Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ο ΡΟΚΑΣ

(χιουμοριστικό παιγνιώδες στιχούργημα)

Ο ροκάς

Εγώ δεν ήμουνα ροκάς

Μα σαν μου είπες μ’ αγαπάς

Τα λαϊκά παράτησα

Κι εκεί ‘ναι που την πάτησα.

Το Σακαφλιά απαρνήθηκα

Μαζί σου σαν κοιμήθηκα

Ξύπνησα Τζίμυ Χέντριξ

Και γέλαγαν οι πέριξ

Που μ’ έβλεπαν μαζί σου

Και μου ‘λεγαν κουνήσου

Κουνήσου μάγκα αλά ροκ!

Και μ’ έγραψαν σε μαύρο μπλοκ.

Μου ‘φυγε όλη η μαγκιά

Στέκι δεν βρίσκω πουθενά

Και διάλεξες την ώρα

Κι εσύ να φύγεις τώρα.

Μου ‘φυγε όλη η μαγκιά

Μου έφυγες και συ κρυφά

Μου έμεινε η ρετσινιά

Να με φωνάζουνε ροκά

Προβολές: 36

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 4 Ιούλιος 2010 στις 21:11

Σχόλιο από τον/την Αντώνης Γιάγκος στις 4 Ιούλιος 2010 στις 22:13: Μια φορά κουνήθηκα
και παρεξηγήθηκα!
Τώρα το ξανασκέφτηκα,
κι όντως σοβαρεύτηκα.
Δεν ξανακουνιέμαι ,
ούτε και ξεγελιέμαι,
-σαφώς δεν παρασύρομαι-
αλλά διαμαρτύρομαι,
γιατί εγώ δεν φταίω,
-ειλικρινά το λέω-
ο έρωτας τα φταίει
κι η φωτιά που καίει
μέσα στα σωθικά μου
για μια γλυκειά μικρούλα
μοντέρνα και ροκούλα!

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 4 Ιούλιος 2010 στις 22:33: Πολυ ωραιο και μαγκικο!!!

καλησπερα

Σχόλιο από τον/την Αντώνης Γιάγκος στις 4 Ιούλιος 2010 στις 22:44: Ευχαριστώ, Σπαρτινέ! Χαίρομαι που σου αρέσει! Καλό βράδυ!

Σχόλιο από τον/την Αντώνης Γιάγκος στις 5 Ιούλιος 2010 στις 13:29: Χα χα χα! - Αν δε σε κάνει φλώρο, εμένα να μη με λένε Μεμά!

Ταιριάζει ακριβώς στην περίπτωση! Ευχαριστώ, φίλε Κανταδόρε!