Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

ΑΓΝΩΣΤΕ ΦΙΛΕ

Άγνωστε φίλε

Άγνωστε φίλε
Είχα χορέψει μ’ένα χάρτινο ήλιο
Ήρθες και μου’πες τη δική σου αλήθεια
Σκέφτηκα ο θάνατος δεν είναι κοντά μου
Άγνωστε φίλε

Άγνωστε φίλε
Ήρθες πρωί στο κατώφλι του νου μου
Μα ούτε κουβέντα σου δεν λες να μου ρίξεις
Πόνος ξεφεύγει απ’το στεγνό μου κεφάλι
Άγνωστε φίλε

Άγνωστε φίλε
Τρέχω στις άκρες του παράξενου δρόμου
Μόνος να αρπάξω μια καλύτερη μέρα
Νιώθω ντροπή που με πίκρανα απόψε
Χρέος τιμής σ’ένα παλιό μου αντίο
Άγνωστε φίλε

Άγνωστε φίλε
Μάτια κλεισμένα σε ακανόνιστο κύκλο
Σώμα θαμμένο κι από πάνω ένας βράχος
Όνειρα ψεύτικα χτισμένα σε λάθη
Άγνωστε φίλε

Άγνωστε φίλε
Ένα ταξίδι να μπορούσα να κάνω
Σε κόσμους ψεύτικους θαμμένους στη λήθη
Γεμάτους θάλασσες χαράδρες ποτάμια
Άγνωστε φίλε

Άγνωστε φίλε
Τρέχω στις άκρες του παράξενου δρόμου
Μόνος να αρπάξω μια καλύτερη μέρα
Νιώθω ντροπή που με πίκρανα απόψε
Χρέος τιμής σ’ένα παλιό μου αντίο
Άγνωστε φίλε

Προβολές: 32

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 12 Οκτώβριος 2010 στις 15:24: Τρέχω στις άκρες του παράξενου δρόμου
Μόνος να αρπάξω μια καλύτερη μέρα
Νιώθω ντροπή που με πίκρανα απόψε
Χρέος τιμής σ’ένα παλιό μου αντίο
Άγνωστε φίλε
Πανεμορφο τραγουδι!!!
Γεια σου Κλεαρχε

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 12 Οκτώβριος 2010 στις 16:51: Πολύ ωραίο απ' την καρδιά σου,
άγνωστε φίλε...

.

Σχόλιο από τον/την ΚΛΕΑΡΧΟΣ στις 12 Οκτώβριος 2010 στις 17:16: Eυχαριστώ Άγνωστοι φίλοι μου....

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 12 Οκτώβριος 2010 στις 21:04: άγνωστε φίλε, λέμε εμείς θα σώσουμε το κόσμο,
για αυτό πηγαίνουμε κατά διαβόλου.

καληνύχτα Κλέαρχε με όση καρδιά έχω.