Κατάσκοποι...

[Στιχοπλάστης]

'

Κατάσκοποι σαν τη γριά στο παραθύρι

σε κάθε βήμα και στιγμή μας παρακολουθούν,

τους έχει γίνει εμμονή και ψωμοτύρι

όπου κι αν είμαστε από κοντά ν' ακολουθούν.

Τα κακιασμένα μάτια τους ελέγχουν

κάθε μας κίνηση και κάθε μας γραφτό,

ολονυχτίς τσεκάροντάς μας ρέγχουν

με τις σκιές τους παίζουνε κρυφτό...

Κλέβουν 'μωρά' που βγαίνουν στον αέρα

αγνές που έχουν και αμόλυντες ψυχές,

ας ήταν άλλου γιός η θυγατέρα

δεν ξέρουνε..., δεν έχουν νιώσει ενοχές...

Οι μαύρες τους ψυχές δεν ησυχάζουν

ποτέ τους δε χορταίνουν το κακό,

όσοι τους ζούν από κοντά αναγουλιάζουν,

τρέφουν κακία..., μα τι μίσος μανιακό !

Όμως εμείς διαλέγουμε καρδιά μεγάλη

πάντα χαμόγελο,και του ήλιου φως...,

η αγάπη μάθαμε λυγά τ' ατσάλι

κι ο εγκρατής, το ξέρουμε, είναι σοφός...

.

[Παντελής]

και κάνουνε τους μορφωμένους μα έχουν τη τύφλα τους,
σκοτώνουν και τη μάνα τους για τον παρά, ο Θεός να σε φυλά από την ανάγκη τους.

Καλό Πάσχα φίλε Γιάννη τραγουδοποιέ.

[Κώστας]

'σ' ωραίος κι όχι άσκοπος
και ...βράζει* ο κατάσκοπος

* απ' το κακό του

[Γιάννης Ποταμιάνος]

Και τα δύο είναι πολύ ωραία !!!!
Καλό Πάσχα Γιάννη