Νύχτα.! πάρε με αγκαλιά, διώξε τον πόνο μακρυά....

[Στιχοπλάστης]

Μέρα σκληρή, λούκι ζωή,
πρόβατο στο κοπάδι.
Χαμένος μές 'τη φυλακή
με το 'εγώ' ρημάδι.

Σπίτι μου είναι ο καημός
κι ο πόνος μου τραγούδι,
ανέλπιστος αναπαμός,
της νύχτας το λουλούδι..

Παρηγοριά μου μοναχή
να πέφτει το σκοτάδι.
Η μέρα βασανιστικά
έφυγε, είναι βράδυ..

Νύχτα όμορφη, γλυκιά,
της λησμονιάς μητέρα,
βρίσκω σε σένα τη στοργή,
που έχασα τη μέρα.

Νύχτα αδέλφι της ψευτιάς,
μα τόσο αληθινή...,
αφέντρα της ξεδιαντροπιάς,
φαντάζεις μαγική....

Ψυχή που συγκλονίζεσαι,
μυριοδυστυχισμένη,
άλλο μην βασανίζεσαι.
Νυχτιά σε περιμένει...

[agrafos]

υπεροχο