Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Λιμάνι

Της ζωής μου ο δρόμος
σε λιμάνι χαμένο
μ’ έβγαλε διψασμένο

Σ’ αυτό το μουράγιο
την καρδιά με κουράγιο
γιομίζω

Με ευχές στις πληγές
να γλυκαίνουν το πόνο
και το βλέμμα καθάριο

Καρτερώντας το πλοίο
Με αλήθειας φορτίο
Σε μια θάλασσα ψέμα

Θησαυρός στη ψυχή
Που την ώρα προσμένει
Ν’ ανταλλάξει φορτίο

Την αγάπη να δώσει
Την αλήθεια να πάρει
Απ’ του κόσμου το πλοίο

Δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες
Αλλά πολύ καλοί για επαναστάτες
Βαστάτε γερά…
Πάμε γι’ άλλα…

Φιλούθκια.

Προβολές: 28

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 20 Μάρτιος 2010 στις 23:15: Πάμε!

ωραίος!!!

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 21 Μάρτιος 2010 στις 1:30: ραντεβού στους δρόμους λοιπόν

πάμε!!!

Σχόλιο από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 21 Μάρτιος 2010 στις 10:19: Με ιδανικά και όνειρο
Μπράβο Ηρακλή

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 21 Μάρτιος 2010 στις 17:38: Πολυ ωραιο!!!
καλησπερα

Σχόλιο από τον/την Χωρολάτρης στις 21 Μάρτιος 2010 στις 23:54: Κατά έναν παραξενο τρόπο είχα σκεφτεί το ακριβώς αντίθετο..οτι δηλαδή "δύσκολοι καιροί για επαναστατες ,αλλά πολύ καλοι για πρίγκηπες"
Ο κοφτός τρόπος του ποιήματος σου δικαιώνει και τους δύο..

Σχόλιο από τον/την M alive s στις 22 Μάρτιος 2010 στις 15:14: Πύλη εισόδου ή εξόδου το λιμάνι,
κυριολεκτικά και μεταφορικά,
τις αισθήσεις εμποτίζει με την αύρα των ανοιχτών θαλασσών και των κυμάτων.