Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Η ΑΝΤΑ

Τα χρόνια σφαίρα διάβηκαν,

κι έφτασε τα τριάντα

-ζωή χαμένη, κι άνοστη ,

κι άχαρη και μισή-

μα κάθε που σουρούπωνε,

το 'χε συνήθειο η Άντα

τους πρίγκηπες του ονείρου της

να βρίσκει στο pc.

Ο ένας την "αγάπαγε" με πάθος μέσω ρούτερ,

ο άλλος με μηνύματα διαδικτυακά,

κι αυτή παραμυθιάζονταν ζωή πως ζούσε σούπερ

σε μια πραγματικότητα φάλτσα κι εικονική.

Κι εφύσαγε στη φωτεινή οθόνη

κι έπεφτε στο δωμάτιό της χιόνι,

κι εκρύωνε αχ πώς κρύωνε η Άντα

και στου διαδικτύου τη νιρβάνα

δεν έβλεπε πως μέσα απ' το ποντίκι

που βάσταγε στο χέρι της σφιχτά,

βγαίναν' στο πληκτρολόγιο μαύροι λύκοι

και τη ζωή της τρώγανε αργά.

Οι πρίγκηπες ευγενικοί τής κάνανε τη χάρη,

στα ραντεβού τους συνεπείς, on line συνεχώς,

μα δάκρυζε στον ύπνο της τις νύχτες το φεγγάρι

κι ο άνεμος στα σπλάχνα της βογκούσε σαν τρελός.

© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)

Προβολές: 127

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 16 Οκτώβριος 2018 στις 12:44: Την καλημερα μου

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 16 Οκτώβριος 2018 στις 14:10: όσα κοστίζουν μια δραχμή,

για άλλους κοστίζουν μια ζωή..

καλή ημέρα κύριε Γιώργο.

Σχόλιο από τον/την Χαράλαμπος Γιαλαμάς στις 17 Οκτώβριος 2018 στις 8:44: Πολύ ωραίο

Σχόλιο από τον/την Ιωαννης στις 18 Οκτώβριος 2018 στις 9:34: Γιώργο καλημέρα

κι ο άνεμος στα σπλάχνα της βογκούσε σαν τρελός.

είναι από τα καλύτερα σου