Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

ΔΙΚΗ ΣΟΥ Η ΠΡΟΣΒΟΛΗ

Αφού μ’ αντιμετωπίζεις,
όλο με προκατάληψη,
θα πάω να μεταλάβω,
τη θεία μετάληψη.

Κι ίσως συγχωρηθούν,
τα βαριά μου κρίματα,
σένα πως να σε λυπηθούν,
δάχτυλο βάζεις στα στίγματα.

Αυτό το έργο βλέπω,
χρόνια σε επανάληψη,
κι έπαψε να με τρομάζει,
πια η εγκατάλειψη.

Κι ίσως κάποια ανατολή,
κόψω τα παραστρατήματα,
είναι δική σου η προσβολή,
π' έχεις ρηχά συναισθήματα.

+9/6/010

Παντελής

Προβολές: 17

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 10 Ιούνιος 2010 στις 19:08: Φοβερο!!!!
καλησπερα Παντελη

Σχόλιο από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 10 Ιούνιος 2010 στις 20:15: Πολύ ωραίο Παντελή
με βαθιά τα δικά σου συναισθήματα
Καλό βράδυ

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 11 Ιούνιος 2010 στις 2:14: Μοναδικός πάντα και μεταξύ μας, χωρίς παραστρατήματα,

Μεγάλο στιχουργικό ταλέντο!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 11 Ιούνιος 2010 στις 2:14: Αυτό το έργο βλέπω,
χρόνια σε επανάληψη,
κι έπαψε να με τρομάζει,
πια η εγκατάλειψη.!!!!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 11 Ιούνιος 2010 στις 10:40: Είναι ανάγκη ν` ανασυνταχτούμε σε δρόμους ειλικρινείς , για να μην αισθάνεται κανένας προδομένος, ανασφαλής και εγκαταλημμένος.Πολύ ωραία γράφεις.
Τάσος