Η αύρα της σιωπή σου με ξυπνά
Και νιώθω τ’άρωμά σου να με πνίγει
Το βλέμμα στο δωμάτιο γυρνά
Κι η μοναξιά μου πάλι με τυλίγει

Η σκέψη μου ποτέ δεν σε ξεχνά
Κρυμμένο μυστικό μες το μυαλό μου
Ούτε λεπτό μακριά σου δεν περνά
Και σ’αγαπά όπως τον εαυτό μου

Το όνειρο με πάει και με φέρνει
Στο αστέρι π’αγαπάει η καρδιά
Ο έρωτας απρόσμενα με σέρνει
Στ’απέραντο κενό κάθε βραδιά

Η αύρα της σιωπή σου με ξυπνά
Κι ανοίγω της ψυχής το παραθύρι
Μα μπαίνει μέσα μόνο ερημιά
Και στήνει ο καημός μου πανηγύρι


© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)

Προβολές: 53

Σχόλιο από τον/την γκατλούλα στις 4 Σεπτέμβριος 2010 στις 23:32
Κι εσύ βγάλε καμιά φωνή
αγαπητέ Στρατάρχα
γιατί με βλέπω σύντομα
να γίνομαι ανάρχα.

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services