O μεγάλος ποταμός εκτός από κροκόδειλους ,είχε και δυνατά
ρεύματα,που μπορούσανε να τουμπάρουν τα πάντα, ακόμα και καλαθούνες με κοπανατζίδικα μωρά.
Όμως για καλή τύχη του Εβραιόπουλου και επειδή είχε μεγάλο βίσμα στον Ιαχβέ ,η καλαθούνα την άραξε νωχελικά μπροστά στην σειζ λόγκ μιας Αιγύπτιας πριντζηπέσας, που εκείνη την ώρα έκανε ηλιοθεραπεία στην όχθη του ποταμού.Ήτανε μάλιστα και κόρη του Φαραώ, αλλά ανόματη Ιστορικά.
Ας την ονοματίσουμε λοιπόν Ταραμή, για να μη την εντάξουμε στις γνωστές άγνωστες ,μιας και δεν φορούσε μάσκα αλλά μάσκαρα.
«Τί τσιρίζει στο ποτάμι μωρή?» φώναξε κάποια στιγμή νευριασμένη στον ευνούχο της τον Χαμίν , που φρόντιζε να διώχνει τις αλογόμυγες,πάνω απ το ξεροψημένο της κορμί .
«Κάποιο μυξιάγικο Μεγαλειοτάτη,απ αυτά που γίχνουμε στους κγοκόδειλους για ογ ντέβγ»,ψέλλισε εκείνος κάνοντας μια δουλοπρεπή υπόκλιση μπροστά της.
«Για μάζεψε το με την απόχη ,για να δούμε τι θα δούμε !»του είπε με αυστηρό ύφος.
Πράγματι ,ο Χαμίν,χωρίς δεύτερη κουβέντα ,έσπευσε κουνώντας με θηλυπρέπεια τους γοφούς του να εκτελέσει την εντολή της.
«βγωμάειιιιι» φώναξε κρατώντας με αηδία την μύτη του, καθώς ξενέριζε την καλαθούνα με την απόχη.
«Μπάς και είναι κανένα μούλικο δικό μας ?»ρώτησε η πριντζηπέσα, καθώς εκείνος ξετύλιγε με μύριες προφυλάξεις τις φασκιές του.
«Μπά, έχει πεγιτομή στο πουλάκι του», φώναξε εκείνος αποστρέφοντας τα ηλίθια μάτια του με τις έντονα χρωματισμενες σκιές πάνω απ τα βλέφαρα του.«Το ξεπετσιάσανε οι βαγβαγοι !»
Όμως η Ταραμή,δεν τα έχασε και έσπευσε να το σηκώσει στα χέρια της.
«Είναι αρσενικό κι ας είναι Εβραιόπουλο,θα το κρατήσω !»φώναξε χαρούμενα ,δίνοντας του την εντολή να ξετρυπώσει τη μάνα του για να το βυζάξει.
Όμως δεν χρειάστηκε, γιατί παρουσιάστηκε φάντης μπαστούνι μπροστά της η αδελφή του, που παρακολουθούσε την ρότα της καλαθούνας μέχρι τον τελικό προορισμό της.
συνεχίζεται
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά