Παιδιά, ετοιμάζω τη νέα μου ταινία κι είμαι πολύ χαρούμενος !
Παραγωγούς ηύρα.Είναι αυτοί που φκιάνουν τα βρακιά ΑΤΘΙΣ και ΜΙΝΕΡΒΑ..
Η ταινία θα 'χει τίτλο :
"Γάμαγε εν τάχει
και τον λέγαν' Χάχη !"
Του τα 'πα και του Χάχη, εν τάχει, με σχόλιο-πρόταση...
Άλλωστε αυτός μου 'δωκε και την ιδέα, με τη φωτογραφία του στη θάλασσα.
Χάχη, σου τα 'πα :Aμα σου σηκώνεται καλά, σε βάνω πρωταγωνιστή. Ειδάλλως θα σε χώσω σε κάτι σκηνές με αγκούρια,δονητές κ.λ
Ιδέες για το σενάριο, πολλές.
Καταθέτω μερικές :
Είναι μια σκηνή, όπου πηδάω εγώ ατομικά σαν Κώστας (ή ο Χάχης άμα μπορεί) 4 ζωντοχήρες ΜΑΖΙ.Τις πηδάω μαζικά και συγχρονισμένα/σποραδικά κι επαναλαμβανόμενα, δηλαδή.Θα δω πώς.Μπορεί "πολυκατοικίσια".Να τις έχω δηλαδή, τη μία πάνω από την άλλη.Την πρώτη κάτω-κάτω, να γλείφει ο αφαλός της πάτωμα.Τη δεύτερη αποπάνω της , πεσμένη στα τέσσερα σαν σκύλα.Την τρίτη αποπάνω της σαν κινέζικο τσίρκο και την άλλη να κρεμαντζλιέται απ' το πολύφωτο.Μπορεί να 'χω και γερανό να κρεμάσω και πέμπτη ζωντοχήρα...Θα δω και τι λεφτά μπορεί να δώκει ο παραγωγός...
Τις πηδάω λοιπόν ανελέητα, εγώ σαν Κώστας ατομικά...
Αφού τις σιάζω και τις τέσσερις, γέρνω ικανοποιημένος στο πλάι κι ανάβω Μάρλμπορο και λέω στη μία απ' τις 4 ζωντοχήρες, που τη λένε Λιλή :
-Μπορεί να 'γδαρα την ψωλή,
αλλά σας ξέσκισα, Λιλή!
Καπάκι, εκεί, και με αφορμή τη λέξη-κλειδί "έγδαρα", μπαίνει στο πλάνο η Έλλη που γράφει εδώ μέσα ποίματα και απαγγέλνει αυτό το τελευταίο της ποίμα με τίτλο
"Γδαρμένος ο Φτερωτός Έρως"....
Άλλη ιδέα :
Eγώ πάλι σαν Κώστας, είμαι γλωσσολόγος-φιλόλογος καθηγητής πανεπιστημίου κι επισκέπτομαι κολλέγιο θηλέων στις Η.Π.Α στο Πούτσμπουργκ.Το Πίτσμπουργκ δηλαδή, που για τις ανάγκες της ταινίας θα ονοματίζεται στα σχετικά πλάνα ως Πούτσμπουργκ. Εκεί λοιπόν, μαθαίνω τις Αμερικανιδούλες για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, τη γλώσσα μας κ.λ κ.λ.
Σ' ένα σχετικό πλάνο λοιπόν, είμαι εγώ στο κρεβάτι μαζί με μια ξανθούλα γύρω στα 20 και την χαϊδεύω εγώ σαν Κώστας ατομικά.
Καθώς λοιπόν φτιάχνομαι και σηκώνεται σιγά-σιγά το μαντζαφλάρι μου, η γκομενίτσα η αμερικανιδούλα, η οποία υποτίθεται ότι έχει αρχίσει να ψιλομαθαίνει ελληνικά, αρχίζει να διαβάζει πάνω στο ολοένα μεγενθυνόμενο εργαλείο μου, πρώτα τη λέξη
"Κώτσιος".Μετά από κάνα πεντάλεπτο μπαλαμούτι που της κάνω πάντα εγώ σαν Κώστας ατομικά, διαβάζει πάνω στο σταθερά μεγενθυνόμενο πράμα μου και τις επόμενες λέξει "ο άπιαστος γαμιάς".Και ακολούθως, μετά από γλείψιμο που της κάνω εγώ σαν Κώστας ατομικά πάντα, η αμερικανιδούλα διαβάζει και την τελευταία φράση "απ' τη Ζάτουνα".
Όλο μαζί δηλαδή, θα λέει "Κώτσιος ο άπιαστος γαμιάς απ' τη Ζάτουνα".
Μόλις λοιπόν διαβάσει σπαστά η αμερικανιδούλα "-Κώτσιος ο άπιαστος γαμιάς απ' τη Ζάτουνα", καπάκι τής λέω εγώ :
-Εγώ 'μαι ο άπιαστος γαμιάς
ο Κώτσιος απ' τη Ζάτουνα,
που πλένω αρχίδια και ψωλή
με δέκα μοσχοσάπουνα.
Όλο αυτό θα μου το 'χει γράψει ο Μαράκος που 'ναι και σκιτσογράφος, σαν τατουάζ ψηλά στο πέος, απ' το όσχεο και πάνω, μέχρι τη ρίζα της βαλάνου.Λέω να 'χει φκιάσει και μαιάνδρους δεξιά-αριστερά, βέβαια και μπορεί να 'χει ζωγραφίσει κι ασπίδες, ακόντια, το ρόπαλο του Ηρακλή, την περικεφαλαία της θεάς Αθηνάς ή του Κολοκοτρώνη κ.λ
Ακούω ιδέες, προτάσεις κ.λ. για το σενάριο κι όχι μόνο.
Το καστ είναι ανοιχτό ακόμα.
Σίγουρος είναι ο Χάχης, που τιμής ένεκεν που μου 'δωκε και την ιδέα, θα παίξει όποιο ρόλο θέλει, αρκεί να του σηκώνεται βέβαια, αλλιώς θα τον χώσω όπως είπα σε καμιά σκηνή με αγκούρια, δονητές κ.λ ή θα τον βάλω μπούμαν, φροντιστή κ.λ στην ταινία.
Σίγουρη κι η Έλλη με την απαγγελία του γδαρμένου έρωτα, στη σκηνή που πελεκάω εγώ σαν Κώστας ατομικά, τις 4 ή 5 ζωντοχήρες....
Το Μαράκο, λόγω που μοιάζει και λίγο στον Κραουνάκη, μπορεί και να του δώκω ρόλο-έκπληξη...Θα δω...Πολλά σκέφτομαι..Εδώ είμαστε...Ακούω προτάσεις...
Eπίσης, άλλη μια σκηνή που μόλις σκέφτηκα :
Είναι σ' ένα πλάνο ο Χάχης .Mόλις έχει ξετινάξει στον πούτσο (ή τις έχει ικανοποιήσει με δακτυλική διείσδυση..ανάλογα τι θα μπορέσει..θα δούμε...) τις τρεις φτωχές αλλά μουνάρες κόρες του ψαρά του μπαρμπα-Νώντα που 'χει την καλύβα του δίπλα στη θάλασσα και βγαίνει βρεγμένος σαν το γατσί απ' το νερό και τραγουδά χαρούμενος, παίζοντας ΚΑΙ μπαγλαμαδάκι :
-Όταν κολυμπώ στον Πόρο,
ξετινάζομαι στον πόρδο
κι άμα μπω στη Φρεατύδα
μού παγώνουνε τ' αρχίδια !
Tσακ ! εδώ βγαίνει απ' το βυθό ή πίσω από μια παλιά μαούνα, ο Μαράκος που είναι ντυμένος Ποσειδώνας !
Με τρίαινα, γένια κ.λ..
Όπου λοιπόν,λέει ο Ποσειδώνας-Μαράκος, σε αυστηρό τόνο στο Χάχη :
- Άχρηστε ! Άμυαλε θνητέ !
Πώς δεν το πήρες είδηση :
Eχέστηκες ! Ο κόλος σου
έπαθε διαπίδυση !
Καπάκι εδώ, μπαίνει στο πλάνο η Έλλη κι απαγγέλει το πρόσφατο ποίμα της Ενδοκόσμια διαπίδυση ....
Έτσι λέω να κυλήσει η ταινία.Να 'χει μέσα ΚΑΙ ποίηση (το τετράστιχο του Κώτσιου με τα 10 μοσχοσάπουνα) ΚΑΙ σκίτσα (Μαράκος με επιγραφές,ακόντια και μαιάνδρους επί ψωλής) ΚΑΙ ζωολογία (βόιδι στο νερό, φώκια με μολύβι) κ.λ
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά