίζουν τους νεκρούς απ’ τους δρόμους
Κι όταν πέσει το λυκόφως στέκεσαι στη κορφή του λόφου περιμένοντας
Όλοι σε γνωρίζουν όλοι σου λένε καλημέρα και προσκυνούν
Ποιος είναι πιο άθλιος εσύ οι αυτοί?

Σύγχρονοι Εφιάλτες θέλουν να σου μοιάσουν
Γόνιμοι οι απόπατοι τελευταία
Με πολλά ονόματα είσαι γνωστός

Αλλά να θυμάσαι είσαι φαινόμενο των καιρών
Πλησιάζει η ώρα που ο χρόνος θα σε διαγράψει.

[ermioni]

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ ωραιο!!!

[NaTaSsA]

σοφό κλείσιμο!

[M alive s]

Σύγχρονος εφιάλτης
με σαφή προορισμό.
Διαγραφή,παραγραφή.