Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Κάθε π'ανοίγω την καρδιά

Κάθε π'ανοίγω την καρδιά
δακρύζω και ματώνω
κρυφό θεριό η μοναξιά
στο βλέμμα της παγώνω

Γι'αυτό θα φύγω στα βουνά
σκοτούρες να μην έχω
να έχω φίλους τα πουλιά
με τ'όνειρο να τρέχω

Και σένα έρωτα φονιά
που με πονάς τα βράδια
κατάρα σού'ριξα βαριά
να ζεις μες τα σκοτάδια

Θα ψάξω νά'βρω το θεό
και θα μιλώ μαζί του
για να ξεχνάω τον καημό
με την υπομονή του

© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)

Προβολές: 22

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την NaTaSsA στις 14 Φεβρουάριος 2009 στις 18:56

Σχόλιο από τον/την NaTaSsA στις 14 Φεβρουάριος 2009 στις 18:57

Σχόλιο από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος στις 14 Φεβρουάριος 2009 στις 21:49: Γι'αυτό θα φύγω στα βουνά
σκοτούρες να μην έχω
να έχω φίλους τα πουλιά
με τ'όνειρο να τρέχω

ΚΑΛΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ...

Σχόλιο από τον/την Helene52 στις 14 Φεβρουάριος 2009 στις 22:00: Τ έ λ ε ι ο !!!!!!!! Καλό σου βράδυ οικοδεσπότη μας

Σχόλιο από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 15 Φεβρουάριος 2009 στις 15:21: Πολύ ωραίο Γιώργο, καλημέρα!!!

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 15 Φεβρουάριος 2009 στις 15:21: πανέμορφο, αλλά μέχρι να φύγουμε στα βουνά,
ας κουνάμε και το χεράκι μας κι ο Θεός βοηθός μας.
χαιρετισμούς πατρίδα!