Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Εγώ=Eσύ

Αν ήμουν αετόπουλο θα ήσουν η φωλιά μου,
μικρό καρδερινόπουλο θα ήσουν η λαλιά μου.

Βροχούλα αν γινόσουνα θα ήμουνα το χώμα,
ζωγράφος εάν ήμουνα θα ήσουνα το χρώμα.

Αν ήσουνα τετράδιο θα ήμουνα η πένα,
να γράφω λόγια ερωτικά συνέχεια για σένα.

Αν ήσουνα βουνοκορφή θα ήμουνα το χιόνι,
που μέσα σου θα χάνονταν, σαν άρχιζε να λιώνει.

Εγώ ίσον Εσύ, κι αυτό μόνο μας φτάνει,
κι o ένας τον άλλον θ’ αγαπά μέχρι που να πεθάνει.

Προβολές: 28

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 30 Δεκέμβριος 2008 στις 21:41: "Αν ήσουνα βουνοκορφή θα ήμουνα το χιόνι,
που μέσα σου θα χάνονταν, σαν άρχιζε να λιώνει."

Γιάννη, σκέτο μέλι!!!

Σχόλιο από τον/την Λέλια στις 30 Δεκέμβριος 2008 στις 23:37: Εγώ ίσον Εσύ, κι αυτό μόνο μας φτάνει,
κι o ένας τον άλλον θ’ αγαπά μέχρι που να πεθάνει.

¨ολο είναι όμορφο... μιλάει... για έναν κόσμο
που όλοι γνωρίζουμε καλά.. τον έρωτα τον παντοτινό