Κάποιος κάπου κάποτε

         ηρθε να με δει.

Δεν ζητούσε τίποτε

         μου 'δωσε ενα κλειδί.

Το Κλειδί που άνοιγε

         του κόσμου τις καρδιές

Μα μετά δεν έκλειναν

         οι πόρτες οι βαριές...

Και από τότε έβλεπα:

         ατέλειωτη χαρά,

πόνο, αγάπη, ψέμματα,

         τη ζήλια - καθαρά.

Κάποιοι θυμωμένοι,

         κάποιοι σκεπτικοί,

Και ερωτευμένοι,

         και αγχωτικοί.

Μου αποκαλύπτονταν

         κρυμμένα μυστικά,

Με 'ριχναν τα κύματα

         συναισθυματικά.

...και της ψυχής μου τέντωσε 

         κι έσπασε η χορδή...

Σε κάποιον κάπου κάποτε

         επέστρεψα το κλειδί.

Προβολές: 118

Σχόλιο από τον/την Nefeli riga στις 10 Δεκέμβριος 2019 στις 22:22

Α..!!!!ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ

Αλλιώτικο, και θέλει να πει πολλά. !

ΜΠΡΑΒΟ.!

Σχόλιο από τον/την Mar Tim Ar στις 31 Ιανουάριος 2020 στις 11:40

Ευχαριστώ!

Αν και καθυστερημένα... :)

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services