Αν να διαλέξω μπόραγα...

[Στιχοπλάστης]

'

Ποιά είναι η καλύτερη στιγμή για να πεθάνεις,

να πάψεις σ' αυτή τη ζωή να είσαι πεχλιβάνης;

Πως θά 'θελες να ήτανε η μέρα που θα φύγεις,

η ημέρα που Αχέροντα και την ψυχή σου σμίγεις;

Νά 'τανε μιά ηλιόλουστη μέρα του Ιουνίου;...,

μέσα στην άπλα του φωτός τ' άστρου του αιωνίου;

Νά 'τανε ένα πρωινό της άνοιξης, τ' Απρίλη,

λίγο πρίν τ' άστρο της ζωής μίαν ακτίνα στείλει;

Η νά 'ταν βαρυχειμωνιά, σκότος με καταιγίδα,

όπου θανάτου άγγελος με τ' Άδη τη σφραγίδα,

γυρνά στις φτωχογειτονιές, στα χαλασμένα σπίτια

για να χτυπήσει αδιάκριτα ανθρώπους η σπουργίτια;

Θέλω νά 'ναι φθινόπωρο στα τέλη Σεπτεμβρίου

μπορεί κι αρχές του βροχερού, άστατου Οκτωμβρίου,

νά 'ναι αργά τ' απόγε'μα στου ησυχασμού την ώρα

να 'ρθούνε σύννεφα βαριά, μαύρα, μαντατοφόρα...

Ν' αρχίσει δυνατή βροχή, χοντρές να ΄ναι οι στάλες

κι ύστερα να γενή ψιλή, με ρυθμικές ψιχάλες...,

να με ζαλίσει ο καιρός, να πω την προσευχή μου,

στον ύπνο νά 'ρθει ο θάνατος, να πάρει την ψυχή μου...

.

[Αννέτα]

Ν' αρχίσει δυνατή βροχή, χοντρές να ΄ναι οι στάλες
κι ύστερα να γενή ψιλή, με ρυθμικές ψιχάλες...,
να με ζαλίσει ο καιρός, να πω την προσευχή μου,
στον ύπνο νά 'ρθει ο θάνατος, να πάρει την ψυχή μου...

Καταπληκτικό!!!

[ermioni]

Φοβερό!!!
Έγραψες!!!