Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Δυο πεθαμένοι ποιητές

Δυο πεθαμένοι ποιητές,
κάτσαν' στο Σύνταγμα προχτές
κι ένα εικοσάχρονο ουρί,
τους σέρβιρε καφέ βαρύ...

Είχαν τα γένια ως τη γη,
γκρεμούς στο μάτι το βαθύ
κι ένα φεγγάρι στα μαλλιά,
που 'φεγγε μες στη σκοτεινιά!

Κάποια τσιγγάνα ύφανε
τα λόγια όλα που είπανε...
Τα 'φκιασε μωβ πουκάμισο,
πανάκι για την άβυσσο!

Κατά τις δώδεκα παρά,
πριν γίνουν κάτασπρα πουλιά,
γενναίο αφήσαν' μπουρμπουάρ
κι έφυγαν μ' ένα "-Ωρεβουάρ..."

Απάνω από τον Υμηττό,
κλαψανε μ' αναφιλητό,
για το φεγγάρι το θολό,
για της ασχήμιας τον καιρό...

Εφτά τρελοί μαζέψανε
τα δάκρυα που πέσανε,
νεράκι για την άβυσσο,
πηγή για τον Παράδεισο...

Α.Π

Προβολές: 235

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 7 μέλη

Σχόλιο από τον/την Αννέτα στις 2 Απρίλιος 2010 στις 20:01: Εφτά τρελοί μαζέψανε
τα δάκρυα που πέσανε,
νεράκι για την άβυσσο,
πηγή για τον Παράδεισο...

Ανεπανάληπτο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 2 Απρίλιος 2010 στις 23:23: Απάνω από τον Υμηττό,
κλαψανε μ' αναφιλητό,
για το φεγγάρι το θολό,
για της ασχήμιας τον καιρό...

Κι εγώ εδώ "καθυστερώ"
δεν το περνάω στο φτερό
γιατ' είναι βλέπεις φοβερό!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 3 Απρίλιος 2010 στις 0:54: ....πηγή για τον Παράδεισο...
είναι αυτό που διάβασα.
η έμπνευση σ΄όλο της το μεγαλείο!!!!!

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 6 Απρίλιος 2010 στις 11:07

Σχόλιο από τον/την μεσημβρινή ραστώνη στις 26 Ιούνιος 2010 στις 14:40: Aπάνω από τον Υμηττό,
κλάψαν' πικρά για το λαό...

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 26 Ιούνιος 2010 στις 17:18: Ούτε μεσημβρινή ,ουδέ νυχτερινή ραστώνη είσαι εσύ. Μαζεύεις δάκρυα των άσχημων καιρών και κάνεις ισχυρό μπετόν να χτίσεις τον Παράδεισο.Μνήσθητι τους πεζοπόρους ποιητές όταν ολοκληρώσεις το έργο σου .