Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Στου ορίζοντα την άκρη 10

.....Συνέχεια

São Paulo

Στο κέντρο της υποδοχής όλοι μας στριμωγμένοι

στα χέρια τις βαλίτσες μας κι αυτοί μας ξεχωρίζουν

αλλού παν οι ανύπαντροι, αλλού οι παντρεμένοι

κι εκεί που θα κοιμόμαστε, ετούτοι καθορίζουν.

Πολλά κρεβάτια στη σειρά σε αίθουσα μεγάλη,

οι Έλληνες κι οι Ιταλοί, όλοι στον ίδιο χώρο

είναι και ένας Ισπανός και άλλοι δύο Γάλλοι

και είναι η παραμονή της νέας γης το δώρο

θα τρώμε, θα κοιμόμαστε και μέσα σ' ένα μήνα

θα πρέπει νάχουμε δουλειά και πόρους για να ζούμε,

να έχουμε προσαρμοστεί στη νέα μας ρουτίνα,

και να αδειάσει η γωνιά για άλλους που θα 'ρθούνε

αντάρτης κι ανυπάκουος σε όλη τη ζωή μου

μα τώρα συμμορφώνομαι με δίχως αντιρρήσεις

ακολουθώ τις εντολές και η επιλογή μου

δεν έχει άλλη διέξοδο, δεν βλέπω άλλες λύσεις.

Τρώω το φασολόριζο, μ' αρέσει δεν μ' αρέσει

και περιμένω στην ουρά για νά 'ρθει η σειρά μου

και πάντοτε υπάκουος χωρίς να πω μια λέξη,

αλλά το ίδιο κάνουνε, όλοι ολόγυρά μου

το βράδυ κάνουνε γιορτή και μας καλούνε όλους,

είναι το πρώτο βράδυ μας εδώ στη Βραζιλία

της νέας γης εκπρόσωποι τώρα μας βγάζουν λόγους

κι από τις λέξεις τις γνωστές έβγαλα την ουσία:

'εδώ τώρα που ήλθατε, εις το εξής θα ζήστε

κι οι πιο πολλοί θ' αφήσετε εδώ τα κόκαλά σας

για τούτο προσπαθήσετε για να προσαρμοστείτε

στη γη που σας φιλοξενεί εσάς και τα παιδιά σας'

Μπήκανε κάποιοι στο χορό, το γλέντι προχωρούσε

μα στο δικό μου το μυαλό στριφογυρνούν οι λέξεις

κι ο ίδιος μου ο εαυτός δεν θα το συγχωρούσε

λόγια που θεωρεί βαριά ν' αφήσω να τ' αντέξει

εγώ 'μαι πάντα λεύτερος, συμβιβασμούς δεν κάνω

και βρίσκω λύσεις εφικτές για κάτι που μ' αρέσει.

Δεν δέχομαι προσδιορισμούς για το πού θα πεθάνω

και όλ' αυτά δεν έχουνε με μένα καμιά σχέση

σήμερα δω, αύριο εκεί, ελεύθερος στον κόσμο

όπως μπορώ κι όπου μπορώ πάντα θα ταξιδεύω

και υπακούω μοναχά σε ένα μόνο νόμο

που καθορίζει η θεά, η φύση που λατρεύω

και όταν έρθει ο καιρός χωρίς κανένα φόβο

θ' αφήσω τη στερνή πνοή κάπου εις τον πλανήτη

μα δεν μπορεί κανείς να πει τον χρόνο και τον τόπο,

οι πιθανότητες πολλές που παίζονται στην τύχη.

Προβολές: 15

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 8 Νοέμβριος 2010 στις 19:10: έμεινα άφωνος Δημήτρη σε όλη τη δημιουργία σου και με τη στάση σου,
το λέει η ψυχή σου, πολύ θέληση για ζωή για να πας χαμένος, σε θαυμάζω.

καλό σου βράδι φίλε.

Σχόλιο από τον/την Αννέτα στις 8 Νοέμβριος 2010 στις 21:02: σήμερα δω, αύριο εκεί, ελεύθερος στον κόσμο

όπως μπορώ κι όπου μπορώ πάντα θα ταξιδεύω

και υπακούω μοναχά σε ένα μόνο νόμο

που καθορίζει η θεά, η φύση που λατρεύω

Καταπληκτικό!!!

καλησπέρα

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 9 Νοέμβριος 2010 στις 0:19: Συναρπαζει!!!
καλησπερα Δημητρη

Σχόλιο από τον/την Αρτέμης Αξαρλής στις 9 Νοέμβριος 2010 στις 13:00: Δημήτρη κατάφερες να... αποκομίσεις με πόνο ψυχής πλούσιες εικόνες της ξενητειάς και μας τις καταγράφεις έξοχα. Εμείς εδώ θαυμάζουμε μόνο τις μελαμψές βραζιλιάνες και το καρναβάλι. Μπράβο φίλε μου .

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 10 Νοέμβριος 2010 στις 0:17: σίγουρα ενδιαφέρον!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 10 Νοέμβριος 2010 στις 0:29: εγώ 'μαι πάντα λεύτερος, συμβιβασμούς δεν κάνω

και βρίσκω λύσεις εφικτές για κάτι που μ' αρέσει.

Δεν δέχομαι προσδιορισμούς για το πού θα πεθάνω

και όλ' αυτά δεν έχουνε με μένα καμιά σχέση

Αυτό το έχω καταλάβει Δημήτρη....!!!!

Καταπληκτικό το όλον!!!