Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

ΑΠΟ ΠΑΙΔΙ ΜΕΣ ΤΗΝ ΦΩΤΙΑ

Ολη η ζωη μου ντορτια και δυαρες

φαινετε η μοιρα δεν μου χρωσταει χαρες

ολη η ζωη μου σε λαθος μονοπατι

συγκατοικος η μοναξια στο αδοιο μου κρεβατι

Γιατι θεε μου απο παιδι παιζω με την φωτια

γιατι το δακρυ κατοικει μονιμα στην ματια

Γιατι θεε μου απο παιδι να ζω μονο την σταυρωση

ξενη για μενα λεξη να ειναι η ανασταση

Ολη η ζωη μου αποτομος γκρεμος

αδελφος ο πονος φιλος ο καυμος

ολη η ζωη μου δανεικες αγαπες

αγαπες που γνωριζουν της νυχτας οι διαβατες

Προβολές: 53

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 30 Δεκέμβριος 2017 στις 23:00: νομίζουμε τον πόνο μας τον μεγαλύτερο όλοι μας.

Σχόλιο από τον/την Ιωαννης στις 31 Δεκέμβριος 2017 στις 10:06: χρόνια πολλα Σωτήρη

πόνος και λύτρωση μαζί

πολυ καλό

Σχόλιο από τον/την Χαράλαμπος Γιαλαμάς στις 31 Δεκέμβριος 2017 στις 15:29: ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ Κ ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ... ΜΕ ΤΑ ΓΙΑΤΙ ΑΠΑΝΤΗΜΕΝΑ!

Σχόλιο από τον/την Κωνσταντίνος Καλλιγέρης στις 1 Ιανουάριος 2018 στις 9:50: Πάρα πολύ όμορφο !!!

Χρόνια Πολλά !!!

Καλή Χρονιά !!!

Σχόλιο από τον/την Stauroula Chronopoulou στις 2 Ιανουάριος 2018 στις 22:14: *******************************************************************

ολη η ζωη μου δανεικες αγαπες

αγαπες που γνωριζουν της νυχτας οι διαβατες

ΤΑ ΕΙΠΕς ΟΛΑ . & _

ΓΕΙΑ ΜΑς ! ! !

* Λ Α Μ Ψ Η *

************************************************************