ΝΤΥΣΕ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ Μ’ ΑΥΓΗ (2o βραβείο σε Παγκόσμιο φεστιβάλ της International Art Society έτους 2009)

[ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ]

Το όνειρο που έκρυψες σ’ απόκρυφα σοκάκια ,
σ’ ένα λαβύρινθο ψυχής κι ανήλιαγα δρομάκια ,
σαν το πιο μύχιο μυστικό , μη προδοθεί φοβάσαι ,
λες πως δεν το ‘χες δει ποτέ – τάχα δεν το θυμάσαι .
Ρεφ.
Στον ήλιο στον αυγερινό
και σε γαλάζιο ουρανό ,
ντύσε το όνειρο μ’ αυγή
κι άστο σεργιάνι για να βγει .

Τις πεθυμιές που γέννησε , τούτο το όνειρό σου ,
που έπνιξε , να μη φανούν , περήφανο το εγώ σου ,
που το ‘συρες στα χώματα , στης λήθης τις πλατείες ,
που το ‘στειλες εξόριστο , σε άδειες πολιτείες ,
Ρεφ.
Στον ήλιο στον αυγερινό
και σε γαλάζιο ουρανό ,
ντύσε το όνειρο μ’ αυγή
κι άστο σεργιάνι για να βγει .

Το όνειρο που έκρυψες , δίχως να το ρωτήσεις ,
με μύριες αναπάντητες , για σένα ερωτήσεις ,
θα σου ματώνει τη καρδιά , που ‘χεις φυλακισμένο
κι απ’ το περήφανο εγώ , το έχεις προδομένο .
Ρεφ.
Στον ήλιο στον αυγερινό
και σε γαλάζιο ουρανό ,
ντύσε το όνειρο μ’ αυγή
κι άστο σεργιάνι για να βγει .

[M alive s]

Προτροπή για ανάταση.
Ξεχασμένων πόθων.
Θαμένων ονείρων.

[Charis]

Πένα με βαθειά σκέψη, αγαπητέ Γιάννη και χαίρομαι γι' αυτό. Για τα υπόλοιπα, με κάλυψαν οι φίλοι που προηγήθηκαν!